معماری بیونیک Bionic Architecture

[دانه کولانه]

معماری بیونیک Bionic Architecture


معماری بیونیک

بيونيک يا علم بررسي نظام حيات جانداران, امروزه به عنوان يکي از سه علم برتر جهان(IT, Nano, Bionic ) معرفي گرديده است.
قرنهاست که بشر در رابطه تنگاتنگ با طبيعت به سر برده و براي توليد مايحتاج خود از آن الهام ميگيرد مانند پرواز پرندگان که هزاران سال رويا آفرين و الهام بخش طرحهاي بيشماري از ماشين هاي پرنده بوده است.
يکي از اولين موارد استفاده از آفرينش هاي طبيعي در معماري, مربوط است به سال 1851 در ساختمان قصر بلورين در نمايشگاه لندن توسط جوزف پاکستن.

بيونيك در لغت نامه به معناي «زيستار شناختي» يا «بكارگيري اندام هاي ساختگي طبيعت» است كه براي اولين بار اين واژه توسط دانشمند امريكائي بنام جك. اي. استيل(1) در سال 1959 بكار برده شد.

بطور كلي بيونيك و معماري بيونيك علمي است که به الهام‌يابي فني از ساختمانها، رفتارها و ارتباطات گوناگون عالم جانداران مي‌پردازد.
بيونيک علم سيستمهايي است که شالوده آنها بر اساس خصوصيات سيستمهاي زنده است. بيونيک از دو لغت بيولوژي و تکنيک تشکيل شده است. اي واژه در بر گيرنده کار همه متخصصاني است که تلاش دارند براي حل مشکل فني خود از دانسته هاي طبيعت الهام بگيرند. از اين تعريف چنين برمي آيد که بيونيک هميشه با ما بوده و بسياري از پژوهشگران پيش از آنکه بيونيک به اين نام معروف شود, آنرا بکار ميگرفته اند.

تقليد از طبيعت مزاياي ممتازي دارد. ميتوان فرض کرد که هر جاندار کنوني کره زمين, محصول نهايي دو هزار ميليون سال تکامل است. در اين فاصله زماني بسيار زياد, طبيعت هر آنچه را که با هدف ويژه اش سازگاري نداشته به طرز بيرحمانه اي از بين برده است. از اين تجربه بزرگ ميتوان در ساخت ماشينهايي که در حالتي شبيه موجود زنده کار ميکنند, استفاده کرد.
در ادامه, چند تصوير از کاربرد علم بيونيک در معماري روز دنيا آمده است.

منبع http://amirreza-rahimi.blogfa.com