|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
#181
04-27-2008
|
||||
|
||||
هزار و یک شب
شونه به شونه می ولی چه دور راه من و تو این همه دریا فاصله س بین نگاه من و تو کنارمی اما دلت اونور فانوس شبه من با تو مهربونم حرف تو نیش عقربه هزار تا شب گذشته از قصه ی پر غصه ی ما این آخرین ضیافته ! شهرزاد بی قصه بیا عزیز من ! ببخش اگه تلخی واژه با منه درد رو اگه داد بزنم دیوار صوتی میشکنه بیا تا شام آخر رو کنار هم سحر کنیم برای فهمیدن هم یه بار دیگه خطر کنیم من نمی خوام که مثل من به اینه نگا کنی من با تو باشم اما تو بازم من رو صدا کنی دلم می خواد که حرفای من رو بخونی از چشام وقتی که آواز می خونم ‚ دل بدی به بغض صدام عزیز من ! ببخش اگه تلخی واژه با منه درد رو اگه داد بزنم دیوار صوتی میشکنه
__________________
|
| جای تبلیغات شما اینجا خالیست با ما تماس بگیرید | |
|
|
|
|
#182
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
شب چارشنبه سوری
شب شب شب ! شب شب شب !عربده های میر غضب خورشیدای تقلبی ! سنگای گور لب به لب شب شب شب !شب شب شب !زخم صدا غضب ! غضب ختم دوباره ی نفس ! وقت عرق کردن تب هفته ی تعطیلی من ! فصل عزا فصل کفن عصر جنون ! چشمه ی خون ! اینه ها شکن شکن وقت ظهور شعله ها تو خم و پیچ کوچه ها شب شب چارشنبه سوری هر شب ما! هر شب ما شعرای خط خورده ی من ! بهار بادبرده ی من بت بت فانوس صدا ! شاپرک مرده ی من دفتر شب ورق ! ورق ! طلوع من شفق ! شفق فشفشه بازی صدا ! ترقه ها ترق !ترق سایه ی کهنه پا بگور ! سدا گذرگاه عبور بازم آتیش بازی عشق ! دوباره بیداری نور وقت ظهور شعله ها تو خم و پیچ کوچه ها شب شب چارشنبه سوری
__________________
|
|
#183
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
حرف آخر
دیگه فرصتی نمونده نازنین ! نازت رو کم کن دارم از صدا میفتم کمکم کن ! کمکم کن یک ترانه پا به پا باش این صدای آخرینه بی تو رو به انقراضم حرف آخرم همینه نبض معیوب حضورت من رو آخر از پا انداخت بازی عشقت رو آخر دل ناباور من باخت وه چه بی حنجره ام من تشنه ی یه جرعه آواز مثل یه مرغ مهاجر وقتی تن میده به پرواز بی تو بی بهانه ام موندم واسه پرواز دوباره مرد غمگین سکوتم حرف تازه یی نداره نبض معیوب حضورت ‚ من و آخر از پا انداخت بازی عشقت رو آخر ‚ دل ناباور من باخت
__________________
|
|
#184
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
تو پرنده بودی ‚ من سرو
زیر بارون راه نرفتی تابفهمی من چی میگم تو ندیدی اون نگاه رو تا بفهمی از کی میگم چشمای اون زیر بارون سر پناه امن من بود سایه بون دنج پلکاش جای خوب گم شدن بود تنها شب مونده و بارون همه ی سهم من این بود تو پرنده بودی من سرو ریشه هام توی زمین بود اگه اون رو دیده بودی با من این شعر رو می خوندی رو به شب دادمی کشیدی نازنین ! چرا نموندی ؟ حالا زیر چتر بارون بی تو خیس خیس خیسم زیر رگبار گلایه دارم از تو می نویسم تنها شب مونده و بارون همه ی سهم من این بود تو پرنده بودی من سرو ریشه هام توی زمین بود __________________
__________________
|
|
#185
