اشعار زیبا - اشعاری که دوستشان داریم برای تقدیم به عزیزانتان یا برای دل خودتان

[behnam5555]

من صبورم اما.....


به خدا دست خودم نيست اگر می رنجم
يا اگر شادی زيبای تو را به غم غربت چشمان خودم می بندم .
من صبورم اما . . .
چقدر با همه ی عاشقيم محزونم !
و به ياد همه ی خاطره های گل سرخ
مثل يک شبنم افتاده ز غم مغمومم .
من صبورم اما . . .
بی دليل از قفس کهنه ی شب می ترسم
بی دليل از همه ی تيرگی تلخ غروب
و چراغی که تو را ، از شب متروک دلم دور کند. . . می ترسم .
من صبورم اما . . .
آه . . . اين بغض گران صبر نمی داند چيست؟!!!

[behnam5555]

قهر


نگه دگر بسوی من چه میکنی؟
چو در بر رقیب من نشسته ای
به حیرتم که بعد ازآن فریبها
تو هم پی فریب من نشسته ای

به چشم خویش دیدم آن شب ای خدا
که جام خود به جام دیگری زدی
چو فال حافظ آن میانه باز شد
تو فال خود به نام دیگری زدی

برو...برو... بسوی او مرا چه غم
تو آفتابی...او زمین ... من آسمان
بر او بتاب زانکه من نشسته ام
به ناز روی شانه ی ستارگان

بر او بتاب زانکه گریه میکند
در این میانه قلب من به حال او
کمال عشق باشد این گذشتها
دل تو مال من،تن تو مال او

تو که مرا به پرده ها کشیده ای
چگونه ره نبرده ای به حال من؟
گذشتم از تن تو زانکه در جهان
تنی نبود مقصد نیاز من

اگر بسوی تو اینچنین دویده ام
به عشق عاشقم نه بر وصال تو
به ظلمت شبان بی فروغ من
خیال عشق خوشتر از خیال تو

کنون که درکنار او نشسته ای
تو و شراب و دولت وصال او
گذشته رفت و این فسانه کهنه شد
تن توماند و عشق بی زوال او

[Setare]

من تمنا کردم که تو با من باشی
تو به من گفتی: هرگز هرگز
پاسخی سخت و درشت
و مرا غصه ی این هرگز کشت

[Setare]

هرگز دوباره باز نخواهی گشت
و من تمام شب
این کوچه باغ دهکده را
با گام هایی خسته طوافی دوباره خواهم کرد
و شکوه تو را تا صبح
تا طلوع سحر با ستاره خواهم کرد

[Setare]

تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غم بسیار افتاد....
بسیار فتاده بود اندر غم عشق
اما نه چنین زار که این بار افتاد...

[behnam5555]

آن کابوسو

افکارم آبستن شعریست
واژه هایش
آبستن غم
می چکد
شوری پلکهایم
بر قامت تابوت دفتر شعرم
گونه هایم
شرمسار از رخ شعر
هستم ،
من – شعر
دیر زمانیست
بود
هستم ،
شعر – من
من بودم در آغوش شعری
مردی را بوسه وار می پرستیدم
من بودم و آن طفل شعری ناخواسته
آن کابوس و آن مرد و آن هوس
آن شعر یتیم
دیده گانم سرود اشک می سرایند و من
بی پروا
طفل شعرم را نوازش می کنم
نگاهم می گرید به حال طفل شعری که در دامان مادری
جای پستان مادری
دهانی گشاده زیر پاهای چشمی گسترده است
تکانی می خورم
منم وآن طفل شعری نورسته ناخواسته
منم وآن شعر یتیم
ساهي

[behnam5555]

کوچه

بی تو، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم ،

همه تن چشم شد م، خیره به دنبال تو گشتم ،

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجود م،

شدم آن عا شق دیوانه که بودم .

در نهانخانه جانم ، گل یاد تو ، درخشید

باغ صد خاطره خندید ،

عطر صد خاطره پیچید:

یادم آمد که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

تو ،

همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت.

من همه ،محو تماشای نگاهت .

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشه ماه فرو ریخته در آب

شاخه ها دست بر آورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید :تو به من گفتی :

- ( از این عشق حذر کن) !

لحظه ی چند بر این آب نظر کن ،

آب ،آیینه عشق گذران است،

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است؛

باش فردا ،که دلت با دگران است!

تا فراموش کنی ،چندی از این شهر سفر کن!

با تو گفتم : (حذر از عشق ! – ندانم)

سفر از پیش تو ، هرگز نتوانم ،
نتوانم!
روز اول،که دل من به تمنای تو پر زد

چون کبوتر ، لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم...)

باز گفتم که توصیادی ومن آهوی دشتم
تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم ،نتوانم !)

اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب ،ناله تلخی زد و بگریخت ...

اشک در چشم تو لرزید

ماه برعشق تو خندید

یادم آید که :دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم.

نگسستم، نرمیدم.

رفت در ظلمت غم،آن شب و شب های دگر هم،

نه گرفتی دگر از عالم آزرده خبر هم ،

نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم ...

بی تو، اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم
!

فریدون مشیری

[behnam5555]

رز آبی


ترنم آسمان چشمان دریا ییت غوغاست
زیرابرهای سیاه کمانی
جوی آبیست جاری
اقاقیا-ارکیده- رز
کویر کوچک باغچه
همگی تشنه یک جرعه آب از شبنم دیده
شکفتن غنچه رز
همراه شکفتن نگاهت تماشایی ست
این رود روان می رود تا ...
تا روان مرا آبیاری کند
تا اقاقیا –ارکیده –رز
کویر کوچک باغچه دل
تشنه نمانند
شکفتن غنچه رز روییایی ست زنده
رز آبی می شکفد
با شکفتن رز آبی
دریایی از عشق هویدا می شود .

ساهي

[behnam5555]

نیستی
مرگ
امشب
آرام آرام می بارد
و نگاهش
پاورچین پاورچین
بدون زدن ضربه ای به در
در آغوش خیس تنهایی ام آرام می گیرد
و من
سبکبال تر از همیشه
در کنج خلوت دیوانگی ام
اینبار حقیقت نیستی را بو می کشم
در فراق نبود جرعه ای ...
با تبسمی سرد اما شیرین
جام مرگ را سر کشیده و جرعه ای آب
هیهات
که فرسنگها تا گورستان خیال فاصله ست .

[behnam5555]

کاش

کاش میشد سرنوشت از سر نوشت
کاش میشد درد را آخــــــــــر نوشت
کاش میشد گـــــریه را بــاک کـــــرد
اشکـــها را از همه کمتــــــــر نوشت
کاش میشد بی وفـــایی ها نبـــــود
جـــای آن یک واژه ی دیگــــر نوشت
کاش میشد سینه ها بی کینـه بود
عشق را درسینه سر تاسر نوشت
کاش میشد بــــــر رواق سینــه ها
عشق را از هــرچه بالاتـــــر نوشت
کاش میشد قلب عـــــالم را" رها "
هچو دفتـــر بر دلش دلبـــــر نوشت

رها