همه چیز در مورد گوش

[رزیتا]

خطر پاك كردن گوش

تیتر : خطر پاك كردن گوش
خلاصه : پاك كردن گوش با اشیای خارجی نظیر كلید، چوب كبریت و گوش پاک کن موجب عفونت گوش خارجی می شود.
متن کل خبر : جرم موجود در گوش دارای خاصیت چربی و اسیدی است. چربی موجود در گوش از ترك خوردن پوست گوش جلوگیری كرده و سبب نرمی پرده گوش می شود.

خاصیت اسیدی جرم موجود در گوش از رشد قارچ ها و باكتری ها در گوش پیشگیری می كند. بنابراین استفاده از صابون برای پاك كردن داخل گوش باعث می شود تا خاصیت قلیایی صابون ماده اسیدی طبیعی گوش را از بین ببرد و فرصت رشد به باكتری ها و قارچ ها داده شود.

باكتری ها و قارچ ها در محیط های مرطوب رشد می كنند، بنابراین توصیه می شود شناگران بدون محافظ گوش به داخل دریا و استخر نروند.

درد گوش، تورم مجاری گوش خارجی، ایجاد غدد لنفاوی در كنار لاله ی گوش، تب خفیف، ترشح چرك سفید رنگ بدون بو از گوش، تنگی و گرفتگی گوش از جمله علایم شایع عفونت گوش خارجی هستند.

البته اگر این عفونت از نوع قارچی باشد، چرك سیاه از گوش خارج می شود.

[رزیتا]

عفونت گوش

تیتر : عفونت گوش
خلاصه : با بيماري عفونت گوش آشنا شويد
متن کل خبر : به گفته متخصصان؛ عفونت گوش زماني بروز مي‌كند كه مايع موجود در منطقه پشت پرده گوش افزايش يافته و عفوني شود.

به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، براي مطلع شدن از عفونت گوش در كودكان پيش دبستاني بايد دانست كه ممكن است كودك در اين حالت گوش درد خود را ابراز كند، گوشش را بكشد و يا آن را بگيرد و حتي نق بزند.

متخصصان مي‌گويند؛ اگر كودك شما به تازگي سرماخورده يا عفونت سينوسي پيدا كرده باشد، نيز سرنخ ديگري براي عفونت گوش است. اين بيماري مي‌تواند با تب همراه باشد و گاهي نيز علايم زير در اين بيماري بروز مي‌كند:

۱- كاهش اشتها - عفونت گوش، جويدن و بلع غذا را براي كودك دردناك مي‌كند.

۲- برهم خوردن عادات خواب – دراز كشيدن ممكن است درد گوش عفوني شده را بيشتر كند و خواب كودك را برهم بزند.

۳- اسهال يا استفراغ – ويروس عامل عفونت گوش ممكن است بر دستگاه گوارش نيز تاثير بگذارد.

۴- ترشح مايع زرد يا مايل به سفيد از گوش – اين وضعيتها براي بيشتر كودكان اتفاق نمي‌افتد، اما نشانه‌اي است از ايجاد سوراخ كوچكي در پرده گوش كه چرك داراي عفونت باكتريايي از آن ترشح مي‌شود، بدتر از همه آن است كه اين وضعيت با رفع عفونت به حال خود رها مي‌شود.

۵- بوي ناخوشايند – ممكن است متوجه بوي بدي از گوش شويد.

۶- دشواري در شنيدن صداهاي آرام – افزايش مايع در گوش مياني مانع شنيدن صدا مي‌شود.

۷- نداشتن تعادل – گوش به حفظ تعادل كمك مي‌كند، بنابراين شايد متوجه شويد كه كودكتان از حالت معمولي نامتعادل‌تر است.

آمارها نشان مي‌دهد كه عفونتهاي گوش بعد از سرماخوردگي دومين بيماري رايج در كودكان در ايالات متحده هستند. در واقع سه چهارم كودكان در سه سالگي مبتلا به اين بيماري مي‌شوند.

عامل عفونت گوش معمولا باكتري است، اما ويروس نيز ممكن است عامل آن باشد. عفونت گوش زماني بروز مي‌كند كه مايع موجود در پشت پرده گوش افزايش يافته و عفوني شود.

به طور معمول هر مايعي كه وارد اين منطقه مي‌شود به سرعت از شيپور استاش كه گوش مياني را به پشت بيني و گلو متصل مي‌كند خارج مي‌شود، اما اگر شيپور استاش در دوره سرماخوردگي، عفونت سينوس و حتي فصل حساسيت مسدود شود، مايع در گوش مياني جمع مي‌شود. مايع انباشته شده در گوش مياني محيط مناسبي براي پرورش ميكروبهايي مي‌شود كه در تاريكي، گرما و مكانهاي مرطوب رشد مي‌كنند. با زياد شدن عفونت، داخل و پشت پرده گوش ملتهب و در نتيجه درد آن بيشتر مي‌شود. زماني كه بدن سعي مي‌كند با عفونت مقابله كند ممكن است كودك تب كند.

اين وضعيت ايمني يعني التهاب گوش مياني كه با تجميع مايع، درد، قرمزي پرده گوش و گاهي تب همراه است و در اصطلاح پزشكي، التهاب حاد گوش مياني (AOM) ناميده مي‌شود.

تحقيقات نشان مي‌دهد كه كودكان و نوزادان بيشتر مستعد عفونتهاي گوشي هستند چرا كه شيپور استاش آنها معمولا حدود ۲/۱ اينچ كوتاهتر و افقي است. با رسيدن به سن بلوغ، طول لوله‌ها سه برابر و عمومي‌تر مي‌شود و به همين دليل مايع به راحتي خارج مي‌شود.

متخصصان توصيه مي‌كنند كه با مشاهده اولين نشانه عفوني شدن گوش، كودك را نزد پزشك ببريد تا گوش او را با ابزاري كه اتوسكوپ ناميده مي‌شود،‌ معاينه كند.

پرده گوش عفوني شده، قرمز، برآمده و احتمالا در حال خشك شدن است.

ممكن است پزشك بخواهد بررسي كند كه پرده گوش در واكنش به وسيله‌اي كه اتوسكوپ بادي نام دارد، جا به جا شده و صداي ضعيف باد در گوش ايجاد مي‌شود.

اگر پرده گوش حركت نكند علت آن است كه مايع در گوش مياني جمع شده و احتمالا عفوني شده است

[رزیتا]

ناشنوایی
تیتر : ناشنوایی
خلاصه : راههای پیشروی ناشنوایی
متن کل خبر : در قسمت حلزون یعنی اندام شنوائی گوش داخلی تعداد بسیار زیادی سلولهای مویی نازک قرار دارند که با ایجاد پیامهای عصبی به فرکانسهای صوتی واکنش نشان میدهند این پیامها از راه عصب شنوائی به مغز میروند و صدا در مغز حس میشود. سلولهای مویی مزبور نسبت به صدا بسیار حساسند و در اثر سطوح بالای صدا به آسانی تخریب میشوند. در ابتدا این آسیب موقتی است و با کاهش خفیف شنوایی و وزوز گوش برای مدت چند ساعت همراه است. هر چه تماس با صدای شدید افزایش یابد سلولهای مویی بیشتری از بین میروند و همچنین ساختمانهای اطراف گوش داخلی دچار آسیب دائمی و سرانجام مرگ میشوند و در نتیجه آسیب شنوایی به طور پیشرونده بدتر میشود