|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
01-05-2010
|
||||
|
||||
با که بگویم که بی تو تابم نیست
آن گیاهم که آفتابم نیست... به کدامین ستاره شکوه کنم که شبم هست و آفتابم نیست... کاش میامدی و میدی کز تب دوری تو تابم نیست... با خیالت نمی توان خفت تا خیال تو هست خوابم نیست... نغمه چون سر کنم که میبینم دگر اون شور و التهابم نیست...
__________________
از جور قد بلند و موی پستت از سرکشی نرگس بی می مستت ترسم به کلیسای رومم بینی ناقوس به دستی و به دستی دستت... 
|
|
#2
01-10-2010
|
||||
|
||||
|
عاقبت روز وداعش سر رسيد
خون دل از ديدگان من چکيد در نگاهش مهرباني بود و بس عاشقي با هم زباني بود و بس گر چه لب بربسته بود از گفتگو در درونش ناله بود و هاي و هو با سکوتش گريه را بيچاره کرد اشک غم را بي دل و آواره کرد مانده بودم خيره در چشمان او بي صدا بودم ولي حيران او کاش فريادي ز دل بيرون شدي ليلي من از جنون مجنون شدي گريه ميکردم بدون اشک و آه ناله ها در سينه اما با نگاه دست خود آهسته او بالا گرفت از دل مجنون دل ليلا گرفت گوشه چشمش روان شد چشمه اي چشمه را در چشم ليلا ديده اي ؟ دل ز کف دادم منم گريان شدم همنوا با اشک او نالان شدم با نگاه آخرش پرپر شدم همچو برگ لاله ي احمر شدم رفتن او رفتن جان من است ديدن او دين و ايمان من است هر کجا باشد خدا يارش بود دست حق يار و نگهدارش بود ...
__________________
تو همه راز راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت آسمان صاف و شب آرام بخت خندان و زمان آرام خوشه ی ماه فرو ریخته در آب شاخه ها دست برآورده به مهتاب شب و صحرا و گل و سنگ همه دل داده به آواز شباهنگ
|
|
#3
01-10-2010
|
||||
|
||||
|
من دلم می خواهد
خانه ای داشته باشم پر دوست کنج هر ديوارش دوستهايم بنشينند آرام گل بگو گل بشنو هرکسي مي خواهد وارد خانه پر عشق و صفايم گردد يک سبد بوي گل سرخ به من هديه کند شرط وارد گشتن شست و شوي دلهاست شرط آن داشتن يک دل بي رنگ و رياست بر درش برگ گلي مي کوبم روي آن با قلم سبز بهار مي نويسم اي يار خانه ي ما اينجاست تا که سهراب* نپرسد دیگر خانه دوست کجاست؟ فريدون مشيري
__________________
از جور قد بلند و موی پستت از سرکشی نرگس بی می مستت ترسم به کلیسای رومم بینی ناقوس به دستی و به دستی دستت...
|
|
#4
01-11-2010
|
||||
|
||||
|
فریدون مشیری«ریشه در خاک»داشت
ریشه در خاک تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد و اشک من ترا بدرود خواهد گفت. نگاهت تلخ و افسرده است. دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است. غم این نابسامانی همه توش وتوانت را زتن برده است. تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی. تو با دست تهی با آن همه طوفان بنیان کن در افتادی. تو را کوچیدن از این خاک ،دل بر کندن از جان است. تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است. تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران تو را این خشکسالی های پی در پی تو را از نیمه ره بر گشتن یاران تو را تزویر غمخواران ز پا افکند تو را هنگامه شوم شغالان بانگ بی تعطیل زاغان در ستوه آورد. تو با پیشانی پاک نجیب خویش که از آن سوی گندمزار طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است تو با چشمان غمباری که روزی چشمه جوشان شادی بود و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست خواهی رفت. و اشک من ترا بدروردخواهد گفت من اینجا ریشه در خاکم من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم من اینجا تا نفس باقیست می مانم من از اینجا چه می خواهم،نمی دانم امید روشنائی گر چه در این تیره گیهانیست من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی گل بر می افشانم من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید سرود فتح می خوانم و می دانم تو روزی باز خواهی گشت
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#6
01-16-2010
|
||||
|
||||
|
آن عشق که دیده گریه آموخت ازاو
دل در غم او نشست و جان سوخت ازاو امروز نگاه کن که جان و دلِ من جز یادی و حسرتی چه اندوخت از او ...؟!
__________________
 ♥SheidA♥ تو همان مهربانی هستی؟! یا مهربانی همان توست؟! نمی دانم … می دانم بی شک با هم نسبت نزدیکی دارید !! آسمونـــ ــ منـــ ــ همیشهـــ ــ !! ابریـــ ــ !! چترتو با خودتــ ــ آوردیـــ ــ !!
|
|
#7
01-20-2010
|
||||
|
||||
 پرهیز می‌کنم از نشاندن نامم روی دنباله‌های نام‌ها روی نامه‌های دنباله‌دار پرهیز می‌کنم از هوای نشستن روی صندلی کنار تنهایی شما و از هراس نشستن مدام از کنارتان عبور می‌کنم ... ...
.. .
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#8
01-20-2010
|
||||
|
||||
 باز آئینه خورشید از آن اوج بلند راست برسنگ غروب آمد و آهسته شكست شب رسید از ره و آن آینه خرد شده شد پراكنده و در دامن افلاك نشست تشنه‌ام امشب, اگر باز خیال لب تو خواب نفرستد و از راه سرابم نبرد كاش از عمر شبی تا بسحر چون مهتاب شبنم زلف ترا نوشم و خوابم نبرد روح من در گرو زمزمه‌ای شیرینست من دگر نیستم, ای خواب برو, حلقه مزن این سكوتی كه تو را می‌طلبد نیست عمیق وه كه غافل شده‌ای از دل غوغائی من می‌رسد نغمه‌ای از دور بگوشم, ای خواب مكن, این نغمه جادو را خاموش مكن: «زلف, چون دوش, رها تا بسر دوش مكن ای مه امروز پریشانترم از دوش مكن» در هیاهوی شب غمزده با اختركان سیل از راه دراز آمده را همهمه‌ایست برو ای خواب, برو عیش مرا تیره مكن خاطرم دستخوش زیر و بم زمزمه‌ایست چشم بر دامن البرز سیه دوخته‌ام روح من منتظر آمدن مرغ شب ست عشق در پنجه غم قلب مرا می‌فشرد با تو ای خواب, نبرد من و دل زین سبب ست مرغ شب آمد و در لانه تاریك خزید نغمه اش را بدلم هدیه كند بال نسیم آه . . . بگذار كه داغ دل من تازه شود روح را نغمه همدرد فتوحی‌ست عظیم مهدی اخوان ثالث ...
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
#9
01-20-2010
|
||||
|
||||
 گرد آفرید شعر سپیدم عنان به دست این بار از کمین به در آمد کمان به دست خلخال‌های ساخته از استخوان به پا شمشیرهای آخته خون چکان به دست در شیشه کرد خون مرا آن که پیش از این آورده بود قلب مرا با زبان به دست آسان به این پری نرسیدم ، که گفته اند: دشوار می‌رسد پر هندوستان به دست دنیا به کام ما شد و نوبت به ما رسید اما گرفت جای شکر، شوکران به دست هرچند جز شرنگ نصیبم نشد ولی ما ایستاده‌ایم هنوز استکان به دست شمشیر عشق تو ای عشق سر فراز تا هست جان سرکش ما همچنان به دست علیرضا بدیع
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 11:54 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.