مشاعره سنتی

[مجتب]

نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است

[MAHDI]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

[مجتب]

تويی کرده ی کردگار جهان
ببينی همی آشکار و نهان

به گفتار دانندگان راه جوی
به گيتی بپوی و به هرکس بگوی

[سادات]

یارب بوقت گل گنه بنده عفو کن
وین ماجرا به سرو لب جویبار بخش

[abadani]

شب است و چهره میهن سیاهه
نشستن در سیاهیها گناهه

شاملو

[MAHDI]

هر دوست که دم زد ز وفا کافر شد *** هر پاک دامن که بود تر دامن شد
گویند شب آبستن و این است عجب *** که او مرد ندید از چه آبستن شد
حافظ

[حاج احمد آقا]

بر نیاید این دو کار از هیچ مرد....................مردی از نامرد و نامردی ز مرد

[MAHDI]

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند *** وندرآن ظلمت شب آب حیاتم دادند
بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند *** باده از جام تجلی صفاتم دادند

[حاج احمد آقا]

یاد ایامی که با هم آشنا بودیم ما
هم خیال و هم صفیر و هم نوا بودیم ما

[مجتب]

حاج احمد آقا باید با آخرین حرف شعر قبل جمله بسازی.

آن را که به صحرای علل تاخته‌اند
بی او همه کارها بپرداخته‌اند
امروز بهانه‌ای در انداخته‌اند
فردا همه آن بود که در ساخته‌اند