ويژه نامه جام جهاني 2010 - اخبار و حواشی و عکسهای جام جهانی

[ابریشم]

استادیوم موسز مابیبا - دوربان (گنجایش : 70.000 نفر)
بازیهای این ورزشگاه:
16 ژوئن: اسپانیا - سوئیس 19 ژوئن: هلند - ژاپن 22 ژوئن: نیجریه- کره جنوبی 25 ژوئن: پرتغال- برزیل 28 ژوئن: مرحله یک هشتم: تیم اول گروه ایی و تیم دوم گروه اف 13 ژوئن: آلمان - استرالیا

[ابریشم]

استادیوم مومبلا - نلزپرویت (گنجایش : 43.589نفر)
بازیهای این ورزشگاه:
20 ژوئن: ایتالیا - نیوزیلند 23 ژوئن: استرالیا- صربستان 25 ژوئن: کره شمالی- ساحل عاج 16 ژوئن: هندوراس - شیلی

[ابریشم]

استادیوم نلسون ماندلا (گنجایش : 46.000 نفر)
بازیهای این ورزشگاه:
دوم جولای: یک چهارم پایانی
دهم جولای: بازی رده بندی

12 ژوئن: کره جنوبی- یونان 15 ژوئن: ساحل عاج - پرتغال 18 ژوئن: آلمان- صربستان 21 ژوئن: شیلی- سوئیس 23 ژوئن: اسلوونی- انگلیس 26 ژوئن: مرحله یک هشتم: تیم اول گروه آ و تیم دوم گروه بی

[ابریشم]

معرفي ورزشگاه افتتاحيه و اختتاميه جام جهاني 2010
معرفي ورزشگاه افتتاحيه و اختتاميه جام جهاني 2010 ورزشگاه "ساکر سيتي" شهر ژوهانسبورگ براي برگزاري مسابقه افتتاحيه و همچنين ديدار نهايي جام جهاني فوتبال در نظر گرفته شده است.

سایت فیفا در فاصله 87 روز مانده به مسابقات جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی از ورزشگاه "ساکر سیتی" شهر ژوهانسبورگ یاد کرده که در سال 1987 ساخته شده است. به گزارش سایت رسمی فدراسیون فوتبال ، سایت فیفا، این ورزشگاه که برای برگزاری مسابقه افتتاحیه و همچنین دیدار نهایی جام جهانی فوتبال در نظر گرفته شده است، در ابتدا با نام ورزشگاه FNB شناخته می شد و برای مسابقات سال آینده تحت بازسازی های گسترده ای قرار گرفته است.ورزشگاه ساکر سیتی در جنوب غربی شهر ژوهانسبورگ واقع شده و فاصله بسیار کمی با شهر دیوانه فوتبال سوئتو دارد.این ورزشگاه میزبان اولین گردهم آیی مردم پس از آزادی "نلسون ماندلا" از زندان در سال 1990 بود و فینال جام ملت های آفریقا در سال 1996 بود که بین تیم های آفریقای جنوبی و تونس برگزار شد. در آن بازی آفریقای جنوبی موفق شد تونس را شکست بدهد.ظرفیت ورزشگاه ساکر سیتی برای جام جهانی 2010 از 80 هزار نفر به 94700 نفر افزایش یافته و طراحی آن نیز برگرفته از نوعی گلدان سنتی آفریقا به شکل کدو حلوایی است.تمام بلیت های دیدار افتتاحیه و پایانی جام جهانی به فروش رسیده است.

[ابریشم]

دور یک هشتم نهایی
1-تیم اول گروه A-تیم دوم گروه B، بندر الیزابت، شنبه 5 تیر 1389، ساعت 17:30 به وقت ایران
2-تیم اول گروه C –تیم دوم گروه D، روشتنبورگ ،شنبه 5 تیر 1389، ساعت 22 به وقت ایران
3-تیم اول گروه D-تیم دوم گروه C، مانگوئانگ، یکشنبه 6 تیر 1389، ساعت 17:30 به وقت ایران
4-تیم اول گروه B-تیم دوم گروه A، ژوهانسبورگ ، یکشنبه 6 تیر 1389، ساعت 22 به وقت ایران
5-تیم اول گروه E-تیم دوم گروه F، دوربان ،دوشنبه 7 تیر 1389، ساعت 17:30 به وقت ایران
6-تیم اول گروه G-تیم دوم گروه H، ژوهانسبورگ ،دوشنبه 7 تیر 1389 ، ساعت 22 به وقت ایران
7-تیم اول گروه F-تیم دوم گروه E،پرتوریا ،سه شنبه 8 تیر 1389، ساعت 17:30 به وقت ایران
8-تیم اول گروه H-تیم دوم گروه G،کیپ تاون ،سه شنبه 8 تیر 1389 ، ساعت 22 به وقت ایران


