کمکهای اولیه

[رزیتا]

خونریزی بینی

اين يک خونريزى عادى است که معمولاً به رگ‌هاى خونى داخل سوراخ بينى مربوط مى‌شود. اين حالت بر اثر ضربه به بيني، يا برخورد بينى با يک سطح سفت روى مى‌دهد. اما امکان دارد جارى شدن مايع خون‌آلود از بينى نشانه شکستگى در جمجمه باشد.

خونريزى بينى نه تنها از دست رفتن مقدار قابل توجه خون را در بر دارد بلکه ممکن است باعث شود که مصدوم مقدار زيادى خون را ببلعد يا خون وارد ريه وى بشود، که منجر به استفراغ يا اشکال در تنفس مى‌شود.


- عوارض و نشانه‌ها:

۱. جريان آرام خون از بيني.

۲. اگر شکستگى جمجمه رخ داده باشد مخلوطى از خون و مايع آب‌مانند شفاف مغزى - نخاعى از بينى سرازير مى‌شود.

- هدف:

حفاظت از ايمنى تنفس به‌وسيله جلوگيرى از ورود خون به ريه‌ها و کنترل خونريزي.

- درمان:

۱. مصدوم را بنشانيد به‌طورى که سر آن کاملاً رو به جلو باشد و پوشش‌هاى تنگ به دور گردن و سينه را شل کنيد.

۲. به مصدوم توصيه کنيد که از راه دهان نفس بکشد و قسمت نرم بينى را با دو انگشت به‌هم فشار دهد. (وقتى مصدوم خسته شد، شما اين‌کار را انجام دهيد).

۳. به مصدوم بگوئيد که خون داخل دهان را تف کند؛ بلعيدن خون باعث حالت تهوع و استفراغ مى‌شود.

۴. پس از ۱۰ دقيقه به او بگوئيد که به فشردن بينى خاتمه دهد. اگر خون بند نيامد براى ۱۰ دقيقه ديگر به اين کار ادامه دهيد.

نبايد بگذاريد که مصدوم سر خود را بالا بگيرد.

۵. در حالى‌که سر مصدوم کاملاً رو به جلو قرار گرفته با ملايمت اطراف دهان و بينى مصدوم را تميز کنيد. براى اين‌کار مى‌توانيد از يک تکه پنبه يا يک پارچه تميز که آن را داخل آب ولرم نم‌دار کرده‌ايد استفاده کنيد. با پنبه يا نظاير آن راه بينى را مسدود نکنيد.

۶. وقتى خون بند آمد از مصدوم بخواهيد که تقلا نکند و به او توصيه کنيد که حداقل براى ۴ ساعت به بينى خود دست نزند تا لخته‌ها آسيبى نبينند.

۷. اگر پس از ۳۰ دقيقه خونريزى همچنان ادامه يافت يا دوباره شروع شد از او بخواهيد که به پزشک مراجعه کند.

[رزیتا]

خونريزى از لثه‌ها

خونريزى از حفرهٔ دندان معمولاً پس از کشيدن دندان يا حادثه‌اى که منجر به از دست دادن دندان مى‌شود اتفاق مى‌افتد که در حالت اخير امکان دارد با شکستگى آرواره همراه باشد. خرد شدن يا از جا کنده شدن دندان عموماً ايجاد پارگى در دهان مى‌نمايد.


- عوارض و نشانه‌ها:

خونريزى از حفرهٔ دندان و احتمالاً پارگى لثه در اطراف حفره.

- هدف:

حفاظت از ايمنى تنفس به‌وسيله جلوگيرى از وارد شدن خون به ريه و کنترل خونريزي. اگر دندان بر اثر ضربه لق شده باشد به دندانپزشک مراجعه کنيد.

- درمان:

۱. از مصدوم بخواهيد که بنشيند و سر خود را به‌طرف محل خونريزى خم کند، تا خون از دهان خارج شود.

۲. يک بالشتک ضخيم يا يک تکه پارچهٔ تميز ضخيم روي، نه داخل، محل خونريزى قرار دهيد.

توجه:

بالشتک يا پارچه بايد به اندازهٔ کافى ضخيم باشد تا هنگامى که مصدوم با دندان آن را فشار مى‌دهد، دندان‌هاى وى به‌هم سائيده نشوند.

