مشاعره سنتی

[افسون 13]

مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانهٔ عشق تو سر از پا نشناخت
هر کس به تو ره یافت ز خود گم گردید
آنکس که ترا شناخت خود را نشناخت

[ماهین]

تا به فراق خو کنم صبر من و قرار کو ؟
وعده ی وصل اگر دهد طاقت انتظار کو ؟

[افسون 13]

وصافی خود به رغم حاسد تا کی
ترویج چنین متاع کاسد تا کی
تو معدومی خیال هستی از تو
فاسد باشد خیال فاسد تا کی

[Farahi]

یاد بگذشته به دل ماند و دریغ

نیست یاری که مرا یاد کند

دیده ام خیره به ره ماند و نداد

نامه ای تا دل من شاد کند

[mohammad.90]

دلا دایم گدای کوی او باش
به حکم آن که دولت جاودان به

[ماهین]

همی گویم و گفته ام بار ها
بود کیش من مهر دلدارها

[mohammad.90]

اگر چه زنده رود آب حیات است
ولی شیراز ما از اصفهان به

[ماهین]

هاتف ان روز به من مژده این دولت داد
که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

[mohammad.90]

دوش لعلش عشوه‌ای می‌داد حافظ را ولی
من نه آنم کز وی این افسانه‌ها باور کنم

[ماهین]

من هر چه دیده ام ز دل و دیده دیده ام
گاهی ز دل بود گله گاهی ز دیده ام