مشاعره با شعر نو

[افسون 13]

می روم رو به روی آیینه
با مدادهای رنگی ام و
این خطوط کمرنگ زیبایی ازلی و
چند لحظه بعد
الو ! تلفنچی؟
لطفاً شماره ی مجنون
خانم ! خوابتان بخیر
خطوط ارتباطی مان
با زمین و آسمان قطع است
الو ، الو ، الو
می خواهی دوباره عاشقم شوی یا
نه نه نه
حالا لیلای آیینه رو به روی چشمان حیرتم
تکه تکه تکه خرد می شود
و من که رَسم توبه نمی دانم
می روم رو به روی آیینه ای دیگر
تا با مدادهای رنگی ام
از خطوط کمرنگ زیبایی ازلی
چیزی بگویم

[مستور]

من از کنار تغزل عبور میکردم
و موسم برکت بود
و زیر پای من ارقام شن لگد میشد
زنی شنید
کنار پنجره آمد
نگاه کرد به فصل
در ابتدای خودش بود
و دست بدوی او شبنم دقایقرا
به نرمی از تن احساس مرگ بر می چید
من ایستادم
و آفتاب تغزل بلند بود
و من مواطب تبخیر خوابها بودم

[ماهین]

من از طعم تصنیف در متن ادراک یک کوچه تنهاترم
بیا تا براید بگویم چه اندازه تنهایی من بزرگ است ...

سهراب سپهری

[مستور]

تیرگی هست و چراغی مرده
میکنم تنها از جاده عبور
دور ماندند ز من آدمها
سایه ای از سر دیوار گذشت
غمی افزود مرا بر غمها

[ماهین]

اه دانستمت از چیست به این خوی شده
بس که نایافته ای
سرد کار خودی افتاده و کم گوی شده
در بد و خوب جهان
با م می پیوندی
به تسلای دل غزده ات
بر همه چیز جهان می خندی ...

[مستور]

یاد من باشد فردا
بروم باغ حسن گوجه و قیسی بخرم
یاد من باشد فردا لب سلخ
طرحی از بزها بردارم
یاد من باشذ
هر چه پروانه که می افتد در آب
زود از آب در آرم

[ماهین]

مشت من ساقه خشک تپش ها را می فشرد.
لحظه ام از طنین ریزش پیوندها پر بود .
تنها می رفتم ، می شنوی ؟ تنها .

سهراب

[مستور]

آیینه شدم ترسیدم از هر نقش
خود را در ما بفکن
باشد که فرا گیرد
هستی ما را و دگر نقشی
ننشیند درما

سهراب سپهری

[ماهین]

از یاد مبر
ای قلب دربدر
که ما یعنی من و تو
عشق را رعایت کرده ایم
انسان را رعایت کرده ایم
خود اگر
شاهکار خدا
بود یا نبود

شاملو

[افسون 13]

دستت را دراز کن
فاصله را بردار
و با من همقدم شو
در جستجوی ناکجا آباد
که ما نه اسکندر وار
به ظلمات خواهیم رفت
و نه خضر گونه
آب حیات خواهیم یافت
تنها ، در قداست رنج
قرابت انسانی خود را
بر کتیبه ی ایام ، خواهیم نوشت