|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
09-27-2010
|
||||
|
||||
سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
__________________
یک پاییز فقط برای من و تو 
|
|
#2
10-02-2010
|
||||
|
||||
یکی پرسید از سقراط کز مردن چه خواندستی
__________________
یک پاییز فقط برای من و تو
|
|
#3
10-02-2010
|
||||
|
||||
|
تو واقعا چته ...!!!
گاهی اوقات احتیاج به یه آدمی داری یه دوستی كه وایسه روبروت كه توی چشمات نگاه كنه و محكم بزنه توی گوشتو دستت رو بذاری روی گونه ت و دوباره نگاش كنی ببینی كه خشمگینه ببینی كه از دستت عصبانیه توی اخم صورتش ببینی كه دوستت داره ببینی كه دوستته كه نگاش كنی همون جوری كه دستت روی صورتته كه اون بهش كشیده زدهكه بهت بگه:" تو چته؟بسه به خودت بیا توچته! " كه سرت فریاد بكشه كه تو یهو بلرزی كه بری بغلش كه بغلت كنه همون دستی كه كوبید توی صورتت رو بذاره روی سرت توی موهات كه سرت رو فشار بده توی گودی شونه ش كه تو چشماتو ببندی روی شونه ش گریه كنی بلرزی و با خودت فكر كنی كه : " تو واقعا چته ...!!! "
__________________
-------------------------------  ای تو همیشه در میان آمدمت که بنگرم گریه امان نمی دهد
|
|
#4
10-03-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#5
10-03-2010
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#6
10-03-2010
|
||||
|
||||
|
گفتى که مى‌بوسم تو را، گفتم تمنا مى‌کنم گفتى اگر بیند کسى، گفتم که حاشا مى‌کنم گفتى ز بخت بد اگر ناگه رقیبت آید ز در گفتم که با افسون گرى او را ز سر وا مى‌کنم گفتى که تلخى‌هاى مى گر ناگوار افتد مرا گفتم که با نوش ِ لبم آن را گوارا مى‌کنم گفتى چه مى‌بینى بگو در چشم چون آیینه‌ام گفتم که من خود را در او عریان تماشا مى‌کنم گفتى که از بى‌طاقتى دل قصد یغما مى‌کند گفتم که با یغماگران بارى مدارا مى‌کنم گفتى که پیوند تو را با نقد هستى مى‌خرم گفتم که ارزان تر از این من با تو سودا مى‌کنم گفتى اگر از کوى خود روزى تو را گویم برو گفتم که صد سال دگر امروز و فردا مى‌کنم گفتى اگر از پاى خود زنجیر عشقت وا کنم گفتم ز تو دیوانه تر دانى که پیدا مى‌کنم سیمین بهبهانی
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#7
10-03-2010
|
||||
|
||||
|
در این خاک زرخیز ایران زمین
* نبودند جز مردمی پاک دین همه دینشان مردی و داد بود وز آن کشور آزاد و آباد بود چو مهر و وفا بود خود کیششان گنه بود آزار کس پیششان همه بنده ناب یزدان پاک همه دل پر از مهر این آب و خاک پدر در پدر آریایی نژاد ز پشت فریدون نیکو نهاد ** بزرگی به مردی و فرهنگ بود ** گدایی در این بوم و بر ننگ بود ** کجا رفت آن دانش و هوش ما که شد مهر میهن فراموش ما که انداخت آتش در این بوستان کز آن سوخت جان و دل دوستان ** چه کردیم کین گونه گشتیم خار؟ ** خرد را فکندیم این سان زکار ** نبود این چنین کشور و دین ما ** کجا رفت آیین دیرین ما؟ ** به یزدان که این کشور آباد بود ** همه جای مردان آزاد بود در این کشور آزادگی ارز داشت کشاورز خود خانه و مرز داشت گرانمایه بود آنکه بودی دبیر گرامی بد آنکس که بودی دلیر نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت نه بیگانه جایی در این خانه داشت از آنروز دشمن بما چیره گشت که ما را روان و خرد تیره گشت از آنروز این خانه ویرانه شد که نان آورش مرد بیگانه شد چو ناکس به ده کدخدایی کند کشاورز باید گدایی کند ** به یزدان که گر ما خرد داشتیم ** کجا این سر انجام بد داشتیم ** بسوزد در آتش گرت جان و تن ** به از زندگی کردن و زیستن اگر مایه زندگی بندگی است دو صد بار مردن به از زندگی است بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم برون سر از این بار ننگ آوریم * *فردوسی*
