|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
#1
04-27-2008
|
||||
|
||||
برده گی ٭وطن یعنی: علامت ِ پرسش تا نهایت ِ دنیا...
به من بگو وطن چیه؟ من نمی فهمم وطنُ! گردُ غبار رو چشام، تو تازه کن دید ِ منُ! به من بگو وطن چیه؟ یه خط ِ فرضی روی خک؟ یا شیر ِ دُم بریده یی، که تو قفس میشه هلک؟ به من بگو وطن چیه؟ چشمای مادر یا پدر؟ پیله ی صد پاره شده، یا غربت ِ یه در به در؟ به من بگو وطن چیه؟ خونه یا قبرستون ِ ما؟ خنده های بدون ِ مرز، یا گریه ی پنهون ِ ما؟ برای حبس ِ من ُ ما، وطن فقط بهانه بود! خاطره های برده گی، غزل نبود، ترانه بود! وطن واسه یه عدّه یی، آواز ِ ای دل، ای دله! ساختن یه بادبادکه،با کاغذای باطله! وطن واسه یه عدّهیی، مزّه ی قرمه سبزیه! برای غربت زده ها، اونور ِ خط ِ مرزیه! وطن واسه یه عده یی، عکسای تخت ِ جمشیده! ظرف ِ شُله زرد ِ که روش، خون جای دارچین پاشیده! وطن همین جاس که شده، سقف ِ سیاه ِ تو و ُ من! با من بخون اگه تو هم، شکاری از دست ِ وطن! برای حبس ِ من ُ ما، وطن فقط بهانه بود! خاطره های برده گی، غزل نبود، ترانه بود!●
__________________
|
| کاربران زیر از SonBol به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
| ابزارهای موضوع | |
| نحوه نمایش | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 01:39 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.