خوراکیها و تعریف از خود

[amir ahmadi]

گلاب
چون که گل رفت و گلستان شد خراب
بوى گل را از چه جوییم ، از گلاب
من آب مقطر گل گلاب مى باشم ، طبق مدارك موجود که از منابع اروپایى در دست است ، نخستین ملتى که مبتکر گرفتن
گلاب بوده و اصولا قرع و انبیق را اختراع کرد و عمل تقطیر مایعات و اسانس کشى را معمول داشت ، ملت ایران است .
حکماى قدیم یونان از صنعت گلابکشى و تقطیر مایعات اطلاعى نداشتند، و تنها از عصاره مایع گلبرگهاى گل سرخ و جوشانده
آن در روغن استفاده مى نموند و چون سهم اعظم علوم شیمیایى امروز وابسته به تقطیر است ، به همین جهت ایرانیان سهم
را به حق پدر شیمى لقب داده اند. من از تقطیر آبى که «« جابر بن حیان صوفى »» بزرگى در راه پیشرفت این علم دارند و
گلبرگهاى گل سورى را در آن خیس کرده باشند به دست مى آیم . من با صفرا و بلغم هر دو مى جنگم ، من مقوى دماغ و دهانه
معده هستم ، اگر مرا نیم گرم دم کرده بنوشید بهترین درمان براى خونریزى سینه و گلو هستم ، و سینه را نرم مى کنم . عوارض
نزله را از بین مى برم و درد معده و روده و دل پیچه را معالجه مى نمایم ، نوشیدن سرد من آتش دل را از بین مى برد و بدن را
تقویت مى کند. بوئیدن من براى تقویت قلب و رفع غشى و بیهوشى و تقویت دماغ و حواس باطنى سود فراوان دارد. براى
معالجه اشخاص گرمازده بهترین راه خورانیدن گلاب همراه با یخ است ، بقدرى که تولید قى نموده صفرا را خارج نماید.
نوشیدن و بوئیدن من مسکن درد سر مى باشد، مخصوصا سر دردى که در اثر استنشاق هواى کثیف و شنیدن جار و جنجال
باشد، و به همین جهت مى توانیم بگوییم که مقصود خاقانى از این بیت از قصیده مداین :
از ناله جغد الحق ، ماییم به درد سر
از دیده گلابى کن درد سر ما بنشان
آب گل که از آب و خاك درست مى شود، نیست بلکه مقصودش گلاب به ضم گاف مى باشد و شاعر دیگرى در مرزبان نامه
چنین مى گوید:
گل در میان کوزه بسى درد سر کشید
تا بهر درد سر ما گلاب شد
براى گل که از مخلوط آب و خاك به دست مى آید چنین خاصیتى ذکر نشده است ، و تنها بوئیدن کاهگل خشک که به آن آب
زده باشند، براى به هوش آوردن مبتلایان به مرض غش و تقویت دل تجویز شده است .