عرفان واقعی خانقاهش بازی دراز است

[مهبا]

شهید بهشتی : عرفان واقعی خانقاهش بازی دراز است

وقتی از طرف کرمانشاه به طرف سرپل ذهاب حرکت میکنی ،از سرمیل که عبورمیکنی به گردنه پاطاق میرسی ،و هنوز به سرپل ذهاب نرسیدی که روبه رویت

از راه دور ارتفاعات معروف و استراتژیک بازی دراز نما یان می شودنام بازی دراز نامی است پر آوازه ارتفاعاتی به مثابه عارضه بزرگی درون مثلث قصر

شیرین گیلانغرب-سرپل ذهاب که بر منطقه تسلط کامل دارد

وقتی قدم بر خاک پاک این تکه از وادی مردانی که صادقانه بر سر عهد خود با خدا ایستاده اند می گذاری کمی آن طرف تر به قله هایی می رسی که بس بازی

هایی دراز در جای جای خود داشته و دارد، رشته کوه هایی که آبرو گرفت و تا عرش بالا رفت، فقط و فقط به برکت قدوم سربازان مخلص خمینی.

نمی دانم تا به حال قدم به این قطعه از بهشت گذاشته اید یا نه اما وقتی قدم به این ارتفاعات صعب العبور با قله های بلند می گذاری و با تمام وجود سلول های

خاکستری قلبت را آماده می کنی تا بهره ای از اکسیژن خالص این سلسله جبال عشق و ایمان ببرد،، این جاست که سلول هایخاکستری مخچه ات فهمی از حیات

طیبه را به وضوح می بیند نه با چشم سر بلکه با تمام وجود اما واقعا در بازی دراز باید مخچه ات را به خدا بسپاری زیرا هر مخی توان کشیدن این همه اخلاص

را ندارد هر قدمی که بر می داری شرمگین و سر به زیر تر می شوی، انگار تمام شهدا و جنب و جوششان را حس می کنی تنها باید سربلند کنی چشم بگردانی و

بجویی و حس کنی حضور زنده شهدا را و آنگاه سر به سجده بسایی و جستجویی از نو آغاز کنی ..هبوطی از درون و باید پایین کشید این خود نفسانیت را تا خود

خدایی فرصت صعود یابد، باید ازشیب های تند دنیا و بریدگی های ممتد نفس با معجزه حسین پروازی از جنس معراج را به پا کنیم .

بازی دراز پخش زنده و مستقیم سر بازی های جام جهانی شهادت است، گویی قدمگاه مردان خدا بازی دراز را به فتحی از خون تبرک کرده است، فتحی عاشقانه

با نجوای یا بقیة الله آری سربازان سرباز خمینی آنچنان سر باختند در راه دوست که او خود قدم به یاری یارانش نهاد،


بازی دراز سلام بر تو، درود بر ترانه های زیبای زخم و آوازت، سلام بر ایثار جان برکفانت، درود بر وجب به وجب خاک دامن گیرت.

تو را می ستایم، آخر تو سزاوار ستایش های والایی.

ای ارتفاع رفیع، تو رفعت از آن یافتی که مصداق آیه ی "انافتحنا" گشتی.

ای کوی عشق، در سینه چه رازی نهفته داشتی که بی نیازان را عاشقانه و عارفانه به سوی راههای پر پیچ و خمت رهسپار

نمودی.

ای منظرگاه خدا، برایمان بگو از راز عروج شیرودی ها، برایمان بگو از آمار پاهای تاول زده ی بسیجیان تشنه لبت که راههای

صعب العبورت را پیمودند تا در عاشقانه ترین لحظه ی عشق بر سر ارتفاعت که خویشاوند نزدیک آسمان است بی ریا با گلاب

گریه، با یگانه معشوق خود نجوای عاشقانه کنند.

ای صحیفه ی خونین تاریخ عشق، روایت رزم آورانت شهره ی شهرها و دیارهاست.

قلم آبستن فریاد توست، هنوز که هنوز است داغ شهیدانت در دل های دلدادگان جاریست.

سرخ ترین شقایق های بیقرار عشق در راه های صعب العبور تو رویید، پیچک ها و آلاله ها از سمت آبی آسمانت به عرش اعلی

کوچیدند.

امروز با غرور بر خود می بالیم که افتخار دیارمان شده ای ، نام مقدس تو بر آسمان کرمانشاه سایه ی متانتی است که

بی سایه ی خوبت ، خورشید تعریف نمی شود.