|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
03-05-2010
|
||||
|
||||
من جعفريم همه بدانيد
من جعفريم همه بدانيد
در مدح و ولادت امام صادق عليه السلام    اي روح صداقت از دم تو اي گوهر علم از يم تو زيبندة توست نام صادق الحق که تويي امام صادق بر هر سخنت ارادت علم در هر نفست ولادت علم ميلاد تو اي وليّ سرمد شد روز ولادت محمد در هفدهم ربيعالاول شد نور تو بر زمين محوّل از صبح ازل امام علميتا شام ابد تمام علميدانش ز دم تو راست قامت استاد علوم تا قيامت قرآن به دم تو خو گرفته ايمان ز تو آبرو گرفته با نطق تو زنده تا قيامت توحيد و نبوت و امامت اي در دهنت زبان قرآن قرآن همه جان، تو جان قرآن رويد چو به بوستان شقايق از لعل لبت دُر حقايق وصف تو هماره بر لب ماست راه و روش تو مکتب ماست با تو همه جا مدينة ماست اين گفت تو نقش سينة ماست: "هرکه شمرد سبک صلاتش فردا نبود ره نجاتش" دور است ز خط طاعت ما بر او نرسد شفاعت ما تو مخزن علم کبريايي تو وارث ختم الانبيايي حق را نفس تو نوشخند است قرآن به دمت نيازمند است قرآن که دُر کلام سفته با نطق تو حرف خويش گفته هر آيه که جبرئيل آرد بينطق شما زبان ندارد او راه و شما چراغ راهيد ناگفته و گفته را گواهيد تو بر تن پاک علم، جاني استاد مفضّل و اباني دانشگه نور حق، پيامت صدها چو زراره و هشامت دارند جهانيان بصيرت از مؤمن طاق و بوبصيرت اي زندگيم هدايت تو دين و دل من ولايت تو مهر تو همه عقيدة من مشي تو مرام و ايدة من روزي که گِل مرا سرشتند بر لوح دلم خطي نوشتند اين خط نوشته را بخوانيد من جعفريم همه بدانيد دلباختهاي ز اهل بيتم خاک ره عبدي و کُميتم فرياد دوازده امامم نور است به هر دلي کلامم باشد که به خاک پاي ميثم "ميثم" بشود فداي ميثم غلامرضا سازگار
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری 
|
|
#2
03-05-2010
|
||||
|
||||
|
بعثت نور
بعثت نور
 آنچه در دل بود هوس دارم
هوس او به هر نفَس دارم مبریدم ز كوى او به رحیل كاروانى پر از جرس دارم بى مغیلان هواى كعبه چه سود در رهش میل خار و خس دارم گر شوم صید ابرویت، سوگند رغبت گوشه قفس دارم آنچنانم به زلف تو در بند نه ره پیش و راه پس دارم آرزویم زیارت است بیا دل مهیّاى غارت است بیا بى تو روح الامین چه سود دهد؟ بى جمالت یقین چه سود دهد؟ دستگیرم نباشد ار شالت لفظ حبلالمتین چه سود دهد؟ گر نباشد على خطیب دلم خطبه متّقین چه سود دهد؟ گر تو چوپانى مرا نكنى لقبى چون امین چه سود دهد؟ نرود گر سرم به مقدم دوست پینههاى جبین چه سود دهد؟ بى عروج تو بهر من هر شب دست، كوتاه و بر نخیل، رطب كو خلیلى كه نار باز شود در لطف از كنار باز شود امر كن دلبر خدیجه پسند تا دلم سوى یار باز شود در مقامى كه شاهد است على كى لبم سوى كار باز شود گر، به غم مونس توأم اى كاش درِ غم صدهزار باز شود تو، به دارم كشى و من ترسم نكند حبلِ دار باز شود كاش من هم قتیل تو باشم یا كه ابنالسبیل تو باشم اى سقایت به دوش تو ارباب تشنهام تشنه پیاله آب دیده شد جوی‌ها تماشا كن رفت خاكسترم مرا دریاب همه جا صُنع گوشه لب توست پس چه حاجت كه بینمت در خواب اى كه پیچیدهاى به حب على «قم فأنذر» كه سوخته محراب دل قوىدار، مرتضى دارى نفْسِ تو كردهاند فصل خطاب صوت حیدر چو گشت رشته وحى بال‌ها سوزد از فرشته وحى كهف من خانه گلین شماست كلب این خانه مستكین شماست دین تو گر شكستن دلهاست دل من بیقرار دین شماست آنچه معراج مىبرد ما را خطى از صفحه جبین شماست فرع بر اصل خود رجوع كند زوجم از ماندههاى تین شماست چهارده نور اگر یكى دانم دل من از موحدین شماست اى به ارض و سماء، نور نخست عرش را محدقین، سلاله توست كوه نور از پگاه تو پر نور صد حراء در نگاه تو مستور زادگاه على است قبله تو قدس، كى بود، كعبه معمور تا امامت كند زكات و ركوع صبر كن تا غدیر و وقت حضور مرتضى شاهد تو و جبریل كیست غیر از على حضور و ظهور با «اَرِحْنى» بخوان بلالت را تا كند نام تو ز سینه