دور یک چهارم نهایی
-Aبرنده بازی 5 –برنده بازی 6 ،بندر الیزابت-جمعه 11 تیر 1389 ، ساعت 17:30 به وقت ایران
B-برنده بازی 1 –برنده بازی 2 ،ژوهانسبورگ ،جمعه 11 تیر 1389، ساعت 22 به وقت ایران
C-برنده بازی 3-برنده بازی 4 ،کیپ تاون،شنبه 12 تیر 1389، ساعت 17:30 به وقت ایران
D-برنده بازی 7-برنده بازی 8 ، ژوهانسبورگ،شنبه 12 تیر 1389، ساعت 22 به وقت ایران


دور نیمه نهایی
برنده بازی A و B،کیپ تاون ،سه شنبه 15 تیر 1389، ساعت 22 به وقت ایران
برنده بازی C و D،دوربان ،چهار شنبه 16 تیر 1389، ساعت 22 به وقت ایران
دیدار رده بندی ،بندر الیزابت،شنبه 19 تیر 1389 ،،ساعت 22 به وقت ایران
دیدار نهایی،ژوهانسبورگ ،یکشنبه 20 تیر 1389 ، ساعت 22 به وقت ایران

[ابریشم]

تاریخچه جام جهانی فوتبال
بهتر دیدم که تاریخچه ای از جام های جهانی رو اینجا براتون بزارم
امیدوارم که راضی باشین

