رزيتا خانم اول اجازه بدين بيت سعدي را معني کنم بعد با مشارکت دوستان به بيت حافظ مي پردازيم
حکمت محض است اگر لطف جهان آفرين
خاص کند بنده اي مصلحت عام را
ببينيد يک قاعده در معني کردن ابيات وجود دارد که به شرط رعايت آن مي توان به برداشت دقيقتري از ظاهر شعر رسيد و حتي به کمک آن کنه وعمق معنوي شعر را نيز بهتر درک کرد و آن قاعده اين است که بايد ابتدا شعر را مرتب کنيم يا بقول ادبا مستقيم کنيم يعني بيت را به ترتيب دستوري فارسي مرتب نماييم به اين ترتيب
اگر لطف جهان آفرين بنده اي را بخاطر مصلحت عام خاص کند (اينکار) حکمت محض است پس مي بينيد که با مرتب کردن شعر چقدر درک منظور شاعر آسان مي شود اين را هم بگويم عمدا اين بيت سعدي را براي معني کردن انتخاب کردم چون اثر مستقيم کردن آن خيلي خوب به چشم مي آيد و مثال خوبي از اين بابت است. حال برگرديم به بيت
حکمت محض است اگر لطف جهان آفرين
خاص کند بنده اي مصلحت عام را
در اينجا لازم بذکر است که را در مصلحت عام را از لحاظ دستوري راي حرف اضافه است و بمعناي براي يا بخاطر آمده است. پس در معناي صريحتر بايد گفت اگر خداوند بخاطر لطفي که به بشر دارد (يا لطف خداوند چون مي دانيم صفات خدا از ذاتش جدا نيستند) بنده اي را به مقام بالا و والايي برساند و به او منزلتي عطا فرمايد اين کار از حکمت محض و دانش مطلق او سرچشمه مي گيرد وبه جهت تبعيضي که ميان بندگانش قائل مي شود نيست.
اميدوارم اين بيت الگوي خوبي براي چگونگي درک معناي شعر بدست بدهد و حد اقل ما را بتواند با ظاهر کلام آشنا کند تا در تعبير ساير اشعار بکار بيايد
يا علي مدد
10-27-2009
حالت رشته ای