وصف حال خودتان با زبان شعر

[افسون 13]

شبیه پنجره ای باز رو به دیوارم
که از مصیبت تکرار خویش بی زارم ...
اگرچه می شکنم در خودم شبی صد بار
هزار بغض فرو خورده در گلو دارم ...
تنم مچاله شده زیر بار فاصله ها
رها نمی شوم از چارچوب هنجارم ...
چه سخت می گذرد روزهای تکراری
دعا بکن گره افتاده باز در کارم ...

[مستور]

گرچه زشراب عشق مستم
عاشق تر از این کنم که هستم
گویند زعشق کن جدایی
این نیست طریق آشنایی
من قوت ز عشق می پذیرم
گر میرد عشق ، من بمیرم

[ماهین]

من سایه نشین وحشت سر نیامدن انتظار تو
به حقارت شب پره ای افتاده ام
که سراغ نور را
از چراغ های سرد و بی روح خیابانی متروک
می گیرد
و شبی پاییزی
در انزوای تنهایی خود
بی رحمانه جان می دهد و می میرد...

شباهنگ

[مستور]

گریه هم با من دگر نامهربانی می کند
قلبم اما گریه هایش را نهانی می کند
اشک تنها مونس شبهای تارم بود و بس
اشک هم با غم دگر اما تبانی می کند
بلبلی در زیر باران نگاهم لانه داشت
اینک اما جغد شومی نغمه خوانی می کند
باغ قلبم از هجوم دردها پاییز شد
غصه هم ذر آن به شادی باغبانی می کند

[ماهین]

این روز ها ...
بیشتر از قبل حال همه را می پرسم ...
سنگ صبور غم هایشان می شوم ...
اشک های ماسیده روی گونه هایشان را پاک می کنم ...
اما
یک نفر پیدا نمی شود
که دست زیر چانه ام بگذارد...
سرم را بالا بیاورد و بگوید :
حالا تو برایم بگو ...!

[مستور]

ما را گلی از روی تو چیدن نگذارند
چیدن چه خیالی است که دیدن نگذارند
مگریز کمال از سر زلفش که در این دام
مرغی که در افتاد پریدن ندارد

[ماهین]

دلم تنگ می شود ، گاهی
برای حرف های معمولی...
برای حرف های ساده
برای چه هوای خوبی !
دیشب شام چه خوردی ؟!
از چگونه ...
خسته ام از سوال های سخت
پاسخ های پیچیده
از کلمات سنگین
فکر های عمیق
پیچ های تند
نشانه های با معنا،بی معنا !!

[مستور]

گفتمش کشتی مرا بر گردنت خون من است
گفت از جان بگذرد آن کس که مفتون من است
گفتمش با بوسه ای کردی زخود بیخود مرا
گفت این خاصیت لب های میگون من است
گفتمش چون طبع من ، قد تو موزون است گفت
طبع موزون تو هم از قد موزون من است

[shokofe]

خودم قبول دارم کهنه شده ام
آنقدر کهنه که میشود
روی گرد و خاک تنم یادگاری نوشت
...بنویس و برو

[مستور]

سلطان گوید که نقد گنجینه من
صوفی گوید که دلق پشمینه من
عاشق گوید که داغ دیرینه من
من دانم و من که چیست در سینه من