اخبار و حواشی بازیکنان داخلی و خارجی ایران

[nae]

میلان به عنوان پرافتخارترین تیم ایتالیا و قاره سبز بازیکنان خوب و زیادی بر خود دیده است. سایت گل در مطلبی به معرفی بهترین بازیکنان حاضر در این تیم پرداخته که در ادامه می خوانید:
● لورنزو بوفون (۱۹۵۹- ۱۹۴۹)
او نخستین بار در سن ۲۰ سالگی به میلان رفت و توانست در ۱۰ سال حضورش در جمع میلانی ها ۴ بار فاتح اسکودتو شود. او در تیم ملی نیز موفق ظاهر شد و ۱۶ بازی ملی برای ایتالیا به نمایش گذاشت.
● فرانکو باره سی (۱۹۹۷- ۱۹۷۷)
این بازیکن با بازی های ارزنده خود به عنوان بازیکن قرن بیستم ایتالیا انتخاب شد. او در کنار «فرانتس بکن باوئر» و «گائتانو شیره آ» بهترین بازیکن جهان در پست خود بود. او نیز همچون مالدینی تنها در میلان به میدان رفت و توانست ۶ بار به قهرمانی در سری A و ۳ قهرمانی در اروپا دست پیدا کند. او ۸۴ بار برای ایتالیا به میدان رفت.
● کارل هاینس شنلینگر (۱۹۷۴- ۱۹۶۵)
او بازیکن ارزنده ای است که توانست بازی های خوبی برای میلان به نمایش بگذارد. او در نیمه نهایی جام جهانی ۱۹۷۰ و در دیدار مقابل ایتالیا با گلزنی خود تیم را به پیروزی رساند. وی در ۹ سال حضورش در تیم به یک اسکودتو، یک قهرمانی در اروپا، ۲ قهرمانی در جام برندگان باشگاه های اروپا و ۳ قهرمانی در جام حذفی دست یافت.
● پائولو مالدینی (۱۹۸۴ تاکنون)
او بدون شک یکی از اسطوره های تاریخ فوتبال ایتالیا است و نزدیک به ۲۵ سال است که در صدر بهترین باشگاه های جهان حضور دارد. او در ژانویه ۱۹۸۵ نخستین بازی خود را انجام داد و از آن زمان رکورد بیشترین حضور در سری A را در اختیار دارد. وی توانسته با این تیم به ۷ قهرمانی در سری A و ۵ قهرمانی در سطح اروپا دست پیدا کند. وی همچنین ۱۲۶ بار با پیراهن ایتالیا به میدان رفته است.
● نیلس لیدهولم (۱۹۶۱-۱۹۴۹)
این بازیکن سوئدی یکی از اسطوره های فراموش نشدنی باشگاه بود. او توانایی بالایی در ارسال پاس داشت و این باعث شد بتواند ۲ فصل را بدون اشتباه در ارسال پاس پشت سر بگذارد. او پس از آن و هنگامی که نخستین پاس اشتباه را داد، از سوی هواداران ۵ دقیقه مورد تشویق قرار گرفت. وی در پایان دوران بازیگری هدایت میلان و رم را بر عهده داشت و موفق شد ۴ بار فاتح اسکودتو شود.
● فرانک ریکارد (۱۹۹۳- ۱۹۸۸)
این بازیکن خط میانی یک بازیکن با کلاس جهانی بالا بود که می توانست در پست های دفاعی نیز به خوبی کار کند. او در میلان ۲ عنوان قهرمانی در سری A و ۲ عنوان قهرمانی در اروپا کسب کرد. او در فینال سال ۱۹۹۰ مقابل بنفیکا توانست گل پیروزی میلان را به ثمر برساند.
● روبرتو دونادونی (۱۹۹۹-۱۹۹۷ و ۱۹۹۶-۱۹۸۶)
در سال هایی که ایتالیا از داشتن یک هافبک محروم بود، وی توانست به خوبی جای خود را در تیم ملی پیدا کند. در نخستین فصل حضورش در تیم میلان توانست یوونتوس را شکست دهد. او در سال های حضورش در میلان یکی از بهترین بازیکنان بود. او ۶۳ بار با ایتالیا به میدان رفت.
● جیانی ریورا (۱۹۷۹- ۱۹۶۰)
پسر طلایی سری A نخستین بازی خود را در سن ۱۵ سالگی برای باشگاه الساندریا انجام داد. او در ۱۹ سال حضورش در میلان به ۳ قهرمانی در اسکودتو و ۲ قهرمانی در اروپا رسید. او در پیروزی ۴ بر یک مقابل آژاکس نقش بسزایی داشت.
● خوزه آلتافینی (۱۹۶۵-۱۹۵۸)
بسیاری او را بهترین برزیلی می دانند که توانست در میلان پیشرفت کند. او در ۲۴۸ مسابقه ۱۶۸ گل به ثمر رساند. او در ۷ فصل حضورش در میلان افتخارات زیادی کسب کرد.وی در سن ۳۸ سالگی و پس از ۱۸ سال حضور در ایتالیا از سری A جدا شد.
● مارکو فان باستن (۱۹۹۳- ۱۹۸۷)
او بهترین هلندی حاضر در تیم بود موفق شده ۳ بار توپ طلا را بگیرد و به ۳ قهرمانی در اسکودتو دست یابد. او در ۱۶۸ مسابقه که به میدان رفته توانست ۱۰۸ گل به ثمر برساند. به علاوه او ستاره هلند بود. وی در فینال یورو ۸۸ توانست گلی فراموش نشدنی به ثمر برساند. وی در سن ۲۹ سالگی و به دلیل مصدومیت از دنیای بازیگری خداحافظی کرد.
● گونار نوردال (۱۹۵۶-۱۹۴۹)
او با به ثمر رساندن ۲۱۰ گل در ۲۵۷ مسابقه به بهترین گلزن باشگاه تبدیل شده است اما در تاریخ سری A پس از سیلویو پیولا در مکان دوم جای دارد. او ۲ بار قهرمان اسکودتو شد. وی همچنین در ۴۳ حضورش در تیم ملی سوئد ۳۳ بار موفق به گلزنی شد.