شعر کرمانشاه: اشعار شاعران کرمانشاهی، اشعار کردی و فارسی از شاعران خوش ذوق کرمانشاهی

[مهبا]

معرفی آزاد نوروزی

آزاد نوروزی متولد 1360 است از شهرستان سرپل ذهاب

از سال ۱۳۸۳ فعالیت در عرصه شعر را آغاز کرده‌ و این فعالیت از سال ۱۳۸۵

جدی‌تر شده است.نخستین دفتر شعرش با نام دیوانگی در جهت عقربه های رو

به جنوب منتشر شده است

نمونه ای از اشعارش

دوباره /کوچه های پشت سرم را داد نزن

و اینقدر نپرس/که هنوز شعر می گویم یا نه

کسی وقت رد شدن از خیابان/سراغت را از من نمی گیرد

دیر وقت است /باید بروم

مهتاب صورتش را/ از لب برکه پس می کشد

و در گوش خدا چیزی می گوید/که هفت کوچه آن ورتر

دختری تا صبح پیر می شود/موهای سپید

چقدر به صورت کودکانه ات می آید

اما دروغی که بویش لبهایت را برداشته

با بوی تند ادکلن ات از بین نمی رود

مثل عکس این مرد/که روبان سیاه گوشه اش

هیچ معصومیتی به چشمانش نمی دهد

دیر وقت بود/که پشت این پنجره نبض یک قرار

به سراشیبی افتاد/و صبح زنی نبودن گونه هایش را

گردن آیینه انداخت

وقت رد شدن از آیینه کسی سراغت را

از من نمی گیرد/ نپرس هنوز شعر می گویم یا نه


**************************


درختها/تا امتداد بود ادامه داشتند

در مسیر بادهای خالکوبی شده بر پوست زنان گل آلود

در اعماقش درخت شده بود/ریشه هایش

از قلب تصویر یک جفت مفرغی برهنه آب می خورد

در عقربه های پنج دقیقه مانده به دیوار

با موهایش بافته شدم/به تکه های از پیراهنی که خودش را

به تابستان درخت ها آویزان کرده بود

به من دخیل ببندند/به من دخیل ببندند با شرح حال یک درخت

در روزنامه ای/به تاریخ یک روز یک ماه یک سال تمام هجری

با جویدن چند اسم فراموش شده

دنبال آدم های خیس این خطوط راه می افتم

رودخانه های جاری در آنها بر مداری گیج در انتهای تو

مرا به برهوت زنان سرازیر می کند

چه آتشی می بارد از خدای اوکالیپتوسها

پنج دقیقه بعد از تو/می رسم به زنهای پنج دقیقه بعد از دیوار

رد لبهای حل شده در چروک گونه اش

با ناخن هایش پاک می شود/دستهای مفرغی من پیراهنت را

از درخت پایین می کشند/جهنم به پا می شود

زن دارد اسم های قدیمی را نجویده قورت می ده

منبع : وب سایت بلوط و وب سایت توانگر

[مهبا]

شعر تازه ای از عبدالرضا رادفر

این چه عیدی است که از قهوه مرا تلخ تر است
تلخ، حتی ز سکوت فقرا تلختر است

سخن از تلخی هر چیز که گویند تو را
قصه ماهی تنُگ دل ما تلختر است

این چه دردی است که پیچیده به بالای بهار
شرح این درد ز چشمان شما تلختر است

همچو آشفتگی بید و پریشانی باد
کامم از تلخی رنج اسرا تلختر است

مرگ آتش به شب سرد چه تلخ است ولی
شعله ی سرکش حرص زعما تلختر است

صحبت از تلخی یک لحظه ی اندوه که نیست
نه، همیشه غم مردم ، به خدا تلختر است

باز می گویم از این رخوت و این فاصله ها
این چه عیدی است که از قهوه مرا تلختر است

منبع : وب سایت بلوط

[مهبا]

شعرهایی بهاری از نصرت بابایی

برای روح بلند آفرینش : بهار


منظور من از نوازش تو فهمیدن راز آرزویت
امید تمام لحظه هایم دزدیدن بوسه ای ز رویت
‏
ای مست تر از شراب مهتاب !ای خوب تر از غرور خورشید‏
راهم بده در عبور چشمت ،تا تر کنم این لب از گلویت

دیشب به قنوت یک شقایق ،می دیدم و می شنیدم از شوق
ای عاطفه انگیز تر از عشق!حالم بده از هوای بویت
‏ ‏
اشک دل آسمان آبی ،شور و شر دوره ی جوانی‏
زیبایی هر چیز که خوب است،ازعاطفه ی غبار کویت
‏ ‏
سنگینی رقص زهره ی عشق،شیرینی واژه های حافظ‏
هر جا که نشانی از ترانه است،با یاد لب ترانه گویت
‏ ‏
تو غایت ذوق کودکانی ای روح بلند آفرینش!‏
احساس غرورشان فریباست، از حال و هوای خلق و خویت.‏

***

یک خاطره ی دور بهاری
آسمان مدهوش بازی های خویش
باد و برکه، بوی گندمزارها
‏ ‏‏
می دویدند از پی هم کودکان
کفتر و پروانه ها و سارها ‏
‏ ‏
‏***‏

باد می زد بر تن آلاله ها
دست می آورد روی خاطرات
‏ ‏ ‏
می کشید آن دامن افسونگرش
روی طرح چشمه های بی ثبات

‏ ‏
‏***‏ ‏

دشت می لغزید توی چشم من
یاد می آورد یاد روی او
‏ ‏
نرگسی دلداریم می داد ، شاد
مست گشتم از نسیم خوی او

‏ ‏
‏***‏ ‏

بوی گندم ، خرمنی از یادها
یاد شیرین زمان کودکی
‏ ‏ ‏
یاد آن گنجشک بازی گوش من
پیچش مست گیاه پیچکی ‏

‏ ‏
‏***‏ ‏

کفتری مست تماشای گیاه
بال می زد روی بام مردمان
‏ ‏ ‏
دانه ها می ریخت مردی روی بام
دخترش که : روی بام ما ممان!‏

‏ ‏
‏***‏‏

کودکان آواره های کوچه ها
کوچه هم از بوی آن ها مست مست
‏ ‏‏
آفتاب از لای دیوار زمان
سایه های خشم خود را می شکست!‏

‏ ‏
‏***‏ ‏

پرپر پروانه ای همراه دوست
این تماشا وآن تماشا دیدنی است ‏
‏«دوستت دارم» نوای آن یکی
این یکی هم مرده ی دل دادنی است

‏ ‏
‏***‏‏

سارها بازو به بازو روی دشت
دشت هم مدهوش بال سار بود ‏
‏ ‏‏
تا چه خواهد بوی نمناک زمین
آسمان از یاد او سرشار بود

‏ ‏
‏***‏‏

لحظه های بیکران زندگی !‏
حسّ یاد خویش را بر من ببار ‏
‏ ‏
تا برآید جانمان از بوی تو
بر تن من یاد بوی خود بکار

منبع : وب سایت بلوط