|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
#2
08-18-2011
|
||||
|
||||
ترجمه اثری از "پرسی شلی" شاعرِ رمانتیکِ انگلستان
The Indian Girl's Song by Percy Shelley I arise from dreams of thee
In the first sleep of night -- The winds are breathing low And the stars are burning bright. I arise from dreams of thee -- Has borne me -- Who knows how? To thy chamber window, sweet! -- The wandering airs they faint On the dark silent stream -- The champak odours fail Like sweet thoughts in a dream; The nightingale's complaint -- It dies upon her heart -- As I must die on thine O lift me from the grass! I die, I faint, I fail! Let thy love in kisses rain On my lips and eyelids pale My heart beats loud and fast. Oh press it close to thine again Where it will break at last آوازِ دخترِ سرخ پوست من از خواب هایِ تو برمی خیزم در آن دم که نخستین خوابِ شب بر چشمانت سنگینی می کند_ باد نفسش را در ارتفاعِ کم رها می کند و ستاره ها سوزان می درخشند. من از خواب هایِ تو برمی خیزم_ روحِ مقدسی در پاهایم مرا به پنجره ی خوابگه ت می رساند، چگونه؟ نمی دانم! وه که چه دل انگیز است! هواهایِ سرگردان بر نهرِ تاریک و آرام رنگ می بازند_ و نیز عطر درخت ماگنولیا چنان افکار شیرین در خواب. شِکوِه ی بلبل در قلبش فرو می نشیند آنچنان که مقدر است من در قلبِ تو به خواب روم آه در قلبِ معشوقی چون تو! محبوبم! مرا از میانِ علف ها بلند کن به خواب می روم رنگ می بازم می میرم بگذار عشقِ تو چنان بارانِ بوسه بر لبها و مژگانِ بی جانم ببارد دریغا! گونه هایم سفید و سرد است قلبم دیوانه وار بر سینه مشت می کوبد آه! آن را بارِ دیگر بر سینه ات بفشار؛ آنجا که سرانجام قطره قطره از شیشه ی قلبت فرو خواهد چکید. ترجمه از : (خودم audrey)
__________________
که ای بلندنظر! شاهباز سدره نشین
نشیمنِ تو نه این کنج محنت آباد است 
|
| کاربران زیر از KHatun به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#3
09-16-2011
|
||||
|
||||
|
شعری از فدریکو گارسیا لورکا با ترجمه احمد شاملو
درانارِ عطرآگینِ آسمانی متبلور هست. هر دانه ستاره ای است هر پرده غروبی. آسمانی خشک و گرفتار در چنگ سالیان. انار پستانی را ماند که زمانش پوستواری کرده است تا نوکش به ستاره ای مبدل شود که باغستانها را روشنی بخشد. کندوییست خُرد که شانش از ارغوان است: مگسان عسل آن را از دهان زنان پرداختهاند. چون بترکد خندهی هزاران لب را رها خواهد کرد! انار دلی را ماند که بر کشتزارها میتپد، دلی شریف و خوار شمار که در آن، پرندگان به خطر نمیافتند. دلی که پوستش به سختی، همچون دل ماست، اما به آن که سوراخش کند عطر و خون فروردین را هبِه میکند. انار گنج جن سالخوردهی چمنزاران سرسبز است که در جنگلی پرتافتاده با پریزادی از آن نگهبانی میکند. جنِ سپید ریش جامهای عقیقی دارد. انار گنجی است که برگهای سبز درخت نگهبانی میکنند: در اعماق، احجار گرانبها و در دل و اندرون، طلایی مبهم. سنبله، نان است: مسیح متجسد، زنده و مرده. درخت زیتون شور کار است و تواناییست. سیب میوهی شهوت است میوه ــ ابوالهول گناه. چکالهی قرنهاست که تماس با شیطان را حفظ میکند. نارنج از اندوه پلید گلها سخنی میگوید، طلا و آتشی است که در پاکیِ سپید خویش جانشین یکدیگر میشوند. تاک پرستش شهوات است که به تابستان منجمد میشود و کلیسایش تعمید میدهد تا از آن شراب مقدس بسازد. شابلوطها آرامش خانوادهاند. به چیزهای گذشته میمانند. هیمههای پیرند که ترک برمیدارند و زائرانی را مانند که راه گم کرده باشند. بلوط شعر است، صفای زمانهای از کار رفته. و به ــ پریده رنگ طلایی ــ آرامش سازگاریست. انار اما، خون است خون قدسی ملکوت، خون زمین است مجروح از سوزن سیلابها، خون تند بادهاست که میآیند از قلهی سختی که بر آن چنگ درافکندهاند، خون اقیانوس برآسوده و خون دریاچهی خفته. ماقبل تاریخ خونی که در رگ ما جاریست در آن است. انگارهی خون است محبوس در حبابی سخت و ترش که به شکلی مبهم طرح دلی را دارد و هیئت جمجمهی انسانی را. انار شکسته! تو یکی شعله ای در دل شاخ و برگ، خواهر جسمانی ونوسی و خندهی باغچه در باد! پروانهگان به گرد تو جمع میآیند چرا که آفتابت میپندارند، و از هراس آن که بسوزند کرمکان حقیر از تو دوری میگزینند. تو نور حیاتی و مادهگی، میان میوهها. ستاره ای روشن، که برق میزند بر کنارهی جویبار عاشق. چه قدر بیشباهتم به تو من
ای شهوت شراره افکن بر چمن!
__________________
که ای بلندنظر! شاهباز سدره نشین
نشیمنِ تو نه این کنج محنت آباد است
|
| کاربران زیر از KHatun به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#4
10-22-2011
|
||||
|
||||
|
شعر رویا در رویا اثر ادگار آلن پو
a dream within a dream
Take this kiss upon the brow! And, in parting from you now, Thus much let me avow- You are not wrong, who deem That my days have been a dream; Yet if hope has flown away In a night, or in a day, In a vision, or in none, Is it therefore the less gone? All that we see or seem Is but a dream within a dream. I stand amid the roar Of a surf-tormented shore, And I hold within my hand Grains of the golden sand- How few! yet how they creep Through my fingers to the deep, While I weep- while I weep! O God! can I not grasp Them with a tighter clasp? O God! can I not save One from the pitiless wave? Is all that we see or seem but a dream within a dream? این بوسه بر پیشانی ات را بپذیر! بگذار در این وداع همین قدر اعتراف کنم: اشتباه نمی کنی که روزهایِ من خواب و خیال است پس اگر امید در شبی یا روزی در خیالی، یا در هیچ به دوردست پرکشید، کمترین چیزی نخواهد بود که از دست داده ایم؟ هرچه هست و می پنداریم هست رویاست در رویا ایستاده ام میان غرش امواجی که بر ساحل می تازند و کمی شنِ طلایی در مشتم دارم وه که چه اندک است! با این حال تا عمقِ انگشتانم می خزد، هر دانه اش و من دیوانه وار می گریم و می گریم آه خدایا! آیا نمی توانم آنها را با مشتِ محکمتر ی نگه دارم؟ آیا نمی توانم یک دانه شن را از شر امواج بی رحم نجات دهم؟ آیا هرچه هست و می پنداریم هست رویاست در رویا؟ ترجمه: خودم اثر : ادگار آلن پو
__________________
که ای بلندنظر! شاهباز سدره نشین
نشیمنِ تو نه این کنج محنت آباد است
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
| ابزارهای موضوع | |
| نحوه نمایش | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 06:33 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.