مقدمه

فکر برپایی جام جهانی فوتبال از سال 1919 که ژول ریمه به ریاست فدراسیون فوتبال فرانسه برگزیده شد، به میان آمد. وی 11 سال تمام ایده خود را دنبال کرد تا سرانجام موفق به برگزاری آن گردید. البته در این راه دولت فرانسه کمک شایانی به وی نمود. ژول ریمه در 24 اکتبر 1871 میلادی در خانه آسیابانی در ناحیه «توله‌اوت مون» فرانسه چشم به جهان گشود. دوران کودکی خود را مثل دیگر کودکان سپری کرد و در نوجوانی موفق شد مسابقات محلی فوتبال را برپا نماید. چندین سال بعد او با همکاری سرپرستان تیم‌ها، اتحادیه‌ای برپا کرد که سنگ بنای اتحادیه فوتبال فرانسه شد. از طرفی تحصیلات خود را ادامه داد تا وکیل شود. ژول ریمه با تلاش و پشتکار فراوان در فعالیت‌هایش به ریاست فدراسیون فوتبال فرانسه رسید. سپس هانری دلونای را به همکاری دعوت و به معاونت خود برگزید. (دلونای توانست مسابقات جام ملتهای اروپا را در سال 1960 بنیان گزارد.) ژول ریمه در دهه سوم قرن بیستم پس از گورین فرانسوی و برلی و ولفال انگلیسی، سومین فردی بود که ریاست فدراسیون بین‌المللی فوتبال را برعهده گرفت و در اندیشه خلق جام جهانی به نقاط مختلف جهان سفر کرد. او ایده برگزاری جام جهانی را همه جا مطرح کرد، اما در اروپا به ویژه در بریتانیا نتوانست طرفدارانی پیدا کند. در عوض در اروپای جنوبی (ایتالیا، اسپانیا، پرتقال و یوگسلاوی) و آمریکای جنوبی (برزیل، آرژانتین، اروگوئه و شیلی) هوادارانی پیدا کرد که در کنگره فوتبال در سال 1928 کمک فراوانی جهت به ثمر رساندن ایده‌اش به وی نمودند.کنگره فوتبال در 26 می 1928 به مناسبت برگزاری بازیهای المپیک آمستردام برگزار شد و ژول ریمه توانست با رأی‌های موافق کشورهای آمریکای جنوبی طرح برگزاری جام جهانی فوتبال را به تصویب برساند. در آن زمان انگلیسی‌ها خود را از فوتبال تازه پاگرفته جدا کرده بودند و کشورهای اروپای شمالی هم میانه خوبی با ژول ریمه و افکارش نداشتند. اما ژول ریمه توانست پس از گذشت هشت سال ایده‌ ای را که در کنفرانس آنتورپ در سال 1920،‌ مطرح کرده بود، به نتیجه و سرانجام برساند. (در رأی‌گیری به عمل آمده در فدراسیون جهانی فوتبال 26 عضو رای موافق و 5 کشور دانمارک، فنلاند، نروژ، سوئد و استونی رأی مخالف دادند). در 8 سپتامبر 1928 در کنفرانس زوریخ در کشور سوئیس موافقت شد که جام جهانی هر 4 سال یکبار برگزار شود و اعضای فیفا تصمیم گرفتند اولین دوره آن در سال 1930 انجام شود.اعضای فیفا برای انتخاب اولین میزبان جام جهانی با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شدند. اما ژول ریمه با درایت خود اروگوئه را که قهرمان فوتبال دو المپیک 1924 و 1928 بود را برای میزبانی در نظر گرفت. ژول ریمه با پیش کشیدن بحث حرفه‌ ای و آماتوری بودن بازیهای المپیک به این صورت که اگر بازیکنان حرفه‌ای از فوتبال المپیک حذف شوند، اروگوئه قدرت خود را در صحنه بین‌ المللی از دست خواهد داد و همچنین با مانور بر روی امکان برپایی جشن صدمین سال استقلال در سال 1930 برای اروگوئه‌ای‌ها، این کشور را مجاب به تقبل میزبانی اولین دوره جام جهانی نمود. در نهایت در کنگره فیفا در شهر بارسلونای اسپانیا به تاریخ 18 ماه مه سال 1929 اروگوئه رسماً میزبانی جام جهانی را پذیرفت. اما مشکلات برپایی اولین دوره به همین جا ختم نشد، زد و بندهای سیاسی مانع رشد مسابقات نوپا گردید. تحریم چند عضو اروپایی، از جمله تمام 4 اتحادیه فوتبال بریتانیا، تعداد شرکت‌ کنندگان اولین دوره را به 13 تیم کاهش داد که این تعداد نه تنها کافی نبود، بلکه حتی برای شکل‌گیری چهار گروه 4 تیمی نیز کفایت نمی‌کرد. از طرفی مسافرت اروپایی‌ها به اروگوئه مشکلات فراوانی برای آنها به همراه داشت، به طوریکه تیم رومانی سه هفته طول کشید تا در رقابت‌ها حاضر شود. اما اساسی‌ترین مشکل اروگوئه نداشتن ورزشگاهی مناسب برای انجام دیدارها بود. مقامات اروگوئه فقط هشت ماه وقت داشتند تا ورزشگاهی عظیم در شهر مونته ویدئو پایتخت اروگوئه بنا کنند. با توجه به امکانات محدود، دولت از ملت تقاضای کمک کرد و مردم سراسر کشور با تمام توان در این امر خارق‌العاده از روی میل باطنی همیار شدند و هرکس به اندازه حداکثر توانایی خود خدمت کرد. در آن هنگام از وسایل حمل و نقل و ساختمانی امروز خبری نبود و فقط روحیه وطن‌پرستی مردم در نهایت خود بود که این امر را ممکن ساخت.به این ترتیب ورزشگاه شهر مونته ویدئو در زمان مقرر آماده برگزاری جام جهانی گردید. البته ساخت ورزشگاه تنها کار طاقت فرسایی نبود که ژول ریمه بر گردن مردم علاقمند این کشور نهاد، تقبل هزینه اقامت میهمانان جام جهانی، میزبانی ملت اروگوئه را در تاریخ برگزاری این جام جاودانه نمود. پیش از شروع اولین دوره جام جهانی، کشورهای عضو فیفا به رهبری ژول ریمه، رئیس فیفا تصمیم گرفتند که جامی به عنوان یادبود تهیه کنند و به قهرمان جام اهدا نمایند. از این رو «آبل لافلور» فرانسوی مجسمه‌ ای به ارتفاع 12 اینچ و وزن 8 پوند (480/3 کیلوگرم) از طلای جامد بدین منظور ساخت و طبق توافق اعضای فیفا تصمیم گرفته شد، هر تیمی که سه بار فاتح آن شود، مالک همیشگی جام گردد.تا سال 1956 این جام طلایی عنوان خاصی نداشت، اما در این سال در مراسم تجلیل از ژول ریمه جام را به نام وی خواندند و از این تاریخ جام «ژول ریمه» نام گرفت.

اروگوئه در سال‌ های 1930 و 1950، ایتالیا در سال‌ های 1934 و 1938 قهرمان جام جهانی شدند ولی برزیل که دو بار پیاپی در سالهای 1958 و 1962 قهرمان جهان شده بود با قهرمانی در جام جهانی 1970 برای همیشه مالک جام ژول ریمه گردید.با پایان گرفتن افسانه ژول ریمه، مقامات فدراسیون جهانی فوتبال تصمیم گرفتند که جام دیگری را جایگزین آن نمایند. از این رو در تاریخ 5 آوریل 1971، یک ایتالیایی به نام «سیلویو گازاینگا» یک طرح جدید به فیفا ارائه کرد که این طرح مورد تایید مقامات فیفا قرار گرفت و کارگاه طلاسازی به نام «برتونی» با دریافت یک میلیون فرانک سوئیس، مجسمه ای از طلا به ارتفاع 15 اینچ و وزن 11 پوند (785/4 کیلوگرم) از طلای جامد ساخت که این جام برخلاف جام ژول ریمه نبود که کشوری پس از کسب سه عنوان قهرمانی مالک آن گردد. در نتیجه هیچ کشوری برای همیشه این جام را پیش خود نگاه نخواهد داشت، بلکه قهرمانان جام جهانی تنها یک کپی از این جام را برای یادبود خواهند داشت.

به هر حال تاکنون از عمر جام جهانی فوتبال، 17 دوره می‌ گذرد و برزیل با فتح 5 دوره آن رکورددار است. کشورهای آلمان و ایتالیا با کسب 3 دوره و آرژانتین و اروگوئه با فتح 2 دوره، فرانسه و انگلستان هم یک دوره آن دیگر فاتحین جام جهانی هستند. تاکنون 15 کشور میزبان این باشکوه‌ترین مسابقات دنیای ورزش بوده‌اند. (مکزیک، ایتالیا و فرانسه هر یک دو بار و ژاپن و کره‌جنوبی به طور مشترک و کشورهای اروگوئه، برزیل، سوئد، آلمان، سوئیس، شیلی، انگلستان، آرژانتین، اسپانیا، ایالات متحده هر یک یک بار میزبان جام جهانی بوده‌اند.)

[ابریشم]

اولین دوره جام جهانی فوتبال

اولین دوره جام جهانی فوتبال

1930 اروگوئه

با تصمیم فیفا، اولین دوره جام جهانی در سال 1930 در اروگوئه برگزار گردید. شش کشور مجارستان، اسپانیا، ایتالیا، هلند، سوئیس و اروگوئه نامزد میزبانی اولین دوره بودند. اعمال نفوذ ژول ریمه باعث گردید اروگوئه درحالیکه هیچ یک از شرایط را دارا نبود، به عنوان اولین میزبان این رویداد جهانی برگزیده شود. نبود ورزشگاه مناسب، مهمترین مشکل در راه میزبانی بود. مردم اروگوئه با بسیج عمومی، تمامی تلاش خود را نمودند تا ورزشگاهی عظیم در مونته ویدئو برپا نمایند. این ورزشگاه 80 هزار نفری که با تلاش شبانه روزی مردم ساخته شد، توسط خوان اسکاسو طراحی شده بود و به مناسبت صدمین سالگرد استقلال اروگوئه، نام سنتناریو برآن نهاده شد. دیدار افتتاحیه در این ورزشگاه برگزار نشد، چون هنوز بتونهای آن خشک نشده بود. اسپانیا، هلند و ایتالیا در اعتراض به میزبانی اروگوئه از حضور در جام خودداری کردند. کشورهای شمال اروپا هم تمایلی برای شرکت از خود نشان ندادند. درنهایت، تنها 13 کشور از 41 عضو فیفا در مسابقات حضور یافتند که چهار کشور اروپایی فرانسه، یوگسلاوی، رومانی و بلژیک هم در میان آنها بودند. این چهار تیم توسط یک کشتی به نام کونته ورد عازم آمریکای جنوبی شدند و پس از سه هفته به سواحل اروگوئه رسیدند.
تیمها در چهار گروه دور اول، مسابقات را آغاز نمودند و در روز 13 جولای 1930 دیدار افتتاحیه بین فرانسه و مکزیک برگزار شد و لوسین لورنت مهاجم تیم فرانسه، اولین گل تاریخ جام جهانی را به ثمر رساند.

