وصف حال خودتان با زبان شعر

[افسون 13]

شبیه پنجره ای باز رو به دیوارم
که از مصیبت تکرار خویش بیزارم

اگرچه می شکنم در خودم شبی صد بار
هزار بغض فرو خورده در گلو دارم

تنم مچاله شده زیر بار فاصله ها
رها نمی شوم از چارچوب هنجارم

چه سخت می گذرد روزهای تکراری
دعا بکن گره افتاده باز در کارم

[مستور]

میدانی یک وقت هایی باید

روی یک تکه کاغذ بنویسی

تعطیل است و بچسبانی
پشت شیشه‌یِ افکارت

باید به خودت استراحت بدهی

دراز بکشی

دست هایت را زیر سرت بگذاری

به آسمان خیره شوی

و بی خیال سوت بزنی

در دلت بخندی به تمام افکاری که

پشت شیشه‌ی ذهنت صف کشیده اند

آن وقت با خودت بگویی
بگذار منتظر بمانند

[افسون 13]

مرغ دلگیرم و کنج قفسی می خواهم

که غریبانه سر ِ خویش کشم در پَر ِ خویش

[مستور]

من پذیرفتم شکست خویش را

پند های عقل دور اندیش را

من پذ یرفتم که عشق افسانه است
این دل در آشنا دیوانه است

[افسون 13]

دوست داشته ام که دیده شوم
دوست داشتم فنجانهای چای را که بر می دارند
من ته فنجانها مثل تفاله ای جمع شوم
یا اینکه رختهای خیس طنا بی را بپوشم
و به آ فتا ب نگاه کنم

دوست داشتم اکسیژن هوا را با سیگارم بیامیزم
و پُکی به آن بزنم
بگویم چه هوای پا کی

دوست داشتم که دستم را در گردنم بیاویزم
و از آن آویزان شوم
دوست داشتم که در ختان را زیر ناخنهایم بکارم
ناخنهایم با برگ درختان تزئیین شوند زیبا شوند

دوست داشتم که خودم را بغل کنم
به آیینه که پشت می کنم خودم را ببینم
بچرخم روی ماه
و روی سیاره ها نقا شی متحر ک بکشم

دوست داشتم روی فرشم چمن بکارم
وسط خیا بان به ماشینی برخورد کنم
و خودم غلت دهم

دوست داشتم که دیده شوم
حتی به صورت جسدی روی خط عابر پیاده


"آزاده دواچی"

[yad]

آرزو دارم شبی این باد بردارد مرا
درجوار کوی تو یک لحظه بگذارد مرا


اینهمه باران شد اما هیچکس مستی نکرد
دوس دارم آسمان یکریز میبارد مرا


بی تو دنیا ارزش یک لحظه بودن را نداشت
شوق دیدار تو بر روی زمین دارد مرا


گریه هایم التفاتی با رخ خورشید داشت
شبنمی هستم که او سوی تو میارد مرا


وصف حالم را اگر مجنون عاشق بشنود
من یقین دارم که او دیوانه پندارد مرا


آرزو دارم شبی دست نسیم کربلا
باهمه معصیتم دست تو بسپارد مرا

[افسون 13]

تب كرده ام پیراهنم ویروس دارد
گلبته هایش داغ نامحسوس دارد
من دیده ام در تب می افتد ماه در حوض
ساعت هم آنجا گردش معكوس دارد

باور كنید آقا اجازه! دست من نیست
این عشق تنها با جنون تکمیل می شد
از برف شبهای زمستانی بپرسید
وقتی می آمد مدرسه تعطیل می شد

سر زد شبیه آفتاب از پشت دیوار
مهتاب را در آسمانت خط خطی كرد
تا من به چشمت ماه پیشانی بیایم
قلب تو را مانند بمب ساعتی كرد

از روستاهای خیالی می گذشتیم
آنجا زنی با خاطراتش شال می بافت
با بافه ای از جنس رؤیاهای رنگین
هر شب برای یک مسافر فال می بافت

تب كرده ام ، هذیان برایت می نویسم
مغزم پر است از فكرهای اشتباهی!
بگذار حالت را بپرسم گرچه دیر است
عالیجناب شعرهایم! روبراهی؟

[مستور]

آنکه ویران شده از دوست مرا می فهمد

آنکه تنها شده بسیار مرا می فهمد

آنچنان از تو فرو ریخته ام

که فقط ریزش آوار مرا می فهمد

[افسون 13]

مثل مسافری که مسیرش جهنم است

دوست دارم تما ا ا ا ا م پلهای پشتِ سرم را خراب کنم ...

[leila_24]

من لیلام.....از تبار عاشقان دیروز.....از تبار عاشقان امروز
رازی است اندر درونم.....چشمهایم نخواندنی.
همیشه دردم از دیگران بوده ..گاه از بودشان....گاه از نبودشان...
در لحظه های بی کسی.اسیر ناباوری
با هر حضوری چون جام بشکسته...باهر نبودی چون گمشده ای در ازدحام صداها....
بیزارم از هر چی ماندگاره بی حضوره....بیزارم از سر کردن با هر چی تنهاست
در پی خود میگردم.فارغ از دل سپردن به فال امدن و نیامدن
من لیلام....از تبار عاشقان دیروز...از تبار عاشقان امروز.................
"لیلا اریا"