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان آرام خوشه ی ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ
|
|
#8
10-03-2010
|
|||
|
|||
|
من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست
بر درش برگ گلی می کوبم کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو هر کسی می خواهد وارد خانه پر عشق و صفامان گردد یک سبد بوی گل سرخ به ما هدیه کند شرط وارد گشتن شستشوی دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ وریاست روی آن با قلم سبز بهار می نویسیم ای یار خانه دوستی ما اینجاست........... ویرایش توسط ساقي : 10-04-2010 در ساعت 06:37 PM دلیل: دوست
|
|
#9
10-04-2010
|
||||
|
||||
|
جان من ! جام مّی وساقی وجانانه کجاست
جان من ! جام مّی وساقی وجانانه کجاست اینهمه بردر میخانه نشستیم, چه شد؟ بغض دل, بر لب پیمانه شکستیم ,چه شد؟ از خود ودیر مغان گاه گُسستیم ,چه شد؟ عهد با دلبر جانانه که بستیم ,چه شد؟ اینهمه از سر تدبیر وخرد نیز نبود بر همه هستی ما شور دل انگیز نبود غم بدل, پای کشان ,رفته شکستیم ,چه شد؟ زندگی غیر همان, درد غم انگیز نبود قدرِ دانائی خود هیچ ندانیم چرا ؟ بی خرد, پای,دراین دشت کشانیم چرا؟ ناتوان ازچه شده قلب ودل ودیده ی ما ؟ دیده ودل ز چه بر نور خدائی نرسانیم؟ چرا؟ «عقل »! ما را بدرِ خانِ خدا میخواند «چون خدا, عقل وخرد داده وُ خود میداند اشرف روی زمینیم!... چرا منتظریم؟! تا به کی «عمر» مگر روی زمین میماند؟! این پریشانی ما,ا از سر نادانی ماست ناتوان بودن ما در َسر انسانی ماست تا نباشد خردی ,عقل کجا راه برد؟! بی خرد ماندنِ ما, مایه ی ویرانی ماست جان من ! جام مّی وساقی وجانانه کجاست تا نباشد دلخوش لذت پیمانه کجاست؟ ما دراین میکده گر, خوار نشینیم , رواست بی وضوِدل وجان,لذت ِمستانه, کجاست؟ بّه که برپا شده در راه دگر پای نهیم وندرین غصه سرا بّه که زغمها برهیم بی خدا کوردلی با دل وچشم ونگهیم بّه که درروح وروان ,« عشق خدا » جا بدهیم  فرزانه شیدا
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن ویرایش توسط ساقي : 10-04-2010 در ساعت 06:45 PM
|
|
#10
10-04-2010
|
||||
|
||||
|
اندرین دهر , هر آن کس به دلی چون دل بست
اندرین دهر , هر آن کس به دلی چون دل بست
جام عشقی, چو به میخانه زدستانم رست ناگهان شیشه ی دل نیز چو پیمانه, شکست گفت با من لبِ آن ساقی پیمانه بدست اندرین دهر , هر آن کس به دلی چون دل بست دم اول دلِ شیدا شد و مست دم دوم ز همه خلق گُسست آخرین دم ,لب پیمانه قسم خورد ونشست!!! فرزانه شیدا
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن ویرایش توسط ساقي : 10-04-2010 در ساعت 06:44 PM
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
| ابزارهای موضوع | |
| نحوه نمایش | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 02:56 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.