اروگوئه که قهرمانی دو المپیک 1924 و 1928 را در کارنامه داشت، با حمایت تماشاگرانش امید اول قهرمانی جام جهانی بود. در مجموع 25 بازی در اولین دوره برگزار شد که هیچ یک با تساوی به پایان نرسید. یوگسلاوی شگفتی ساز شد و تیم قدرتمند برزیل را از گردونه مسابقات حذف نمود. پس از پایان مراحل مقدماتی بازیها، در نیمه نهایی، آرژانتین 6 بر یک ایالات متحده و اروگوئه هم با همین نتیجه یوگسلاوی را مغلوب کرد؛ تا این دو تیم برگزارکننده دیدار نهایی باشند.
با حضور تیم آرژانتین در دیدار پایانی، هواداران این تیم با هر وسیله که می توانستند خود را به مونته ویدئو رساندند. حضور 20 هزار آرژانتینی در مونته ویدئو، مقامات اروگوئه را به وحشت انداخت؛ در نتیجه آنها تنها 10 هزار بلیت در اختیار آرژانتین قرار دادند. با حضور همین تعداد هم، چنان جو پرشوری در استادیوم حاکم شد که از ترس اقدام پیش بینی نشده تماشاگران، تیم داوری با اسکورت پلیس وارد زمین شد. برای تماشای این فینال تاریخی، 90 هزار نفر حضور داشتند که 10 هزارنفر بیش از ظرفیت ورزشگاه بود و درحدود 500 خبرنگار از سراسر دنیا، برای جمع آوری خبر گردهم آمده بودند. کاپیتانهای هر دو تیم، براین عقیده بودند که مسابقه باید با توپ کشور آنها برگزار شود؛ درنهایت داور بلژیکی بازی، تصمیم گرفت هر نیمه را با توپ یکی از دو کشور برگزار کند. بازی با حملات تیم اروگوئه آغاز شد و دورادو، مهاجم این تیم توانست در دقیقه دوازدهم میزبان را با گل خود پیش اندازد. اما تیم آرژانتین سریع برخود مسلط شد و کنترل بازی را در دست گرفت و قبل از پایان نیمه اول، با به ثمر رساندن دو گل توانست پیروز به رختکن برود. اروگوئه در نیمه دوم با ارائه یک بازی هجومی و یک طرفه توانست با به ثمر رساندن سه گل، بازی را با نتیجه 4 بر 2 به سود خود به پایان رساند و فاتح اولین دوره جام جهانی شود.

تابلوی افتخار

تعداد تیمهای شرکت‌کننده : 13 تیم

رده‌بندی‌ نهایی : 1- اروگوئه 2- آرژانتین 3- یوگسلاوی، آمریکا
تعداد مسابقات : 25 بازی
تعداد گل : 70 گل
بهترین خط حمله : آرژانتین (18 گل)
بهترین خط دفاع : اروگوئه (3 گل)
آقای گل : استابیله (آرژانتین 8 گل)
بهترین بازیکن : هکتور اسکارونه (اروگوئه)
مجموع تماشاگران : 434500 نفر
دیدار فینال ‌ـ ورزشگاه سانتاریو (30 جولای 1930 - مونته ‌ویدئو)
اروگوئه 4 ـ آرژانتین 2
گلها : دورادو (12)، سئا (57)، ایریارته (68)، کاسترو (90) برای اروگوئه ؛ پیوسلی (20)، استابیله (37)، برای آرژانتین
داور : ژان لانگنوس (بلژیک)
تماشاگر : 93000 نفر
اروگوئه : بالستروس، آناستازی، ماسچرونی، آندراده، فرناندز، جستیدو، دورادو، اسکارونه، کاسترو، سئا، ایریارته
آرژانتین : بوتاسو، دلاتوره، پاترنوستر، جی. اواریستو، سوازر، پیوسلی، وارالو، استایبله، فرییرا، ام. اواریستو

[ابریشم]

