مشاعره سنتی

[ماهین]

تا چند مکد خال سیه قند لب یار
زنهار که در کوزه ی شکّر مگس افتاد

[mohammad.90]

دیدم به خواب دوش که ماهی برآمدی
کز عکس روی او شب هجران سر آمدی

[شابادی]

یکی پیکر اهو درفش از برش
بدان سایه ی اهو اندر سرش
فردوسی

[The best]

شهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق
به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی
استاد شهریار

[شابادی]

یکی کوه بر راه و دشوارو تنگ
سپه دارد نامداران جنگ
فردوسی

[مستور]

گر خورده ایم باده و از خود فتاده ایم
بر ما مگیر خرده که می از سبوی توست

[ماهین]

تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کن و جان بین که همی سپرم

[مستور]

من بد کنم و تو بد مکافات کنی
پس فرق میان من و تو چیست بگو

[ماهین]

وه که ز همراهیت محتشم افتاده شد
بسته بند ستم خسته‌ی زخم جفا

[mary.f]

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود