|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
08-25-2011
|
|||
|
|||
خوش داشتند ... ! ( غزلی به غزّه )  زان كربلاي غــزّه ي پرخون ، دگـــر مپرس! بر دل ، توان نــدارم و از من نظـر مپرس! گلْ زخم هــاي صـورت طفلان تشنـــه لب مي داد واضح از ستــم دون ، خبر ، مپرس! شنگرف خون ز چشمه ي قاف غم آشناست در روز روشن ، حالت كـوه و كمر مپرس! آن كس كه بي تفاوت ازين ماجرا گذشت از او دگـــر ، حكايت خيــــرالبشر مپــرس! خــــوش داشتند حـرمت مـاه حــرام را !! اين فصل را گــذر تو همي بيشتر مپرس! قومي در آرزوي ظفر دست بــر دعاست قومي براي حادثه چون لال و كر ، مپرس! حزن و فغان گــــرفته دل داغ ديـــدگـــان امّـا بـجز حـماسه و غيــرت ، خبر ، مپرس! ديدي اگــر كه خارْدلي گـرم صحبت است از لالـــه هاي احمر و خونين ْجگر مپرس! دادا ز سيل زخم زبـــان سيــــــــه دلان راز بقا ز خـــامد بــي دادگـــــر مپرس! سی ام دیماه سال یکهزارو سیصدو هشتاد و هفت 
|
| کاربران زیر از dada6 به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#2
08-26-2011
|
||||
|
||||
|
شعر قدس از نزار قبانی و ترجمه اش به زبان فارسی
 «من در همه جا ممنوعم... پس... مرا در همه جا می خوانند...!» شاید هیج جمله ای " نزار قبانی" را بهتر از این جمله که از خودش است،وصف نکند.نزار قبانی فقط یک شاعر نبود بلکه فریاد مردم بود،فریادی که پایه های عرش ستمگران و استعمارگران را به لرزه درآورد و حتی تبعید و تهدید هم نتوانست انرا خاموش کند. شعری که در ادامه خواهید خواند از این شاعر سوری است وبه نظر من یکی از زیباترین اشعاریست که در مورد قدس سروده شده است. القدس ای قدس! بکیت... حتی انتهت الدموع /چندان گریستم که اشکهایم خشکید صلیت... حتی ذابت الشموع/ چندان نیایش کردم که شمع ها آب شد رکعت... حتی ملّني الرکوع/ چندان به رکوع رفتم که طاقتی در من نماند سألت عن محمد، فیک.../ در تو،از محمد پرسیدم... و عن یسوع.../ و از مسیح... یاقدس یا مدینة تفوح أنبیاء/ ای شهری که بوی پیامبران می دهی یا أقصر الدروب بین الأرض و السماء/ ای کوتاهترین پل میان زمین و آسمان یا قدس یا منارة الشرائع /ای قدس ای مناره آیینها یا طفلة جمیلة محروقة الأصابع/ ای دخترک زیبای انگشت سوخته حزینة عیناک، یا مدینة البتول/ چشمانت غمبار است ای شهر مریم مقدس یا واحة ظلیلة مر بها الرسول / ای سایه سار سبزی که بر آن گذر کرده است رسول حزینة حجارة الشوارع /غمگین است سنگهای خیابانهایت حزینة مآذن الجوامع / و گلدسته های مساجدت یاقدس! یا جمیلة تلتف بالسواد ای قدس!/ ای زیبایی که سیاهی دربرش گرفته است من یقرع الأجراس فی کنیسة القیامة؟ / کیست که ناقوسها را در کلیسای"قیامت" به صدا درآورد؟ صبیحة الآحاد.../ در صبح هر یکشنبه... من یحمل الألعاب للأولاد ؟ / کیست که برای بچه ها اسباب بازی بیاورد؟ فی لیلة المیلاد.../ در شب عید... یا قدس یا مدینة الأحزان/ ای قدس ای شهر اندوه یا دمعة کبیرة تجول فی الأجفان / ای اشک درخشانی که در چشمها حدقه زده ای من یوقف العدوان؟ / کیست که تجاوز دشمن را از تو دور کند؟ علیک یا لؤلؤة الأدیان / ای مروارید آیین ها من یغسل الدماء عن حجارة الجدران؟ / کیست که دیوارهایت را از خون پاک کند؟ من ینقذ الإنجیل؟ / کیست که انجیل را نجات دهد؟ من ینقذ القرآن؟/ کیست که قرآن را نجات دهد؟ من ینقذ المسیح ممن قتلوا المسیح؟ / کیست که مسیح را از دست قاتلانش نجات دهد؟ من ینقذ الإنسان؟/ کیست که انسان را نجات دهد؟ یاقدس... یا مدینتی/ ای قدس... ای شهر من یا قدس... یا حبیبتی/ ای دوست... غدا ً... غدا ً... سیزهر اللیمون / فردا... فردا... درخت لیمو شکوفه می زند وتفرح السنابل الخضراء والزیتون/ وسنبل های سبز و زیتون شاد خواهند شد وتضحک العیون... / وچشمها هم شادمان خواهند شد... وترجع الحمائم المهاجرة / وکبوتران مهاجر باز خواهند گشت الی السقوف الطاهرة/ به بام های پاک تو ویرجع الأطفال یلعبون/ بچه ها دوباره برای بازی خواهند آمد ویلتقی الأباء والبنون/ وپدران و پسران به هم می رسند علی رباک الزاهرة / در تپه های سرسبزت یا بلدی / ای وطنم یا بلد السلام والزیتون/ ای سرزمین صلح و زیتون ترجمة: محمد باقر اسدی منبع: آموزش مکالمه عربی (عربی برای همه) آشنایی با نزار قبانی: ویکی پدیا سایت نزار قبانی