دومین دوره جام جهانی فوتبال

دومین دوره جام جهانی فوتبال

1934 ایتالیا

دومین دوره جام جهانی، شاید سیاسی ترین دوره آن ازز زمان برگزاری تاکنون باشد. جام جهانی 1934 درحالی در ایتالیا برگزار گردید که دولت فاشیستی «بنیتو موسولینی» دیکتاتور ایتالیایی بر مسند قدرت بود وتلاش می کرد با استفاده از محبوبیت ورزش فوتبال در بین مردم و شکوه و ارزش جام جهانی در دنیا به تبلیغ افکار خود و همفکرانش در حزب فاشیست ایتالیا بپردازد. اروگوئه قهرمان دوره قبل در اعتراض به این رژیم، در این دوره شرکت نکرد و برزیل و آرژانتین هم بهترین نفرات خود را به دلیل ترس از شرایط حاکم بر ایتالیا در خانه نگهداشتند. در جام دوم، برخلاف جام 1930 که 13 کشور برای حضور ابراز علاقمندی کرده بودند، 32 کشور به فیفا اعلام آمادگی نمودند. اما از آنجا که باید جام با 16 تیم برگزار می شد، فیفا تصمیم گرفت که دیدارهای انتخابی برگزار نماید تا 16 تیم به مرحله نهایی جام راه یابند. از نکات جالب توجه حضور تیم میزبان در دیدار انتخابی بود که البته تیم ایتالیا موفق شد با شکست 4 بر صفر تیم یونان در شهر میلان به دور نهایی صعود نماید.
چند سال قبل از شروع جام جهانی 1934، یک روزنامه نگار به نام ویتویوپوزو استخدام شد تا برنامه ای جهت رساندن ایتالیا به مقام قهرمانی تدوین کند و خود مربیگری تیم را تقبل نماید. هرچند پوزو با برنامه ای دقیق تیم ایتالیا را به پیش می راند و حتی از چهار بازیکن آرژانتین الاصل هم در تیم خود سود می جست، ولی بی شک اگر حمایتهای آشکار داوران نبود؛ شاید ایتالیا نمی توانست جام جهانی را در خانه نگهدارد.

به هرجهت مسابقات، با دیدار ایتالیا و ایالات متحده در شهر رم و با حضور موسولینی آغاز گردید. در این دیدار تیم میزبان با نتیجه خرد کننده 7 بر 1 به پیروزی رسید. در دور اول علاوه بر ایتالیا، تیم آلمان با شکست 5 بر 2 بلژیک، اتریش با پیروزی 3 بر 2 بر فرانسه، اسپانیا با غلبه بر برزیل با نتیجه 3 بر1 و سوئد، مجارستان، سوئیس و چکسلواکی با برتری در برابر آرژانتین، مصر، هلند و رومانی، قدم به یک چهارم نهایی نهادند. در این مرحله، دو تیم اسپانیا و ایتالیا برگزار کننده هیجان انگیزترین مسابقه جام بودند که هرچند با حمایت داور از ایتالیا همراه بود، ولی با درخشش ریکاردوزامورا دروازه بان اسپانیا در پایان وقت اضافی با نتیجه یک بر یک به پایان رسید. در بازی تکراری، تیم ایتالیا توانست با تک گل جوزپه میاتزا ستاره آن زمان خود به پیروزی برسد و راهی نیمه نهایی گردد. در مرحله نیمه پایانی، ایتالیا با برتری یک بر صفر مقابل اتریش و چکسلواکی با برتری 3 بر 1 در برابر آلمان به دیدار پایانی راه یافتند. در دیدار رده بندی، تیم آلمان با پیروزی 3 بر 2 در مقابل اتریش به مقام سوم رسید.
دیدار پایانی در شهر رم و در حضور 72 هزار تماشاگر برگزار شد. دوچه (لقب موسولینی) به خاطر روحیه بخشیدن به تیم ایتالیا، در ورزشگاه حضور یافت؛ اما گل اول بازی در دقیقه 25 توسط پاک مهاجم چکسلواکی به ثمر رسید. این گل خشم تماشاگران ایتالیایی را برانگیخت، بطوری که تعدادی از آنها به یکی از بازیکنان چک حمله ور شدند و او را با تور سیمی بستند. این غائله با دخالت پلیس ایتالیا به پایان رسید. در دقیقه 33، اورسی از ایتالیا بازی را به تساوی کشاند تا خشم تماشاگران هم فرونشیند. بازی در وقت قانونی با همین نتیجه به پایان رسید تا با صحبتهای انگیزه بخش پوزو در رختکن، تیم ایتالیا وقت اضافه را بسیار هجومی آغاز نماید. حمله های تیم ایتالیا سرانجام به بار نشست و چیاویو از ایتالیا به به ثمر رساندن گل پیروزی باعث پیروزی و فتح جام شود.
تابلوی افتخار

تعداد تیمهای شرکت‌کننده : 16 تیم
رده‌بندی‌ نهایی : 1- ایتالیا 2- چکسلواکی 3- آلمان 4- اتریش

