مشاعره سنتی

[sheida.m]

تا که عشقت مطربی آغاز کرد
گاه چنگم گاه تارم روز و شب
ای مهار عاشقان در دست تو
در میان این قطارم روز و شب

[deltang]

بنام خداوند جان و خرد
كزين برتر انديشه بر نگذرد

[SonBol]

دل هم که سایه سار مستی ما بود گاه گاه
ما را گذاشت با غم آن خود پرست و رفت

[ساقي]

تو با این حسن نتوانی که روی از خلق درپوشی
که همچون آفتاب از جام و حور از جامه پیدایی


..

[SonBol]

یاد می آوردم از صبح بهار
از نسیم صبحگاهی بی قرار
از خرامیدن چو کبکان دری
از شمیم گیسوان تابدار

[deltang]

روز ها با سوزها همراه شد

در غم ما روزها بی گاه شد

[ساقي]

دوش آن جانان ما افتان و خیزان یک قبا
مست آمد با یکی جامی پر از صرف صفا
جام می می​ریخت ره ره زانک مست مست بود
خاک ره می​گشت مست و پیش او می​کوفت پا


...

[NeGin]

اگر تو رخ بنمایی ستم نخواهد شد
ز حسن و خوبی تو هیچ کم نخواهد شد
برون ز زلف تو یک حلقه هم نخواهد رفت
کم از دهان تو یک ذره هم نخواهد شد

[SonBol]

دردی به دل نشسته که درمان نمیشود
مشکل چنان فتاده که آسان نمیشود...

[ساقي]

دوش من پیغام کردم سوی تو استاره را
گفتمش خدمت رسان از من تو آن مه پاره را


..