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
سنگ انداز آواز
من روکشتن ! من رو کشتن ! هیچکسی خبر نداره تنها تو قلعه ی وحشت چشم جادوگر بیداره من رو کشتن ! من رو کشتن ! برای نفرتم از مرگ توی شب ‚ دیده نمیشه جای خالی ستاره من روکشتن اما بازم میشه با تو جون بگیرم میشه اینه ی صدام رو به آسمون بگیرم میشه با اشارهی تو سر برم تا سر دیوار باز با سنگ انداز آواز ظلمت رو نشون بگیرم هیشکی حرفات رو نفهمید ‚ من من همه ی ترانه هات رو خط بزن نبض گریه های من رو هیچ کس نمی گیرد ؟ واسه برگشتن دستات چرا دیره ؟ چرا دیره ؟ بی تو از صدا نیفتاد ‚ این صدای بی ستاره این کبوتر تو قفس نیست ‚ تو تن خودش اسیره واسه بی تو از تو خوندن ‚ واسه وا دادن و موندن واسه زین کردن اسب و تا ته حادثه روندن تو رو کم داره نگاهم ! بی تو بسته مونده راهم چشم تو یه چلچراغه برای سایه سوزوندن هیشکی حرفات رو نفهمید ‚ من من همه ی ترانه هات رو خط بزن
__________________
|
|
#186
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
همیشگی
یه پیر زن چادرسیاه‚ تموم هفته ‚ غروبا تو ایستگاه راه آهنه هر دفه که سوت قطار ‚ روی سکوت خط می کشه چشمای اون برق می زنه منتظر یه یاور که از تو قصه ها بیاد اونور ترمز قطار با پوتینای پر غبار رو چشم اون پا میذاره مسافر همیشگی ش با این قطارمنمیاد مادربزرگ نمی دونه می خواد تا آخرین نفس کنار ریلای قطار منتظر اون بمونه مادربزرگ ! مادربزرگ ! این همه منتظر نباش چنساله جنگ تموم شده تقویما رو نگا بکن ! فصل سیاه موشک بمب و تفنگ تموم شده مسافر غریب تو با هیچ قطاری نمیاد اون دیگه برگشتنی نیست ببین کهرو سینه ی اون مدالی جز جراحت ترکشای آهنی نیست او دیگه خوابه زیر خک قصه چه بد تموم می شه چه تلخه آخر کتاب مادربزرگ ! گذیه نکن ! مسافر عزیزت رو می بینی اما توی خواب
__________________
|
|
#187
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
حنجره پر خنجره
با توام ! ای !با تو ام ! تویی که بال شاپرک هیمه ی شعله ی تاریک شقاوت توئه با تو ام ! ای با تو ام ! تویی که تو فصل تگرگ کندن برگای باغ اینه عادت توئه حنجره پر خنجره اما هنوز ‚ میشه از نامردمی های تو خوند میشه این جغد سیاه وحشی رو از سر دیوار اینخونه پروند با توام ! ای ! با تو ام! داس زبون نفهم ند تا کجای باغچه می خوای گل رو قصابی کنی ؟ چلوار سیاه ت رو نکش رو آسمون ما چرا می خوای سیاه و جانشین آبی کنی؟ حنجره پر خنجره اما هنوز ‚ میشه از نامردمی های تو خوند میشه این جغد سیاه وحشی رو از سر دیوار اینخونه پروند با تو ام ! ای !با تو ام ! تویی که از صدای من دل سنگی ت توی گور سینه تندتر می زنه خط قرمز رو نکش رو تن گریه های من شیشه ی عمر تو رو همین ترانه می شکنه حنجره پر خنجره اما هنوز ‚ میشه از نامردمی های تو خوند میشه این جغد سیاه وحشی رو از سر دیوار اینخونه پروند
__________________
|
|
#188
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
چای تلخ
