|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
06-29-2008
|
||||
|
||||
می روم با ره خود
سر فرو ، چهره به هم با كسم كاری نيست سد چه بندی به رهم؟ دست بردار! چه سود آيد بار از چراغی كه نه گرماش و نه نور؟ چه اميد از دل تاريك كسی كه نهادندش سرزنده به گور؟ می روم يكه به راهی مطرود كه فرو رفته به آفاق سياه دست بردار ازين عابر مست يک طرف شو ، منشين بر سر راه ! ... احمد شاملو 
|
|
#2
06-29-2008
|
||||
|
||||
|
هر صبح در آیینهء جادویی ِ خورشید
چون می نگرم، او همه من، من همه اویم او روشنی و گرمی ِ بازار وجود است او یک، سر آسوده به بالین نَنَهادَست من نیز به سر می دَوَم، اندر طلب ِ دوست ما هر دو در این صبح طربناک ِ بهاری از خلوت و تاریکی ِ شب، پا به فراریم
__________________
مرا سر نهان گر شود زير سنگ -- از آن به كه نامم بر آيد به ننگ به نام نكو گر بميــرم رواست -- مرا نام بايد كه تن مرگ راست
|
|
#3
06-30-2008
|
||||
|
||||
|
ببخشید تکراریه ، ولی خیلی دوستش دارم ...
من ، مثل عصر روزهای دبستان پر از كسالت و ترديدم و دفترم از مشق های خط خورده سياه است هراس من اين است فردا كه زنگ حساب آمد با اين كمينه چنين خواهد گفت: بايد هزار بار در شعله های آتش دوزخ فرو روی اين است جريمه ، بــــــرو !!! ... جریمه سلمان هراتی
__________________
. . .ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام «اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت دیوونه از رودخونه گذشت ...
|
|
#5
07-03-2008
|
||||
|
||||
مشاعره با شعر نو
میان طشت خون خورشید می جوشید شاعر: حمید مصدق شعر: قطعه ای از درفش کاویانی
__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
|
|
#6
07-04-2008
|
||||
|
||||
|
درخت،
جهل ِ معصيت‌بار ِ نياکان است و نسيم وسوسه‌يي‌ست نابه‌کار. مهتاب پاييزی کفری‌ست که جهان را مي‌آلايد. چيزی بگوی پيش از آن که در اشک غرقه شوم چيزی بگوی هر دريچه‌ی نغز بر چشم‌انداز ِ عقوبتي مي‌گشايد. عشق رطوبت ِ چندش‌انگيز ِ پلشتي‌ست و آسمان سرپناهي تا به خاک بنشيني و بر سرنوشت ِ خويش گريه ساز کني. آه پيش از آن که در اشک غرقه شوم چيزی بگوی قسمتی از عاشقانه احمد شاملو
__________________
روی خواب هایم
عکس زنی بکش که ماه را به موهایش سنجاق زده بنویس من خواب مانده ام و دستی ستاره ها را از آسمان کودکی ام دزدیده
|
|
#7
07-05-2008
|
||||
|
||||
|
يک روز وقتی از زير سايه های ملايم خوشبختی پرسه زنان به خانه برميگشتيم از زير سايه های مرتب مصنوعی مردان ارشيتكت را ديدم در صف كراوات چرت ميزدند ماندن چقدر حقارت آور است وقتی كه عزم تو ماندن باشد حتی روز پنجره ها به سمت تاريكی باز می شوند اگر بتوانی موقع رسيدن را درک كنی برای رفتن هميشه فرصت هست اين دريچه را باز كن چه همهمه ای می آيد گويا مرغ و متكا توزيع ميكنند اينها كه در صف ايستاده اند به خوردن و خوابيدن معتادند وقتی بهانه ای برای بودن نداشته باشی در صف ايستادن خود بهانه ميشود و برای زدودن خستگی بعداز صف ورق زدن يک كلكسيون تمبر چقدر به نظرت جالب می آيد ... امروز در روزنامه خواندم ته سيگارهای چرچيل را به قيمت گزافی فروخته اند آه خدايا آدم برای سقوط چه شتابی دارد ؟؟؟ !!! ... ديروز در باغ وحش شمپانزه ای ديدم كه به نظريهء داروين فكر ميكرد چگونه ميتوان با اين همه تفاوت بی تفاوت ماند؟ پشت اين حصار چه سياهی عظيمی خوابيده است به دلم گفتم: برگرد برای رفتن فكری بكنيم ... برای رفتن فكری بكنيم زنده یاد سلمان هراتی
__________________
. . .ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام «اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت دیوونه از رودخونه گذشت ...
|
|
#8
07-06-2008
|
||||
|
||||
|
می روم با ره خود
سر فرو ، چهره به هم با كسم كاری نيست سد چه بندی به رهم؟ دست بردار! چه سود آيد بار از چراغی كه نه گرماش و نه نور؟ چه اميد از دل تاريك كسی كه نهادندش سرزنده به گور؟ می روم يكه به راهی مطرود كه فرو رفته به آفاق سياه دست بردار ازين عابر مست يک طرف شو ، منشين بر سر راه ! ... احمد شاملو
__________________
روی خواب هایم
عکس زنی بکش که ماه را به موهایش سنجاق زده بنویس من خواب مانده ام و دستی ستاره ها را از آسمان کودکی ام دزدیده
|
|
#9
07-07-2008
|
||||
|
||||
|
هزاران چشم گويا و لب خاموش مرا پيک اميد خويش می داند هزاران دست لرزان و دل پرجوش گهی می گيردم ، گه پيش می راند پيش می آيم دل و جان را به زيورهای انسانی می آرايم به نيرويی كه دارد زندگی در چشم و در لبخند نقاب از چهرهء ترس آفرين مرگ خواهم كند» نيايش را ، دو زانو بر زمين بنهاد به سوی قله ها دستان ز هم بگشاد « برآ ، ای آفتاب ، ای توشهء امّيد برآ ، ای خوشهء خورشيد! تو جوشان چشمه ای ، من تشنه ای بی تاب برآ ، سرريز كن ، تا جان شود سيراب چو پا در كام مرگی تندخو دارم چو در دل جنگ با اهريمنی پرخاش جو دارم به موج روشنايی شست و شو خواهم ز گل برگ تو ، ای زرينه گل ، من رنگ و بو خواهم ... قسمتی از : آرش کمانگیر سیاووش کسرائی
__________________
. . .ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام «اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت دیوونه از رودخونه گذشت ...
|
|
#10
07-12-2008
|
||||
|
||||
|
من به خانه بازگشتم، مادرم پرسيد:
ميوه از ميدان خريدي هيچ؟ - ميوه‌هاي بي‌نهايت را كجا مي‌شد ميان اين سبد جا داد؟ - گفتم از ميدان بخر يك من انار خوب. - امتحان كردم اناري را انبساطش از كنار اين سبد سر رفت. - به چه شد، آخر خوراك ظهر ... - ... ظهر از آيينه‌ها تصوير به تا دوردست زندگي مي‌رفت. سهراب سپهری
__________________
روی خواب هایم
عکس زنی بکش که ماه را به موهایش سنجاق زده بنویس من خواب مانده ام و دستی ستاره ها را از آسمان کودکی ام دزدیده
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
| ابزارهای موضوع | |
| نحوه نمایش | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 06:07 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.