مشاعره واژه ای

[273]

قضا نقش يوسف جمالي نکرد
که ماهي گورش چو يونس نخورد

[مهدی]

ماهی و مرغ دوش ز افغان من نخفت
وان شوخ ديده بين که سر از خواب برنکرد

[273]

ماهي نتافت همچو تو از برج نيکويي
سروي نخاست چون قدت از جويبار حسن

[مهدی]

قد تو تا بشد از جويبار ديده من
به جای سرو جز آب روان نمی‌بينم

[FereShteH]

عهد تو و توبه من از عشق
می‌بینم و هر دو بی‌ثباتست

[مهدی]

عقل از پي عشق آمد در عالم خاك ارني
عقلي بنمي بايد بي عهد و وفايي را

[FereShteH]

او نماید هم به دلها خویش را
او بدوزد خرقه‌ی درویش را

[مهدی]

آن دم كه قضا كار كند اي درويش

در خانه گريزد خرد دورانديش

[FereShteH]

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند

[مهدی]

با مدعی مگوييد اسرار عشق و مستی
تا بی‌خبر بميرد در درد خودپرستی