|
|
#3
09-01-2011
|
||||
|
||||
|
من نمي دانم كه چرا مي گويند : اسب حيوان نجيبي است ، كبوتر زيباست . و چرا در قفس هيچكسي كركس نيست گل شبدر چه كم از لاله قرمز دارد. چشم ها را بايد شست ، جور ديگر بايد ديد واژه را بايد شست . واژه بايد خود باد ، واژه بايد خود باران باشد چتر را بايد بست ، زير باران بايد رفت . فكر را ، خاطره را ، زير باران بايد برد . با همه مردم شهر ، زير باران بايد رفت . دوست را ، زير باران بايد جست . زير باران بايد با زن خوابيد . زير باران بايد بازي كرد . زير باران بايد چيز نوشت ، حرف زد . نيلوفر كاشت ، زندگي تر شدن پي درپي، زندگي آب تني كردن در حوضچه (( اكنون )) است _______سهراب سپهري__________
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#4
09-01-2011
|
||||
|
||||
درخاطرآزاده ،غباری زکَسَم نیست
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
| 2 کاربر زیر از behnam5555 سپاسگزاری کرده اند برای پست مفیدش: | ||
|
#5
09-01-2011
|
||||
|
||||
__________________
شاره که م , به ندی دلم , ئه ی باغی مه ن
ره وره وه ی ساوایه تیم , سابلاغی مه ن دل به هیوات لیده دا , لانکی دلی تو له وه رزی یادی مه ن دا , سه رچلی خالید حسامی( هیدی )
|
|
#6
09-03-2011
|
||||
|
||||
|
سرودی زیبایی است از محمدحسین جعفریان فصل‌های پیش از این هم ابر داشت بر کویرم بارشی بی‌صبر داشت پیش از اینها آسمان گلپوش بود پیش از اینها یار در آغوش بود اینک اما عده‌ای آتش شدند بعد کوچ کوه‌ها آرش شدند از بلند از حلق آویزها قلب‌های مانده در دهلیزها بذرهایی ناشناس و گول و گند از میان خاک و خون قد می‌کشند بعضی از آنها که خون نوشیده‌اند ارث جنگ عشق را پوشیده‌اند عده‌ای حسن القضاء را دیده اند عده‌ای را بنزها بلعیده اند بزدلانی کز هراس ابتر شدند از بسیجی‌ها بسیجی تر شدند ای بی جان ها! دلم را بشنوید اندکی از حاصلم را بشنوید توچه می‌دانی تگرگ و برگ را غرق خون خویش، رقص مرگ را تو چه می‌دانی که رمل و ماسه چیست بین ابروها رد قناسه چیست تو چه می‌دانی سقوط “پاوه” را “عاصمی” را “باکری” را “کاوه” را هیچ می دانی”مریوان” چیست؟ هان! هیچ می‌دانی که “چمران” کیست؟ هان! هیچ می‌دانی بسیجی سر جداست؟ هیچ می‌دانی “دو عیجی” در کجاست؟ این صدای بوستانی پرپر است این زبان سرخ نسلی بی سر است با همانهایم که در دین غش زدند ریشه اسلام را آتش زدند پای خندق‌ها احد را ساختند خون فروشی کرده خود را ساختند زنده‌های کمتر از مردارها با شما هستم، غنیمت خوارها بذر هفتاد و دو آفت در شما بردگان سکه! لعنت بر شما باز دنیا کاسه خمر شماست باز هم شیطان اولی الامر شماست با همانهایم که بعد از آن ولی شوکران کردند در کام علی باز آیا استخوانی در گلوست؟ باز آیا خار در چشمان اوست؟ ای شکوه رفته امشب بازگرد! این سکوت مرده را درهم نورد از نسیم شادی یاران بگو از “شکست حصر آبادان” بگو! از شکستن از گسستن از یقین از شکوه فتح در “فتح المبین” از “شلمچه”، “فاو” از “بستان” بگو! از شکوه رفته! از “مهران” بگو! از همانهایی که سر بر در زدند روی فرش خون خود پرپر زدند شب شکاران سحر اندوخته از پرستوهای در خود سوخته زان همه گلها که می بردی بگو! از “بقایی” از “بروجردی” بگو! پهلوانانی که سهرابی شدند از پلنگانی که مهتابی شدند عشق بود و داغ بود و سوز بود آه! گویی این همه دیروز بود اینک اما در نگاهی راز نیست تیردان پرتیر و تیرانداز نیست نسل های جاودان فانی شدند شعرها هم آنچه می دانی شدند روزگاران عجیبی آمدند نسل های نانجیبی آمدند