مولانا : خاموش پرگفتار ، اشعار مولانا ، اشعار حضرت مولوی

[shokofe]

نظر مولانا راجع به عزاداری شیعه
دفتر 6 بیت782

روز عاشورا همه اهل حلب
باب انطاکیه اندر تا به شب
گرد آید مرد و زن جمعی عظیم
ماتم آن خاندان دارد مقیم
ناله و نوحه کنند اندر بکا
شیعه عاشورا برای کربلا
یک غریبی شاعری از ره رسید
روز عاشورا و آن افغان شنید
پرس پرسان میشد اندر افتقاد
چیست این غم بر که این ماتم فتاد
آن یکی گفتش که هی دیوانه ای
تو نه ای شیعه عدو خانه ای
روز عاشورا نمی دانی که هست
ماتم جانی که از قرنی به است
گفت آری لیک کو دور یزید
کی بده ست این غم چه دیر اینجا رسید
چشم کوران آن خسارت را بدید
گوش کران آن حکایت را شنید
خفته بودستید تا اکنون شما
که کنون جامه دریدیت از عزا
پس عزا بر خود کنید ای خفتگان
زآن که بد مرگی است این خواب گران
روح سلطانی ز زندانی بجست
جامه چه درانیم و چون خاییم دست
چون که ایشان خسرو دین بوده اند
وقت شادی شد چو بشکستند بند
بر دل و دین خرابت نوحه کن
که نمی بیند جز این خاک کهن