من و تو دنیا رو آفتابی می خواستیم عسلک پیرهنای مشنیققو آبی می خواستیم عسلک من و تو ماهی نبودیم مثه اون قصه ی ناب تنها این شبا رو مهتابی می خواستیم عسلک همه ی سهم ما از دنیا همین بود عسلک سایه ی ستاره هم ستاره چینبود عسلک اما بین چشمای مرده و مات آدما برق چشمای ما آفتابی ترین بود عسلک سهم من از چش تو چن تا زل بود؟ عسلک آخر چن تا غزل اسم عسل بود ؟ عسلک حال جرم ما چیه ؟ بگو به من بگو به من بگو همبند غزلساز همیشه خوبه من بگو پروانه ی ما صید کدوم ثانیه شد ؟ بگو کی سر می زنه خورشیدت از غروبه من ؟ عسلک ! گاهی خیالت من رو غمگین می کنه اسب بالدار ترانه رو برام زین می کنه اسم تو یه طعمی داره مثه شیرینی عشق چای تلخ لحظه م رو اسم توشیرین می کنه سهم من از چش تو چن تا زل بود؟ عسلک آخر چن تا غزل اسم عسل بود ؟ عسلک
__________________
|
|
#189
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
خبر
توی شهر بی ستاره ‚ رادیو حرفی نداره کوچه هاش توی زمستون یه آدم برفی نداره توی شهر بی ستاره ‚ آخر شاهنامه خوش نیست دروغاش لحظه به لحظه س ثانیه ش دقیقه کش نیست زمین دیگه جا نداره خبر چه زود کهنه می شه شاملو دیگه پا نداره خبر چه زود کهنه می شه خفاش شب رو دار زدن خبر چه زود کهنه می شه زمزمه رو هوار زدن خبر چه زود کهنه می شه یه مرد خسته بچه ش رو فروخته به هزار تومن چه زود فرامووش می کنیم این خبرا رو تو و من مدتیه قاصدکا جا می مونن پشت شیشه تو قارقار چهل کلاغ خبر چه زود کهنه میشه تو این شبای شیشه ای قحطی تیرکمون شده جعبه ی جادو واسه مون تنها خبر رسون شده ای شنوندگان کر ! گوش بکنین به این خر خوب می دونیم هیچ خبری به گوشتون نکرد اثر ستاد جمع آوری گدا تو رادیو می گه که بعد از این تو کوچه ها گدا نمی بینین دیگه گدا ها رو جمع می کنن مثل زباله از گذر گدایی پیدا نمیشه تو شهر آدمای کر گدایی پیدانمی شه خبر چه زود کهنه می شه چتر اوزون وا نمیشه خبر چه زود کهنه می شه خودکشی یه پیر مرد خبر چه زود کهنه می شه خزون گرم ‚ بهار سرد خبر چه زود کهنه می شه تو شهر تنها سجلد نشون آدمیته هر کی شناسنامه نداشت اسباب درد و زحمته گدا ها اسمی ندارن ‚ کنار گودن همیشه فرهاد یه عمر سکته خبر چه زود کهنه می شه تو این شبای شیشه ای قحطی تیرکمون شده جعبه ی جادو واسه مون تنها خبر رسون شده
__________________
|
|
#190
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
یه روز میاد که روز بیاد
چه خالیه چه خایله حفره ی این حنجره ها چه تخته کوب پلکای بسته ی این پنجره ها چه بی صدا ‚ چه بی صدا می گذرن این ثانیه ها دخترک شکن شکن ! سراغ بغض ما با یواش یواش داریم به این سیاهی عادت می کنیم تو سفره های خالی مون قاشق رو قسمت می کنیم نه سکوت علامت رضایته نه شکایت از سیاهی راحته هنوز یه دیوارامونه تفنگای پدر بزرگ اما کسی دل نداره بره پی شکار گرگ یه روز میاد که روز بیاد دنیا رو هاشور بزنه این روزای دروغی رو با یه شاره بشکنه یه روز میاد که کوچه مون پر بشه از عبور نور فواره ها قد بکشن از وسط حوض بلور نه سکوت علمت رضایته نه شکایت از سیاهی راحته
__________________
|
 |
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت خطی
|
|
اکنون ساعت 01:18 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.