[پریشان]

گل ناز پرپر من آخرین همسفر من

جای لبهای قشنگت مونده روی دفتر من

ای که شعر تلخ اشکات قصه ی غربت من بود

عین هو نفس کشیدن دیدنت عادت من بود

گل ناز پرپرم ای هم درد

به نبودنت باید عادت کرد

تو یه حرف تازه بودی واسه من

قصه ی دونیمه و یکی شدن

تو به عشق یه معنی تازه دادی

تپش یه قلب و گرمای دو تن

میون دفتر شعرام یه تن سفید هر برگ

با همون خط قشنگت تو نوشتی یا تو یا مرگ

ای رفیق نیمه راهم

میدونم که تو نمردی

ولی وقتی رفتی انگار پیش چشمام جون سپردی


خواننده: حسن شماعی زاده
ترانه سرا: حسن شماعی زاده