افزایش حافظه با داروها

[رزیتا]

تفكرات اشتباه درباره داروهای افزایش حافظه

مطالعات اندكی روی این مساله كه آیا داروهای افزایش تمركز، واقعا موجب افزایش قدرت ذهنی افراد سالم می‌شوند یا خیر، صورت گرفته است.
مطالعه‌ای در سال 2003 نشان داد كه پروویجیل اثرات مثبتی در حد آزمایشگاهی داشته است. در این مطالعه كه روی 60 نفر انجام شد، نشان داده شد كه این دارو موجب افزایش فعالیت در بعضی تست‌های شناختی مانند حافظه و طرح‌ریزی‌های سه‌بعدی می‌شود. افرادی كه پروویجیل استفاده می‌كردند، احساس تمركز بیشتری داشتند.
مطالعات روی دانشجویان موجب نتایج نگران‌كننده‌ای شده است. مطالعه‌ای كه در سال 2003 روی دانشجویان سال اول یكی از دانشگاه‌های بزرگ آمریكا انجام شد، نشان داد كه 5/13 درصد آنها حداقل یك بار برای دلایل غیرپزشكی از داروهای تقویت‌كننده حافظه استفاده كرده‌اند. در بعضی دیگر از مطالعات نشان داده شده است دانش‌آموزانی كه از دارو استفاده می‌كنند، حتی نمره‌های پایین‌تری نسبت به همكلاسان خود كسب می‌كنند. بیشتر آنها فكر می‌كنند این داروها هوش آنها را بیشتر می‌كند و به عنوان یك میانبر برای رسیدن به مدارج بالاتر تحصیلی از آنها استفاده می‌كنند، ولی واقعا این طور نیست.

در ضمن بیشتر مردم فكر می‌كنند كه عوارض این داروها خیلی هم جدی نیست، ولی باید بدانید كه این تصور هم اشتباه است. مصرف كوكائین گاهی اوقات با پارگی عروق بزرگ همراه می‌باشد. همچنین باید بدانید كه كوكائین و آمفتامین‌ها (مانند ریتالین)‌ با ایجاد التهاب در عروق مغز، خطر سكته مغزی را افزایش می‌دهند.

همچنین یك مطالعه كه در سال 2005 به انجام رسید، نشان داد كه ریتالین می‌تواند اثرات مخربی روی Dna داشته باشد.