وصف حال خودتان با زبان شعر

[آريانا]

من توی این حجم کرخت بودن می پوسم
من از این درد از این فاصله می سوزم

من شکل توام پر چرک و خونابم
من تن زخمی یه پلنگی که تو خوابم

.....

تو که شکستی و شکست واسه منم خواب تو
تو و پشت منو و پشت سرهم خنجر نو

بعد شیش سال سگی هنوز زخمت رو قلبه
بعد این همه سالم هنوز اون درد قبله

که مث خوره می خوره روحمو تو تاریکی
مث جغد کوری که تو کوچه باریکی

که تو بن بست تن تو خفه شدم
قاطی بودم و با تو پاتی یک دفعه شدم

مجنونی که گیتارشو با چش تو کوک کرد
چقد شعر شدم برات با ردیف برگرد

چقد ضجه مکیدم تو عالم مستی که
نرم تو خلا یادت و اینکه نیستی که

بشیم نشئه ازهم بزارم سرتو رو سینم
بازم خیس شی با گریه های بی دلیلم

بازم بغض تو گلوم ...بزنه چمبره
بازم بخندی مث همیشه بگی میگذره

مث غزل بشی اشکی بشی تو چشام
دوباره مهدی موسوی بخونی برام

هر دونه دونه خاک تنت واسم عزیز بود
با اینکه رابطمون همیشه تو اوج و حضیض بود

با اینکه تموم ثانیه ها با تو شکنجه
شدم ولی وقتی نیستی این عمق رنجه

که هستن از بار معناییش خالی میشه
سایه ی ثانیه های ساعت سالی میشه

که پنجره ها از زخم تن تو شیکستن
که حنجره ها همه خفه شدن و بستن

من ترسو تنها تورو ترانه کردم
صد بار قسم خوردم برنگردم

ولی مگه میشه نمیشه تو خاکمی
واسه تو دائم الوضوام تو نمازمی

واسه توئه لامصب این پرپر زدن
ببین روزی رو که جنازمو واست آوردن

....
من توی این حجم کرخت بودن می پوسم
من از این درد از این فاصله می سوزم

من شکل توام پر چرک و خونابم
من تن زخمیه پلنگی که تو خوابم