دوست تازه چون شراب تازه است

[amir ahmadi]

ان که شریعت را پاس می دارد زمام میل خویش به کف دارد
کمال ترس از خداوند حکمت است
بسا کس که چون از مواهب ذاتی بی بهره است از اموختن عاجز است

لیک بسا مواهب که مایه مرارت است

[amir ahmadi]

دل سفیه چون ظرف بشکسته است
که هیچ معرفتی را در خود نگاه نمی دارد
انسان دانا چون سخنی حکیمانه بشنود
ان را می ستاید و بر ان می افزاید
لیک چون عیاش ان سخن را بشنود بر او ناخوش می اید

وان را پس پشت می افکند.

[amir ahmadi]

گفتار سفیه چون بار سفر گران است
لیک بر لبان حکیم لطافت است
سخن مرد خردمند را جماعت خریدار است
انچه گوید در دل هر کس مایه تامل است
حکمت سفیه چون خانه ویران است

و علم بی خرد گفتارهای پریشان .

[amir ahmadi]

تادیب از برای بیخرد چون پای بند بر پاهایش است و دستبند بر دست راستش
سفیه به بانگ بلند قهقهه سر می دهد

خنده انسان صاحب خرد نادر است و نهفته.

[amir ahmadi]

از برای انسان خردمند تادیب جواهری است زرین

بازوبندی است بر بازوی راستش

[amir ahmadi]

بیخرد از استان در به درون می نگرد
انسان ادب اموخته برون می ماند
به گوش ایستادن در پس در کار بی ادباست

و انسان خردمند را مایه ننگ.

[amir ahmadi]

لبان انسان زیاده گوی در باب انچه بر او نیست پرگویی می کند
سخنان حکیم نیک سنجیده است
دل سفیهان در دهانشان است

لیک دهان حکیمان دلشان است

[amir ahmadi]

بیدین چون ابلیس را نفرین کند
خویشتن را نفرین کرده است
غیبت کننده زیانکار بر خویشتن است

و مایه نفرت اطرافیان خویش.

[amir ahmadi]

کاهل به سنگ گل الودمی ماند
همگان به سبب ننگ او ریشخندش می کنند
کاهل به تل زباله می ماند

هر انکه لمسش کند دست خویش می تکاند.

[amir ahmadi]

از برای پدر مایه شرمساری است که پسری بی ادب از او پدید اید
اگر دختر باشد سبب خسران اوست
دختر خردمند به خانه شوی خواهد رفت
لیک دختر ناشایست مایه اندوه ان کس است که پدیدش اورده است
دختر بی ازرم مایه سرافکندگی پدر و همسر خویش است

و این هر دو از او روی گردان می شوند.