شعر این منم کورش از علی صالحی

[کارگر سایت]

تمام شد !
تسلیم شدگان را خواهیم بخشید
خشم آوران خاموش را خواهیم بخشید
خستگان را شفا خواهم داد
و عدالت خواهم آورد
پس شما شکست خوردگان
به خانه های خویش باز گردید
دانایی و محبت را به یاد آورید
منزلت آدمی را به یاد آورید
من خشنودی بی پایان خداونم
برای کشتن و کینه توزی نیامده ام
فرمانروایی که همدل مردمان خویش
سینه روز تر از همیشه
سرنگون خواهد شد .

پس از قول من بگویید
به جباران جهان بگویید
که از ظلمت خویش
حتی پلاس پاره ای به گور نخواهید برد.
به آن ها بگویید
که از گرده ی ، کبود ِ تازیانه فرو شوید
ور نه عطر هوا حتی
با شما همدلی نخواهد کرد .

هشدارتان می دهم :
او که به کشتن آزادی بیاید
هرگز از هوای اهورا خوشبو نخواهد شد
بخشوده نخواهد شد
بزرگ نخواهد شد
این سخن من است
من پسر ماندانا و کمبوجیه
که جهان را به جانب عدالت و آزادی فرا خوانده ام .
که انسان را به جانب آرامش و اعتماد فرا خوانده ام .


پس فرمان دادم تا صخره های سخمگین را
از مقابل گام های خستگان بردارند
رود ها را روانه کنند
جلگه ها را بیارایند
پرندگان در آزادی و
آدمی به آسودگی شود .
من ، کورش هخامنش
فرمان دادم که بر مردمان ملال مرود
زیرا ملال مردمان
ملال من است
زیرا شادمانی مردم
شادمانی من است .

من پیام آور امید و شادمانی را
دوست می دارم
پیروزی باد بر سکون را سایه را
دوست می دارم
وزیدن زنده ی گندم زاران را دوست می دارم
خنیا گران و گهواره بانان را
دوست می دارم
خوشه چینان و درو گران را
دوست می دارم
محبت مردمان و آزادی آوازشان را
دوست می دارم
من راستی و درستی را
دوست می دارم .

پس به آیندگان و نیامدگان بگویید
او که دوست دارد
دوست داشته خواهد شد
و او که بر مردمانش ستم کند
دیری نمی رود که راه به دوزخ خواهد گشود