۳. از مصدوم بخواهيد که بالشتک را روى زخم با انگشت‌هاى خود ميزان کند سپس براى ۱۰ تا ۲۰ دقيقه با دندان آن را فشار دهد و به‌همان حال نگهدارد. و با دست ديگر چانه خود را نگهدارد.

۴. به مصدوم بگوئيد که خون داخل دهان خود را در همان حال که بالشتک را نگهداشته، به بيرون تف کند؛ بلعيدن خون احتمالاً باعث استفراغ خواهد شد.

۵. پس از ۱۰-۲۰ دقيقه بالشتک را بيرون بياوريد به‌طورى که لخته‌هاى خون آسيب نرسد، و محل خونريزى را خوب معاينه کنيد. اگر خونريزى همچنان ادامه داشت، بالشتک را عوض کنيد و از مصدوم بخواهيد که براى ۱۰ دقيقه ديگر هم بالشتک جديد را نگهدارد.

۶. دهان را نشوئيد چون به لخته‌ها آسيب مى‌رسد. و به مصدوم توصيه کنيد که از نوشيدن مايعات گرم براى ۱۲ ساعت خوددارى کند.

۷. اگر خونريزى باز هم بند نيامد يا دوباره شروع شد به مصدوم توصيه کنيد به دندانپزشک مراجعه کنيد.

اگر احتمال مى‌دهيد که فک شکسته باشد آن را به ترتيبى که در مبحث شکستگى صورت و آرواره گفته شده درمان کنيد.

۸. اگر دندان مصدوم از جا درآمد آن را در يک محفظه تميز قرار دهيد. سريعاً همراه مصدوم نزد دندانپزشک بفرستيد.

جراحت دهان

بريدگى زبان، لب‌ها، يا آستر دهان مى‌تواند از زخم‌هاى جزئى تا بزرگ را شامل شود. اين جراحت‌ها معمولاً بر اثر فشار دندان مصدوم به هنگام با صورت به زمين خوردن، يا ضربه به صورت ايجاد مى‌شود. خونريزى اين‌گونه زخم‌ها ممکن است شديد باشد زيرا خون اين ناحيه اصولاً زياد است و پوستى که رگ‌هاى خونى اين ناحيه را مى‌پوشاند بسيار نازک است.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. خونريزى داخل يا اطراف دهان

۲. احساس درد در ناحيه آسيب‌ديده.

- هدف:

حفاظت از تنفس به‌وسيله جلوگيرى از ورود خون به ريه‌ها و کنترل خونريزي.

- درمان:

۱. از مصدوم بخواهيد که بنشيند و سرش را به‌طرف قسمت آسيب‌ديده خم کند و کاملاً جلو بگيرد.

۲. براى کنترل خونريزي، يک تکه پارچهٔ تميز روى زخم بگذاريد و به‌وسيلهٔ شست از يک‌سو و ساير انگشت‌ها از سوى ديگر، مستقيماً روى زخم‌ فشار وارد کنيد.

۳. به مصدوم بگوئيد که خون داخل دهان خود را تف کند، بلعيدن خون باعث استفراغ خواهد شد.

۴. اگر پس از ۲۰-۱۰ دقيقه باز هم خونريزى ادامه يافت، يا اگر زخم بزرگ بود و پوست شکاف عميق برداشته بود، مصدوم را روانهٔ بيمارستان کنيد.

۵. دهان را نشوئيد چون به لخته آسيب مى‌رسد. به مصدوم توصيه کنيد که از آشاميدن مايعات گرم براى ۱۲ ساعت خوددارى کند.



جراحت‌هاى چشم تمام جراحت‌هاى چشم بالقوه خطرناک هستند حتى يک خراش سطحى مى‌تواند منجر به جراحت سطح چشم يا عفونت آن و احتمالاً همراه با اختلال در بينائى و حتى کورى بشود.

چشم ممکن است بر اثر ضربه، شکستن عينک، براده فلزات، خرده شيشه يا ذرات ريز که در چشم فرو مى‌روند خراش برداشته يا دچار ضرب‌ديدگى بشود. براى درمان اشياء خارجى در چشم به مبحث شيء خارجى در چشم مراجعه شود.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. از دست رفتن قسمتى از بينائى به‌صورت نسبى يا کامل حتى بدون مشاهده هيچ‌گونه زخم مشهود روى چشم.

