وصف حال خودتان با زبان شعر

[افسون 13]

سپيــداري خستــه ام!!

در مــن ، بپيــچ . . .

[ماهین]

دلم نه عشق می خواهد،
نه دروغ های قشنگ ،
نه ادعاهای بزرگ ،
نه بزرگ های پر مدعا
دلم یک فنجان قهوه ی داغ می خواهد ...
و یک دوست که بشود با او حرف زد و پشیمان نشد ...

[مستور]

ای وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مانده صید و صیاد رفته باشد

[افسون 13]

من به یک احساس خالی دلخوشم

من به گلهای خیالی دلخوشم

در کنار سفره اسطوره ها
من به یک ظرف سفالی دلخوشم

مثل اندوه کویر و بغض خاک
با خیال آبسالی دلخوشم

سر نهم بر بالش اندوه خویش
با همین افسرده حالی دلخوشم

در هجوم رنگ در فصل صدا
با بهار نقش قالی دلخوشم

آسمانم : حجم سرد یک قفس
با غم آسوده بالی دلخوشم

گرچه اهل این خیابان نیستم
با هوای این حوالی دلخوشم

[مستور]

که می آید به سر وقت دل ما جز پریشانی
که می پرسد به غیر از سیل راه منزل ما را
ندارد مزرع ما حاصلی غیـــر از تهیـــدستی
توان در چشم موری جمع کردن حاصل ما را

[افسون 13]

من هم شبی به خاطره تبدیل می‌ شوم
خط می خورم زهستی و تعطیل می ‌شوم
من هم شبی به خواب زمین میروم فرو
بر دوش خاک حامله تحمیل می‌شوم

من هم شبی قسم به خدا مثل قصه‌ها
با فصل تلخ خاتمه تکمیل می‌شوم
قابیل مرگ ، نعش مرا میکِشَد به دوش
کم کم شبیه قصه هابیل می‌ شوم

حک میکند غروب مرا شاعری به سنگ
از اشک و آه و خاطره تشکیل می‌شوم
یک شب شبیه شاپرکی می پَرم ز خاک
در آسمان به آیینه تبدیل می‌شوم

[ماهین]

از بلندی ها به پایین نمی نگرم ...
می ترسم !
انگار به اعماق خودم
سقوط خواهم کرد ...
در بلندی ها سرم گیج می رود !
مرا به سمت خود می کشد
اعماق درونم ...!

[مستور]

مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند

[افسون 13]

خسته ام ... خیلی خسته
به من جایی بدهید ...
می خواهم بخوابم ...
یک تخت ِ خالی ...
یک دنیای خالی ...
یک قلب ِ خالی ...

[مستور]

دلـم
هنـوز
خیس خورده ی نگاه توست
نـازش بـدار

که نلغــزد

از میان دستهایت