تعداد مسابقات : 17 بازی
تعداد گل: 70 گل
بهترین خط حمله : ایتالیا (12 گل)
بهترین خط دفاع : ایتالیا (3 گل)
آقای گل : نژدلی (چکسلواکی 5 گل)
بهترین بازیکن : ریکاردو زامورا (اسپانیا)
مجموع تماشاگران : 395000 نفر
دیدار فینال ‌ـ ورزشگاه المپیک‌رم (10 ژوئن 1934 - رم)
ایتالیا 2‌‌ ـ چکسلواکی 1 (وقت ‌اضافی)
گلها : اورسی (85)، چیاویو(95) برای ایتالیا ؛ پوک (70) برای چکسلواکی
داور : ایوان‌اکلیند (سوئد)
تماشاگر : 55000 نفر
ایتالیا : کومبی، مونزجلیو، آلماندی، فراریس، مونتی، برتولینی، گوایتا، میاتزا، چیاویو، فراری، اورنسی
چکسلواکی : پلانیکا، ژروکی، زنیچک، کوستالچ، کمبال، کرچیل، جونیچ، اسوبودا، سوبوتکا، نژدلی، پوک

[ابریشم]

سومین دوره جام جهانی فوتبال

سومین دوره جام جهانی فوتبال

1938 فرانسه

در پانزدهم آگوست 1936، بلافاصله پس از انجام بازیهای المپیک، 40 عضو از 54 عضو فیفا در برلین آلمان گردهم آمدند و تصمیم گرفتند که سومین جام جهانی در فرانسه برگزار شود. هرچند پیش بینی می شد که شرکت کنندگان به مراتب بیش از جام جهانی 34 باشد، اما این پیش بینی به واقعیت نیانجامید، چراکه ابتدا 38 کشور برای شرکت در مرحله انتخابی ثبت نام نمودند ولی در نهایت تنها 27 کشور در این رقابتها حضور یافتند. اروپا در آستانه جنگ جهانی دوم قرار داشت، اسپانیا به علت جنگ داخلی امکان حضور نیافت. اتریش هرچند به دور نهایی صعود کرده بود، به علت اشغال توسط آلمان از شرکت منع شد و به دستور هیتلر چهار بازیکن نخبه، این تیم با پیراهن آلمان در جام حضور یافتند. از آسیا، تیم اندونزی و از آفریقا، تیم مصر خود را به فرانسه رساند. آرژانتین و اروگوئه، مسابقات را تحریم کردند و تنها تیم برزیل از آمریکای جنوبی رهسپار اروپا گردید. تیم ایتالیا، همچنان پوزو را در قامت مربی خود می دید و چند ستاره از دوره قبل همچنان در تیم حضور داشتند. در مرحله اول تیم ایتالیا به سختی نروژ را 2 بر 1 مغلوب کرد. پیش از این دیدار، پوزو بازیکنان خود را مجبور کرد با لباس سیاه وارد زمین شوند و به سبک فاشیستی ادای احترام نمایند که البته این حرکت آنها، با اعتراض شدید تماشاگران همراه شد. در دیگر دیدارها، تیم کوبا پس از تساوی با رومانی، در دیدار تکراری با درخشش دروازه بانش، این تیم را شکست داد. سوئیس و آلمان هم دیدار اول به تساوی دست یافتند تا مجبور به برگزاری بازی تکراری شوند که در نهایت آلمان 4 بر 2 مغلوب شد و از دور مسابقات کنار رفت. در زیباترین مسابقه مرحله اول، تیم برزیل با درخشش لئونیداس داسیلوا 6 بر 5 بر لهستان چیره شد.