۲. درد و خون‌گرفتگى چشم که احتمالاً با يک زخم مشهود روى حدقه چشم يا پلک‌ها همراه است.

۳. خونريزى يا جارى شدن يک مايع شفاف از زخم چشم. احتمالاً در اين حالت حدقهٔ چشم حالت گرد خود را از دست داده و مسطح مى‌شود.

- هدف:

محافظت از چشم به‌وسيله جلوگيرى از حرکت آن و مراجعه به پزشک.

- درمان:

۱. مصدوم را به پشت بخوابانيد و سر او را کاملاً آرام و بى‌حرکت نگهداريد.

نبايد کوشش کنيد که جسم خارجى را از چشم خارج سازيد.

۲. از مصدوم بخواهيد که چشم آسيب‌ديده را ببندد و سپس روى آن با ملايمت يک چشم‌بند يا يک باند استريل غير آغشته به دارو بگذاريد و روى آن را شل باندپيچى کرده يا باند را با چسب به اطراف بچسبانيد.

۳. از مصدوم بخواهيد که چشم سالم خود را بى‌حرکت نگاه دارد زيرا حرکت آن باعث حرکت چشم آسيب‌ديده خواهد شد. اگر لازم شد هر دو چشم را باندپيچى کنيد تا از حرکت غيرضرورى چشم‌‌ها جلوگيرى شود. قبل از بستن چشم مصدوم به او اطمينان‌خاطر بدهيد.

۴. مصدوم را با همان چشم بسته به بيمارستان برسانيد.

[مهدی]

میدونم این پست اسپم محسوب میشه و اگه رزیتا خانوم صلاح دونست حذفش کند.

بابت زحمت رزیتا خانوم تشکر میکنم.
دوستان کمکهای اولیه خیلی مهم است و حتمن هم این پست رو بخونید.
میتونید تو کلاسهای کمک های اولیه که هلال احمر رایگان برگزار میکنه شرکت کنید. و کارت پایان دوره بگیرید که از مقدماتی تا پیشرفته هستش.
امیدوارم هیچگاه براتون مشکلی پیش نیاد. اما حادثه خبر نمیکند و اگه این دوره رو بگزرونید و یاد بگیرید خیلی خوبه .

[رزیتا]

جراحتهای کف دست و دست



زخم‌هاى کف دست احتمالاً بر اثر بريدگى به‌وسيله شيشه يا يک آلت تيز يا افتادن دست روى يک شيء تيز رخ مى‌دهد. چنين زخم‌هائى احتمالاً خونريزى فراوان در بر داشته و ممکن است با شکستگى دست همراه باشد. اگر زخم عميق باشد عصب‌ها و پى‌هاى دست ممکن است صدمه ديده باشند.


- عوارض و نشانه‌ها:

۱. احساس درد در محل زخم.

۲. در صورتى‌که عصب‌ها و پى‌هاى موجود در زير ناحيه زخم آسيب ديده باشند بى‌حسى و بى‌حرکتى در انگشتان دست مشاهده مى‌شود.


- هدف:

کنترل خونريزى و رساندن مصدوم به بيمارستان بدون آنکه کوشش نمائيد جسم فرو رفته در دست او را خارج کنيد.


- درمان:

۱. براى کنترل خونريزى يک باند استريل يا گاز و يک بالشتک تميز روى زخم قرار دهيد و مستقيماً روى زخم فشار دهيد. اگر گاز يا بالشتک در اختيار نبود مى‌توانيد از يک تکه پارچه تميز استفاده کنيد.

۲. از مصدوم بخواهيد که با مشت کردن انگشتان خود روى زخم فشار دهد.

اگر اين کار امکان نداشت، مصدوم بايد با دست ديگر خود روى انگشتان مشت‌شده و در نهايت روى زخم فشار وارد آورد.


۳. دست جراحت برداشته را بالا بگيريد.

۴. در حالى‌که مصدوم انگشتان خود را مشت کرده است محکم آن را باندپيچى کنيد و براى باندپيچى از باندهائى که دو سر آن آزاد است يا از باند تا شده استفاده کنيد. انتهاى باند را محکم روى بند انگشتان گره بزنيد تا فشار روى زخم حفظ شود.

