مشاعره با شعر نو

[mohammad.90]

نازنینم همه هستی همه مستی
بی توام بی همـــه هستی هر چــــه دارم
با تو دارم بــــــــا تـــوام با شــــــور و مستی
عشق و رویـــــــا عشق و هستی
در کـــــلامـــــم در نــــــگاهم
مــــــــــــوج عشق و موج هستی
همــــــــه آرامش همـــــــــه آرام
تو هستی

[افسون 13]

یه شب مهتاب ، ماه میاد تو خواب
منو می بره ، کوچه به کوچه
باغ انگوری ، باغ آلوچه
دره به دره ، صحرا به صحرا
اونجا که شبا ، پشت بیشه ها
یه پری میاد ، ترسون و لرزون
پاشو میذاره ، تو آب چشمه
شونه می کنه ، موی پریشون

[مستور]

نگاه کن چه فرو تنانه بر خاک می گسترد
آن که نهال نازک دستانش
از عشق

خداست

و پیش عصیانش

بالای جهنم

پست است

آن کو به یکی آری میمیرد
نه به زخم صد خنجر
و مرگش در نمیرسد
مگر آنکه از تب وهن
دق کند

[ماهین]

در خیال اتفاق می افتد
ناممکن های خوشرنگ
محال های دلاویز
رسیدن به عشقی
که قلب سی سالگی تو را ربود
و شنیدن نجواهایی
که در باد گم شد
ما همه دلبسته
نه زندانی خاطرات خویشیم ...

[افسون 13]

مهر او ، زمزمه جویبار بود
درروزهای مکرر خالی
حال من مانده ام
و خروش یک اقیانوس

[مستور]

احمد شاملو


سلاخی
می گریست
به قناری کوچکی
دل باخته بود

[افسون 13]

دارم رنگ عوض می کنم
به رنگ حیایی که سرخ می دود
روی گونه ی سبزم
نگاه می کند به ساعت قلبش
یعنی که دیر کرده ام
بمان کنار تخته سیاه و
صدای باد را بکش
نه
صدای من
شبیه شیهه ی هیچ باد رهگذری نیست

[مستور]

تو باعث شده ای


تو باعث شده ای که آدمی از آدمی بهراسد
تراشنده آن کنده بتی تو
که مرا به وهن در برابرش به زانو می افکند
تو جان مرا از تلخی و درد آکنده ای
ومن ترا دوست داشته ام
با بازوهایم و با سروده هایم
تو مهیب ترین دشمنی مرا
و تو را من ستوده ام
رنج برده ام ای دریغ
و تو را ستوده ام

[افسون 13]

می خواهم عشق بماند و
اشک بماند و
لبخندی که هدیه ی لبهای توست
می خواهم تو باشی و
من باشم و زندگی و
سیارگان سرشاری
از انعکاس ما

[مستور]

عشق عمومی


اشک رازی است
لبخند رازی است
عشق رازی است
اشک آن شب
لبخند عشقم بود


احمد شاملو