[رزیتا]

از ديگر مناطقي كه با فرسايش شديد روبرو مي شوند نواحي كوهستاني مانند آند ، هيمالايا
قره قوم ، بخشي از كوههاي راكي ، بريدگيهاي دره اي آفريقا و مناطق پوشيده از خاكهاي
آتشفشاني ، مانند جاوه ، جزيره جنوبي نيوزلند ، گينه جديد پايو و قسمتهايي از آمريكاي
مركزي را مي توان نام برد .
سومين مناطق دنيا كه با خطر فرسايش روبرو بوده ، مناطقي هستند كه در آنها شكل زمين
و خاك نتيجه اقليمهاي گذشته است . هر چند اين زمينها در حال حاضر ظاهرا پايدار به نظر
مي رسند ولي كوچكترين كار تخريبي اين پايداري را از بين مي برد . باتلر از روي اصول چينه
شناسي و كاربرد آن در لايه مياني خاك در دشتها و تپه ماهورهاي جنوب شرقي استراليا
شاهدهايي را پيدا كرد كه دلالت بر وجود دوره هاي ثبات ، كه در آن خاك روي زمين تشكيل
شده است ، و دوره هاي عدم ثبات ، كه در آن خاك فرسايش يافته و يا در آن محل رسوب
گذاري شده است ، دارد . از جايي كه فرسايش با شدت زياد صورت گرفته است و آثار آن
امروزه به صورت خندقهايي در حوالي كانبرا يا فرسايش بادي در گندمزارهاي سوان هيل در
ويكتوريا مشاهده مي شود ولي احتمالا اين فرسايش ، كه نتيجه تغيير شديد در آب و هوا
بوده است ، قبل از اسكان گرفتن انسان در اين نواحي به وقوع پيوسته است .
در تحليل داده هاي فرسايش بايد دقت كافي به عمل آيد . زيرا سرعت فرسايش بستگي به
وسعت منطقه مورد مطالعه نيز دارد . قسمتي از رسوبات جدا شده از تپه ها ، خاكريزها ، و
يا خاكبرداريها ، همراه با آب ، راهي رودخانه ها مي شوند . اما بخشي از آنها در طول مسير
در دامنه تپه ها و يا دشت ها بجا مانده و موقتا در آن جا ذخيره مي شوند . چون حوضه هاي
بزرگ ، نسبتا ، زمينهاي بيشتري را كه مناسب رسوب گذاري است دارند ، لذا ميزان
فرسايش در واحد سطح در حوضه هاي كوچك زياد تر بوده و با افزايش وسعت حوضه از مقدار
آن كاسته مي شود . نسبتي از مقدار خاك فرسايش شده كه بصورت رسوب وارد رودخانه
مي شود به نام نسبت انتقال رسوب ناميده ميشود . متاسفانه در اين مورد مطالعات زيادي
انجام نشده است ، زيرا غالبا فقط مقدار توليد رسوب مورد نظر بوده است حال آنكه نسبت
حمل رسوب بسته به وسعت حوضه بين 3 تا 90 درصد متغير است .