۵. دست را با نوار شکسته‌بندى از شانه آويزان کنيد.


- اگر شيء خارجى در دست فرو رفته بود:

۱. با فشردن لبه‌هاى زخم به يکديگر در کنار جسم سعى کنيد خون را بند بياوريد. سپس آن را همان‌گونه که در قسمت اشياء خارجى گفته شد درمان کنيد.

۲. پانسمان را به‌وسيلهٔ باندپيچى به‌صورت اريب در جاى خود محکم کنيد.

۳. دست را با استفاده از باند شکسته‌بندى از شانه آويزان کنيد.


خونريزى سياهرگ‌هاى واريسى

بعضى از سياهرگ‌هاى پا داراى تعدادى شيرهاى فنجا‌ن‌مانند يکطرفه (دريچه‌هاى لانه کبوتري) هستند که باعث مى‌شوند خون نه رو به پائين بلکه به‌سوى قلب باز گردد. اگر اين دريچه‌ها به دليلى درست عمل نکنند خون در سياهرگ جمع شده و درنتيجه سياهرگ ورم مى‌کند و به‌صورت برجسته بيرون مى‌زند که به اين حالت ”واريس“ مى‌گويند به معنى گشادگى سياهرگ‌ها. به‌علت اينکه سياهرگ‌هاى پا بزرگ هستند و به هنگام گشاد شدن مقدار زيادى خون در خود جاى مى‌دهند ترکيدگى يا جراحت آنها مى‌تواند با خونريزى فراوان همراه باشد. اگر جلوى اين خونريزى سريعاً گرفته نشود ممکن است به مرگ مصدوم منجر شود.



- عوارض و نشانه‌ها:

۱. خونريزى شديد خارجي؛ در اين حالت رنگ خون قرمز تيره است.


۲. عوارض و نشانه‌هاى شوک (مبحث شوک).


۳. احتمالاً به مصدوم بيهوشى دست مى‌دهد.


- هدف:

کنترل خونريزى به‌وسيله وارد آوردن فشار مستقيم و رساندن سريع مصدوم به بيمارستان.


- درمان:

۱. بلافاصله محل زخم را لخت کنيد و با انگشتان کف دست مستقيماً زخم را فشار دهيد.

۲. مصدوم را به پشت بخوابانيد و پاى مجروح را تا آنجائى که مى‌توانيد بالا بياوريد تا مطمئن شويد که خون به قلب باز مى‌گردد.

۳. هر نوع پوشش تنگ به دور پا مانند جوراب‌ شلوارى يا کش جوراب يا بند جوراب را که ممکن است مانع از برگشت خون به قلب شوند از پاى مصدوم خارج کنيد. ۴. يک باند استريل غير آغشته به دارو را روى زخم بگذاريد اين باند بايد آن‌قدر بزرگ باشد که تمام ناحيه اطراف خونريزى را بپوشاند و محکم روى آن باندپيچى کنيد. اما نه آنقدر محکم که باعث قطع گردش خون شود.

اگر باند مناسبى در دسترس نداشتيد يک تکه گاز روى زخم بگذاريد و سپس روى آن مقدار زيادى پنبه بگذاريد و محکم باندپيچى کنيد. مى‌توانيد از هر پوشش تميزى که در دسترس بود استفاده کنيد. اگر خونريزى بند نيامد و باند روى زخم پر از خون شد بدون آنکه باند اول را باز کنيد روى آن پنبه بگذاريد
دوباره باندپيچى کنيد.


۵. پاى مجروح را بالا نگهداريد.

۶. براى برطرف ساختن حالت شوک مصدوم را به ترتيبى که در مبحث شوک گفته شده درمان کنيد.

۷. مصدوم را به صورتى‌که وضعيت درمانى آن حفظ شود به بيمارستان برسانيد.

[رزیتا]

خونریزی واژنی


اين خونريزى ممکن است ناشى از عادت ماهانه يا سقط جنين يا جراحت‌هاى داخلى باشد، به‌هرحال سابقه مصدوم به تشخيص علت خونريزى کمک مى‌کند. اگر احتمال سقط جنين مى‌دهيد همان‌طور که در مبحث سقط جنين گفته شده عمل کنيد. خونريزى سنگين ناشى از عادت ماهيانه يا سقط جنين ممکن است همراه با گرفتگى‌هاى شديد عضلانى باشد. اين حالت معمولاً در آغاز قاعدگى اتفاق مى‌افتد و ممکن است روزها طول بکشد.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. خونريزى از واژن (از متوسط تا شديد).

