مشاعره واژه ای

[فرانک]

چو لاله در قدحم زیر ساقیا می و مشک
که نقش خال نگارم نمیرود ز ضمیر

[دانه کولانه]

نقش نامت کرده دل محراب تسبیح وجود
تا سحر تسبیح گویان روی در محراب داشت

[فرانک]

شبی دل را بتاریکی ز زلفت باز می جستم
رخت می دیدم و جامی هلالی باز می خوردم

[FereShteH]

توانا بود هر که دانا بود

ز دانش دل پیر برنا بود

[مهدی]

ایدل تو به اسرار معما نرسی
در نکته زیرکان دانا نرسی
اینجا به می لعل بهشتی می ساز
کانجا که بهشت است رسی یا نرسی

[FereShteH]

اول ای جان دفع شر موش کن

وانگهان در جمع گندم جوش کن

[مهدی]

گر دست دهد ز مغز گندم نانی
وز می دو منی ز گوسفندی رانی
با لاله رخی و گوشه بستانی
عیشی بود آن نه حد هر سلطانی

[FereShteH]

در یکی گفته که بگذار آن خود

کان قبول طبع تو ردست و بد

[مهدی]

گفتم به باد می‌دهدم باده نام و ننگ
گفتا قبول کن سخن و هر چه باد باد

[رزیتا]

گفتم غم تو دارم
گفتا غمت سر آید
گفتم که ماه من شو
گفتا اگر بر آید