عبور مرتضى منتهى رسالت توست امر بر حب او عدالت توست اى رها گشتهات به عالم تك اى گرفتارت انس و جن و ملك وعده یك دو بوسه مىخواهم تا بسنجم عیار قند و نمك اى كه گفتى ز یوسفم «اَمْلَح» ناز كن تا زنم به ناز محك رب تویى مالك حیات تویى كافرم گر كنم به مُلك تو شك پیش از این بر لبت دعا بودم استجابت شده دعا اینك پى یك بوسه حلال توام گوییا كاسه سفال توام اى به تأدیبِ بنده به ز پدر وى به ما مهربانتر از مادر اى علمدار حُسن تو حمزه وى سفیر ملاحتت جعفر غزوه موى توست در دل من حال اسیر توأم بكُش دیگر دخترت را بخوان كه پاك كند خون ز تیغ دو پهلوى حیدر تا كند پاك جاى این احسان مرتضى خون ز پهلوى همسر غیر احسان جواب احسان نیست كار حیدر به غیر جبران نیست شاعر : محمد سهرابی
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#3
03-05-2010
|
||||
|
||||
مي خانقاه
مي خانقاه
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#4
03-12-2010
|
||||
|
||||
|
زمان رفته است
زمان رفته است
 نه ، آن جنگل کاج ها را هنوز در این برفزاری که این سال ها دور هر شهر پیچیده ، می بینم آری بلی یاد من مانده است که یک روز هم این طرف ها همین جا همین جا که از شاخه و برگ یک تپه ماهور در زیر برف است خیابان یک باغ بود و بهاری که گفته است  زمین و زمان گرد و هر گرد گردنده است ؟ زمان رفته است زمین مرده است هر آن رفت ، رفته است زمان مستقیم است و آغاز و انجام آن هیچ و پوچ از الحان آن خیمگی مرد داننده است نه این برف تا هست هستم و چون می رود می برد ذرّه ام را در این دشت ناووس نه این سقف تاب کشیدن ندارد نه ایوان ما یک قدم بیش تا مرز ویران ندارد چه سی روزه هایی که سیروس در پای این هیمه ها خاک کردی و افسوس ! نه آن جنگل کاج ها را هنوز در این برفزاری که این سال ها دور هر خانه پیچید می بینم آری آذر 86 – سیروس شمیسا  در باران اتهام و یقین در هوایِ زایشِ زمین خود ویرانی سرودن همه ی تو نیست ! چشم هایی می نگرند چشم هایی گریانند چشم هایی بی یاور  و چشم هایی می دانند گاه سقوط صعود است در آشفتگی به دور از چشم ها می اندیشم دریافت را و دیگر هیچ ... خسرو شافعی صاعقه  فراسوی سکوت چشم اندازیست که اراده ها را می شوراند و تعلل را به توبیخ می کشاند اسب های جوان در دشت ها چهار نعل و ابرهای حادثه ساز  در فضا انبوه صاعقه ، شاید پریشانشان کند اما حرکت در آنها نهادینه است آنجا که روح حرکت جاریست صخره های راکد توان تقابل نخواهد داشت. * پس از صاعقه باران خواهد بارید. 1380 – سیلوانا سلمانپور
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
|
#5
03-29-2010
|
||||
|
||||
|
شعرى از پابلو نرودا
شعرى از پابلو نرودا ============ dies slowly. who does not travel, who does not read, who does not listen to music, who does not find grace in himself, به آرامی آغاز به مردن مي‌كنی اگر سفر نكنی، اگر كتابی نخوانی، اگر به اصوات زندگی و موسیقی طبیعت گوش فرا ندهی اگر برای خودت ارزشی قائل نباشی =================== dies slowly. He who slowly destroys his own self-esteem, who does not allow himself to be helped, who spends days on end complaining about his own bad luck, about the rain that never stops [به آرامی آغاز به مردن مي‌كنی زماني كه خودباوري, عزت نفس را در خودت بكشی، وقتي نگذاري ديگران به تو كمك كنند. وقتی تمام روزها رو با نفرین به بخت بدت بگذرونی و از بارون بد شانسی ها که تمومی نداره ======================= He who becomes the slave of habit, who follows the same routes every day, who never changes pace, who does not risk and change the color of his clothes, who does not speak and does not experience به آرامي آغاز به مردن مي‌كنی اگر برده ی عادات و عقایدت شوی، اگر هميشه از يك راه تكراری بروی اگر روزمرّگی را تغيير ندهی اگر در زندگی هیچ وقت ریسک نکنی ..