۲. عوارض و نشانه‌هاى شوک ممکن است مشاهده شود (مبحث شوک).

۳. دردهائى شبيه به گرفتگى ماهيچه در ناحيه پائين شکم يا لگن خاصره.

- هدف:

اطمينان خاطر بخشيدن به مصدوم و در صورت مشاهده خونريزى شديد رساندن مصدوم به بيمارستان.

- درمان:

۱. اگر امکان داشت زن را به جائى ببريد که محفوظ باشد و احساس راحتى کند يا اينکه حداقل در هر جائى که هستيد پرده‌ها را بکشيد. نوار بهداشتى و اگر نبود يک حولهٔ تميز به مصدوم بدهيد که آن را روى مدخل واژن قرار دهد.

۲. مصدوم را طورى بخوابانيد که سر وشانه‌هاى آن کمى بالا باشد و زانوهاى وى را خم نمايد. پشت و زير زانوها بالشى بگذاريد (اين حالت موجب مى‌شود که ماهيچه‌هاى شکم راحت شوند).

۳. اگر درد خيلى شديد بود و کاملاً واضح بود که اين درد به‌علت عادت ماهانه است، به مصدوم يک يا دو قرص مسکن بدهيد. اگر از قرص‌هائى که مخصوص گرفتگى عضلانى قاعدگى است استفاده کنيد بهتر است.

۴. اگر خونريزى هم‌چنان شديد ادامه يافت و احتمالاً مصدوم دچار حالت شوک شد او را به ترتيبى که در مبحث شوک گفته شده درمان و سپس به بيمارستان برسانيد.

جراحت شکم

زخم عميق روى ديوارهٔ شکم نه تنها به اين دليل که با خونريزى فراوان همراه است بلکه به اين علت هم که احتمالاً اندام‌هاى زير ديواره شکم ممکن است پاره يا سوراخ شده باشند نيز خطرناک است. هم‌چنين زخم ديوارهٔ شکم ممکن است به خونريزى‌هاى شديد داخلى و احتمالاً عفونت منجر شود. ممکن است بر اثر شدت پارگى قسمتى از روده از زخم بيرون بزند.

- عوارض و نشانه‌ها:

۱. درد عمومى در ناحيه شکم.

۲. خونريزى همراه با زخم در ناحيه شکم.

۳. ممکن است قسمتى از روده از زخم بيرون آمده و مشاهده شود.

۴. مصدوم ممکن است استفراغ کند.

۵. عوارض و نشانه‌هاى شوک.

- هدف:

جلوگيرى از خونريزى و عفونت با توجه به جلوگيرى از بيرون زدن روده و رساندن مصدوم به بيمارستان به‌صورت اورژانس.

- درمان:

۱. کنترل خونريزى به‌وسيله فشردن لبه‌هاى زخم به يکديگر.

۲. مصدوم را در يک حالت نيمه خوابيده قرار دهيد به‌طورى که زانوان وى خم باشد تا از شکاف برداشتن زخم جلوگيرى شده و فشار کمترى روى زخم وارد شود.

تکيه‌گاهى پشت او قرار دهيد تا سروشانه‌هاى وى به آن تکيه کند و تکيه‌گاهى هم زير زانوان آن قرار دهيد.

۳. زخم را پانسمان و روى آن را باندپيچى کنيد پانسمان را با چسب به اطراف بچسبانيد.

۴. اگر مصدوم بيهوش شد اما تنفس او حالت عادى داشت شکم وى را نگهداريد و او را در وضعيت بهبود قرار دهيد.

۵. اگر تنفس و ضربان قلب ايستاد روش‌هاى نجات زندگى را بلافاصله شروع کنيد.

۶. براى درمان شوک به ترتيبى که در مبحث شوک گفته شده عمل کنيد.

نبايد: به مصدوم چيزى از راه دهان بدهيد.

۷. ميزان تنفس و نبض را هر ۱۰ دقيقه يکبار آزمايش کنيد. بگرديد ببينيد آيا اثرى از خونريزى داخلى مشاهده مى‌کنيد يا نه.