ابتدا احساس هامان ترد بود ابتدا اندوهامان خرد بود رفته رفته خنده ها زاری شدند زخم هامان کم کمک کاری شدند خواب دیدم دیو بی‌عار کبود در مسیل آرزوها خفته بود خواب دیدم برفها باقی شدند لحظه‌های مرده ام ساقی شدند ای شهیدان! دردها برگشته اند روزهامان را به شب آغشته‌اند فصل هامان گونه‌ای دیگر شدند چشمهامان مست و جادوگر شدند روحهامان سخت و تن آلوده‌اند آسمانهامان لجن آلوده‌اند هفته ها در هفته ها گم می‌شوند وهم‌ها فردای مردم می‌شوند فانیان وادی بی سنگری! تیغ ها مانده در آهنگری حاصل آغازها پایان شده است؟ میوه فرهنگ جبهه نان شده است؟ شعله ها! سردیم ما، سردیم ما رخصتی، شاید که برگردیم ما “یسطرون” هم رفت و ما نون مانده‌ایم بعد لیلا باز مجنون مانده‌ایم بحر مرداب است بی امواج،آی ! عشق یک شوخی است بی حلاج، آی! یک نفر از خویش دلگیر است باز یک نفر بغضش گلوگیر است باز زخمی‌ام، اما نمک… بی فایده است درد دارم، نی لبک… بی فایده است عاقبت آب از سر نوحم گذشت
لشگر چنگیز از روحم گذشت
|
| 2 کاربر زیر از yad سپاسگزاری کرده اند برای پست مفیدش: | ||
|
#7
09-08-2011
|
||||
|
||||
|
چه جای ماه ،
كه حتی شعاع فانوسی درین سیاهی جاوید كورسو نزند به جز قدمهای عابران ملول صدای پای كسی سكوت مرتعش شهر را نمی شكند ... به هیچ كوی و گذر صدای خنده مستانه ای نمی پیچد ... كجا رها كنم این بار غم كه بر دوش است ؟ چرا میكده آفتاب خاموش است ...
__________________
. . . . .
|
| کاربران زیر از ترنم به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#8
09-08-2011
|
||||
|
||||
|
در سکوتِ مزرعه، سَرِ پیچ.
رهگذرزیر لب گفت کیکاش مترسک دل داشت..!! تا بجایِ کُلاهِ پاره دل او به یغما می بُردم... وکلاغِ پیر خلوت را شکست: کی فریاد آشیانم را بردند... و مترسک ،خسته با بغضی ژرف از خودش پرسید : راستی من کیستم !؟ ...
__________________
. . . . .
|
| کاربران زیر از ترنم به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#9
09-08-2011
|
||||
|
||||
|
آسمان در دست تعمیر است.
در ازای نور، دست‌های تشنه‌ای دارم. حال دریا بر لب ساحل: گاه فریادست، گاه موسیقی. آتشی در چشم‌هایت بود. در دلم دارد کسی دیوار می‌چیند. باز باران رسم و راهش را، می‌رساند تا نگاه من. خواب می‌خواهم. خواب بر زانوی تنهایی. خواب‌ها را خواب می‌خواهم. .. این پرانتز هم به پایان می‌رسد با تو.
__________________
. . . . .
|
| کاربران زیر از ترنم به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#10
09-12-2011
|
||||
|
||||
|
غلام بچه مکتبی جاهل مسلک و ساده دل روزی از استاد پیر خود اجازه گرفت تا بجای قرائت انشاء نامه ای که حکایت از بی وفایی یار بود را برای همشاگردیهایش بیان کند و استاد پیر با این تقاظای جسورانه وی موافقت کرد:
عشق من زینب خاتون ، با وفا و مهربون عشق من برگ خزون ، عشق من آب روون آب روون خوردند ، زینب خاتون و بردند... اونقده برام عزیزه ، میمیرمه زنده میشم ی قطره اشک بریزه ، بسته به جونم جونش قربون اون وفا و اون قلب مهربونش ما رو دست غم سپردند ، زینب خاتون و بردند... دهل اوردند از راه دور ، چشماشو کردند کور کور الماس و زر اوردند، مرغ تاج به سر اوردند شمش طلا اوردند ،زینب خاتون و بردند ... انگار طلسمش کردند ، مال و منال دنیا رو انگار به اسمش کردند زبونش و بسته کردند ، روحش و خسته کردند نشسته بودند زیر پاش ، راهی نمونده بود براش راضی نبود ! راضی شد ، با گرگا همبازی شد گیلاس باغم اون بود ، چشم و چراغم اون بود مردم پر از رنگ و ریان، کشیک کشیدم که نیان هی در باغ و بستم ، هی پشت در نشستم تا ی صدای پا اومد مردم از جا جستم دیوار کوتاه بود پریدند ، گیلاس باغم و چیدند  ویرایش توسط yad : 09-12-2011 در ساعت 05:20 PM
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 10:31 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.