راههای مختلف رو امتحان نکنی ورنگهای متفاوت به تن نكنی، یا اگر بادیگران برای آموختن و گسب تجربه صحبت نكنی ========================== dies slowly. who abandon a project before starting it, who fails to ask questions on subjects he doesn't know, who doesn't reply when they are asked something he does know به آرامی آغاز به مردن مي‌كنی اگر قبل از این که کاری رو شروع کنی نسبت بهش بدبین باشی و اونو انجام ندی اگر درباره ی چیزهایی که نمی دونی پرسش نکنی اگر به سوالاتی که جوابشون رو میدونی پاسخ ندی ======================= dies slowly . who shuns passion, dotting ones "it’s" rather than a bundle of emotions, the kind that make your eyes glimmer, that turn a yawn into a smile, that make the heart pound in the face of mistakes and feelings تو به آرامی آغاز به مردن مي‌كنی اگر از شور و حرارت و هیجان از احساسات سركش، و از چيزهايی كه چشمانت را به درخشش وامی‌دارند، و ضربان قلبت را تندتر مي‌كنند، دوری کنی ================================ dies slowly. , who doesn't turn the tables when they are unhappy at work, who does not risk certainty for uncertainty, to thus follow a dream, those who do not forego sound advice at least once in their live تو به آرامی آغاز به مردن مي‌كنی اگر هنگامی كه با شغلت و یا کاری که انجام میدهی شاد نيستی، آن را عوض نكنی، اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نكنی، اگردنبال روياهایت نروی، اگر به خودت اجازه ندهی كه حداقل يك بار در تمام زندگيت ورای مصلحت‌انديشیرفتار کنی . . . ======================== Let's try and avoid death in small doses, reminding oneself that being alive requires an effort far greater than the simple fact of breathing. Only a burning patience will lead to the attainment of a splendid happiness. امروز زندگی را آغاز كن! لازمه ی زندگی تلاش و مخاطره هست نه تنها یک نفس کشیدن ساده امروز مخاطره كن! امروز كاری كن! نگذار كه به آرامی بميری!
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#6
04-27-2010
|
||||
|
||||
یک نفر نیست یک لیوان آب دست من بدهد
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی ) ویرایش توسط behnam5555 : 04-27-2010 در ساعت 03:53 PM
|
|
#7
04-27-2010
|
||||
|
||||
وصیت نامه،شعری از حسن شهابی
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#8
04-29-2010
|
||||
|
||||
به دنبال خدا نگرد خدا در بيابان هاي خالي از انسان نيست
 به دنبال خدا نگرد خدا در بيابان هاي خالي از انسان نيست خدا در جاده هاي تنهاي بي انتها نيست به دنبالش نگرد خدا در نگاه منتظر کسي است که به دنبال خبري از توست خدا در قلبي است که براي تو مي تپد خدا در لبخندي است که با نگاه مهربان تو جاني دوباره مي گيرد خدا آن جاست در جمع عزيزترين هايت خدا در دستي است که به ياري مي گيري در قلبي است که شاد مي کني در لبخندي است که به لب مي نشاني خدا در بتکده و مسجد نيست گشتنت زمان را هدر مي دهد خدا در عطر خوش نان است خدا در جشن و سروري است که به پا مي کني خدا را در کوچه پس کوچه هاي درويشي و دور از انسان ها جست و جو مکن خدا آن جا نيست
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#10
04-29-2010
|
||||
|
||||
|
هنگامه
ای دل لبریز از شوق و امید! کاش میدیدی که فردا نیستیم. کاش میدیدی که چون پنهان شدیم؛ در همه آفاق پیدا نیستیم. گر چه هر مرگی تسلی بخش ماست کاندر این هنگامه تنها نیستیم بدتر از مرگ است آن دردی،که:باز، زندگی میخندد و،ما نیستیم! فریدون مشیری
__________________
من با نخستین نگاه تو آغاز شدم.
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 02:03 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.