۸. اگر مصدوم خواست سرفه يا استفراغ کند به آرامى دست خود را روى پانسمان بگذاريد و شکم او را بگيريد تا هنگام سرفه يا استفراغ رودهٔ او از زخم بيرون نزند.

۹. بلافاصله او را با برانکارد به‌طورى‌که وضعيت درمانى ياد شده حفظ شود به بيمارستان برسانيد.

- اگر قسمتى از روده از زخم بيرون آمده باشد:

۱. با استفاده از فشار مستقيم خونريزى را کنترل کنيد، از وارد آوردن فشار سنگين روى شکم خوددارى فرمائيد.

نبايد: به رودهٔ بيرون آمده به‌هيچ عنوان دست نزنيد.

۲. روى زخم را با يک باند مرطوب استريل يا تکه پارچه تميز مرطوب بپوشانيد و آن را شل باندپيچى کنيد.

اگر مصدوم خواست سرفه يا استفراغ کند زخم را همانطور که در مرحله هشت گفته شد نگهداريد.

۳. بقيه مراحل را به ترتيبى که در بالا(بخش درمان) آمده است دنبال کنيد.

[رزیتا]

له‌شدگى



اين‌گونه جراحت‌ها اغلب باعث صدمهٔ شديد به پوست، ماهيچه و استخوان مى‌شود. و حتماً بايد به پزشک مراجعه کرد. در اين‌گونه موارد به‌ويژه اگر به رگ‌هائى که يک عضو را تغذيه مى‌کنند آسيب رسيده باشد، احتمال خونريزى شديد بيرونى و داخلى وجود دارد. بنابراين در صورتى‌که در نجات مصدوم و برداشتن شيء سنگينى که روى او افتاده است تأخيرى صورت پذيرد، عضو صدمه ديده ممکن است به‌علت عدم دسترسى به خون اکسيژن‌دار براى مدت طولاني، نابود شود.

در بعضى موارد که عضو بيشتر از يک ساعت تحت فشار باشد سرم موجود در خون وارد بافت جراحت برداشته مى‌شود و باعث مى‌شود که بافت‌هاى آن قسمت متورم و سفت شوند. هم‌چنين فشار خون کم شده و امکان دارد حالت شوم به مصدوم دست بدهد. هم‌چنين اين احتمال وجود دارد که به‌علت ترشح مواد به‌وسيلهٔ ماهيچه‌هاى آسيب‌ديده مواد شيميائى سمى در آن نقطه انباشته شوند. هنگامى‌که شما جسمى را که روى عضو مجروح افتاده است بلند مى‌کنيد، مواد سمى اين فرصت را به دست مى‌آورند که در بدن پخش شده و باعث از کار افتادن کليه‌ها بشوند که اين حالت مرگ‌آور است.

به اين ترتيب هنگامى‌که شما جسمى را که روى مصدوم افتاده است بلند مى‌کنيد تنها نشانه‌هاى جزئى مانند قرمزى و تورم را مشاهده مى‌کنيد در حالى‌که ممکن است وضعيت کاملاً خطرناک باشد.


- عوارض و نشانه‌ها:

۱. عضو له شده ممکن است بى‌حس يا دچار خارش و سوزش شود.

۲. متورم و سفت شدن بافت‌هاى اطراف عضو مجروح به‌علت ورود سرم خون به آن ناحيه.

۳. ضرب‌ديدگى و تاول در محل زخم.

۴. عوارض و نشانه‌هاى عمومى شکستگى (مبحث شکستگي).

۵. اگر شريان‌ها تحت فشار قرار گرفته باشند، عضو له شده سرد، رنگ‌پريده و بدون نبض خواهد بود.

۶. عوارض و نشانه‌هاى شوک.

- هدف:

جلوگيرى از آسيب به کليه‌ها، بر اثر ترشح مواد سمي. اگر عضو له شده بيش از ۳۰ دقيقه تحت فشار بوده است قبل از برداشتن جسمى که روى مصدوم افتاده است، اورژانس را خبر کنيد.


- درمان:

۱. ابتدا کوشش کنيد جلوى خونريزى را بگيريد و زخم‌ها را درمان کنيد؛ تا آنجا که مى‌توانيد اعضاء شکسته را حرکت ندهيد.

۲. اگر مطمئن هستيد برداشتن جسمى که روى مصدوم افتاده است زمان زيادى نمى‌برد، جسم را بلند کنيد. مصدوم را به پشت بخوابانيد به‌طورى که اگر امکان داشته باشد سر رو به پائين و پاهايش بلند باشد. به مصدوم توصيه کنيد حرکت نکند.

توجه:

زمان برداشتن جسم و طول مدتى که مصدوم تحت فشار جسم بوده است را براى گزارش به پزشک يادداشت کنيد.


۳. دست يا پاى جراحت برداشته را تکان ندهيد و با استفاده از بالش يا لباس يا پتو آن را بالا نگهداريد. اگر امکان داشته باشد پوشش روى عضو له شده را پاره کنيد و عضو را لخت باقى بگذاريد.

۴. براى برطرف ساختن شوک به ترتيبى که در مبحث شوک آمده است عمل کنيد.

۵. ميزان تنفس، نبض و سطح هوشيارى را هر ۱۰ دقيقه يکبار آزمايش کنيد.

۶. اگر مصدوم بيهوش شد، ولى به‌صورت عادى نفس مى‌کشيد، او را در وضعيت بهبود قرار دهيد.

۷. اگر تنفس و ضربان ايستاد، روش ‌هاى نجات زندگى را بلافاصله شروع کنيد.

۸. مصدوم را به‌صورتى که وضعيت درمانى آن حفظ شود با برانکارد به بيمارستان برسانيد؛ به مسئول آمبولانس مدتى را که مصدوم تحت فشار جسم بوده است گوشزد کنيد.

اگر رساندن مصدوم به بيمارستان بيش از ۳۰ دقيقه طول مى‌کشد و احتمال خونريزى داخلى نمى‌دهيد، مى‌توانيد به مصدوم چند جرعه آب سرد بدهيد.


توجه:

اگر عضو صدمه ديده مدت خيلى کوتاهى تحت فشار بوده است يا فقط انگشتان دست يا پا جراحت برداشته‌اند انگشتان آسيب‌ديده را زير آب سرد روان قرار دهيد (مثلاً زير شير آب بگيريد يا آب سرد روى آن بريزيد) يا از کمپرس سرد استفاده کنيد.

[رزیتا]

خونریزی جزئی


بسيارى از زخم‌ها نسبتاً جزئى هستند و خونريزى کمى دارند. اگرچه ممکن است خون از تمام نقاط زخم به بيرون تراوش کند، اما به‌زودى خونريزى خود به‌خود بند مى‌آيد. در اين‌گونه موارد به چيزى که نياز داريد فقط يک چسب زخم است و نياز مراجعه به پزشک زمانى پيش مى‌آيد که احتمال بدهيد زخم دچار عفونت خطرناکى مثل کزاز خواهد شد.



- عوارض و نشانه‌ها:

۱. درد در محل زخم.

۲. چکيدن تدريجى مخلوطى از خون روشن و تيره.

- هدف:

تميز کردن و پانسمان زخم براى به حداقل رساندن احتمال عفونت.


- درمان: ۱. قبل از پرداختن به زخم دست خود را تميز بشوئيد. و بعد اگر ديديد زخم کثيف است آن را زير شير آب بگيريد تا تميز شود.

۲. موقتاً روى زخم يک پنبه استريل قرار دهيد. پوست پيرامون زخم را با آب و صابون بشوئيد و با پنبه زخم را پاک کنيد. از هر پنبه فقط يکبار استفاده کنيد و مواظب باشيد که لخته‌ها را نروئيد. با ملايمت پنبه را روى زخم بگذاريد و برداريد تا زخم خشک شود.

۳. اگر خونريزى ادامه پيدا کرد از فشار مستقيم استفاده کنيد.

۴. اگر زخم کوچک بود آن را با چسب زخم بپوشانيد.

۵. اگر مطمئن هستيد که در عضو زخمى شکستگى زيرين وجود ندارد آن را بالا نگهداريد.

۶. اگر در مورد زخم مشکوک هستيد به پزشک مراجعه کنيد.

اگر زخم بزرگ باشد و چسب براى پوشاندن تمام ناحيهٔ جراحت کافى نباشد از يک باند استريل غير آغشته به دارو يا گاز و بالشتک استفاده کنيد و آن را محکم باندپيچى کنيد.