غمنامه

[آريانا]

نوشته اصلی توسط Hiwa

نمیدانم گنجشک ها که شبیه هم هستند ، چه طور همدیگرو میشناسن ؟!

و نمیدانم چند نفر شبیه من هستند که تو دیگر مرا نمیشناسی . . .

اينو گفتي ياد ژاپني و چينيا افتادم..بد بختا اونا هم همديگرو خوب نمي شناسن
چند وقت پيش رفته بودم به يكي از همين كشورهاي شرق آسيا ..اسمش خاطرم نيست .....خلاصه با يكيشون دوست شدم هوا باروني بود...آدم مهربوني بود منم كليد در هتل رو.. رو در اتاق جا گذاشته بودم ...ساعتم 11 شب بود رييس هتل در اصلي هتل چهار قفل كرده بود ... هر چي سعي كردم از پنچره برم تو نشد ..اتاق من طبقه پنجم بود..خلاصه با همون دوستمون كه گفتم دوست شدم منو ديد دارم تلاش مي كنم و زير بارون خيس شدم گفت بيا بريم امشبو بد بگذرون پيش ما ... منم خواستشو رد نكردم رفتيم خونشونو ...حالا همه ي اين حرفا با اشاره دست و پا بود چون من زبونشونو بلد نبودم ..بعد رفتيم اونجا ... نشسته بوديم يه دعواي خانوادگي بينشون پيش اومد ...به حدي كه...............

[SonBol]

خسته ام از لبخند اجباري خسته ام از حرفاي تکراري

خسته از خواب فراموشي زندگي با وهم بيداري



اين همه عشقاي کوتاه و اين تحمل هاي طولاني

سرگذشت بي سرانجام گمشدن تو فصل طوفاني



حقيقت پيش رومون بود ولي باور نميکرديم

همينه روز روشن هم پي خورشيد مي گرديم



نشستيم روبروي هم تو چشمامون نگاهي نيست

نه با ديدن نه با گفتن به قلب لحظه راهي نيست



من و تو گم شديم انگار تو اين دنياي وارونه

که درياشم پر از حسرت هميشه فکر بارونه



سراغ عشقو مي گيريم تو اشک گريه ي آخر

تو درياي ترک خورده ميون موج خاکستر

[SonBol]

پر از بغضم پر از حرف سکوتم
تو رو گم کردم اما روبروتم
منو برگردون اون جایی که بودم
آخه تا کی گرفتار قنوتم
تو دنیایی که جای آرزوهاست
کسی جز تو منو عاشق نمیخواست
بیا تا سر بذارم رو ی شونه ات
دلم مثل خودت تنهای تنهاست
هنوزم زخمی سیب فریبم
اسیر این شبای نا نجیبم
تو خوبی کن بیا به خلوت من
تو که میدونی من اینجا غریبم
هنوزم عکس چشمات روبرومه
نگاه تو تمامه آرزومه
بذار باور کنم دستاتو دارم
نگیری دستامو کارم تمومه