در مرحله دوم، تیم ایتالیا موفق شد تیم میزبان را با نتیجه 3 بر یک شکست دهد. برزیل و چکسلواکی یکی از خشن ترین بازیهای جام را به نمایش گذاشتند. دیدار اول دو تیم مساوی 1 بر 1 رسید؛ اما در دیدار تکراری این برزیلی ها بودند که بازی را 2 بر 1 به نفع خود خاتمه دادند و راهی نیمه نهایی شدند تا در برابر ایتالیا قرار بگیرند. در دیدار نیمه پایانی، مربی برزیل که بسیار مغرور شده بود به دو ستاره خود یعنی لئونیداس و مارتیم استراحت داد تا با نتیجه 2 بر 1 مغلوب تیم باانگیزه و قدرتمند ایتالیا شود. در دیگر دیدار این مرحله تیم مجارستان در یک بازی یک طرفه با نتیجه 5 بر 1 مقابل سوئد به پیروزی دست یافت.
در دیدار رده بندی، تیم برزیل موفق شد سوئد را 4 بر 2 مغلوب نماید. در 19 جولای 1938 در ورزشگاه کلمبوس شهر پاریس، دوتیم ایتالیا و مجارستان در برابر هم قرار گرفتند تا سرنوشت قهرمان جام سوم را مشخص کنند. ایتالیایی ها در حضور 55000 تماشاگر در مسابقه ای بسیار تحسین انگیز با نتیجه 3 بر 1 بر مجارستان غلبه کردند تا برای دومین بار پیاپی، قهرمان مهمترین رویداد ورزشی جهان پس از المپیک شوند.
بروز جنگ جهانی دوم در سال 1939، باعث تعطیلی فوتبال و رقابتهای جام جهانی شد تا چهارمین دوره پس از 12 سال در سال 1950 برگزار شود.
تابلوی افتخار

تعداد تیمهای شرکت‌کننده : 16 تیم
رده‌بندی‌ نهایی : 1- ایتالیا 2- مجارستان 3- برزیل 4- سوئد

تعداد مسابقات : 18 بازی
تعداد گل: 84 گل
بهترین خط حمله : مجارستان (15 گل)
بهترین خط دفاع : ایتالیا (5 گل)
آقای گل : لئونیداس‌داسیلوا (برزیل 8 گل)
بهترین بازیکن : لئونیداس‌داسیلو (برزیل)
مجموع تماشاگران : 483000 نفر
دیدار فینال ‌ـ ورزشگاه کلمبس (19 ژوئن 1938 - پاریس)
ایتالیا 4 - مجارستان 2
گلها :کلاوسی (6 ، 35)، پیولا (15 ، 80) برای ایتالیا ؛ تیتکوچ (8)، ساروسی (70) برای مجارستان
داور : کاپدویل (فرانسه)
تماشاگر : 55000 نفر
ایتالیا : اولیوییری، فونی، واوا، سرانتونی، آندریولو، لوکاتلی، بیاواتی، میاتزا، پیولا، فراری، کلاوسی
مجارستان : زابو، پولگار، بیرو، زالای، زوکس، لازار، ساس، زمینگلر، ساروسی، وینژ، تیتکوچ

[ابریشم]

نهمین دوره جام جهانی فوتبال

نهمین دوره جام جهانی فوتبال

مکزیک 1970

در جریان برگزاری بازیهای المپیک توکیو در سال 1964، کشور مکزیک توانست بیش از آرژانتین نظر مسئولان فیفا را جذب نماید و میزبان جام جهانی نهم شود. از جمله برتریهای مکزیک، برگزاری بازیهای المپیک 1968 بود که باعث می شد امکانات زیادی برای برگزاری جام جهانی در این کشور فراهم باشد. البته بلندی شهرهای مکزیک از سطح دریا، نگرانی هایی را بخصوص برای کشورهای اروپایی فراهم کرده بود. از میان 138 عضو فیفا در آن زمان، 72 کشور برای حضور در رقابتهای انتخابی جام جهانی ثبت نام کردند. مکزیک به عنوان میزبان مسابقات و انگلیس قهرمان دوره گذشته از انجام دیدارهای انتخابی معاف بودند. در کنگره فیفا در سال 1968 تصمیم گرفته شد سهمیه اروپا هشت تیم، آمریکای جنوبی سه تیم، کونکاکاف، آسیا-اقیانوسیه و آفریقا هرکدام یک تیم باشد.
رقابتهای مقدماتی از اول آوریل 1968 تا 31 دسامبر 1968 به طول انجامید و شاهد اتفاقات فراوانی بود. در قاره اروپا، پرتقال تیم سوم جام جهانی قبل، فرانسه، اسپانیا، یوگسلاوی و هلند حذف شدند. در آمریکای جنوبی، آرژانتین با شکست در برابر پرو از حضور در جام جهانی محروم گردید. السالوادور از کونکاکاف، اسرائیل از آسیا و مراکش از قاره آفریقا برای نخستین بار به دور پایانی راه یافتند. در دهم ژانویه 1970 در هتل ماریوایزابل مکزیکوسیتی، مسابقات قرعه کشی شد و نحوه برگزاری و زمان بازیها اعلام گردید. جام جهانی با دیدار مکزیک و شوروی در 31 می آغاز گردید. دو تیم در این مسابقه به تساوی بدون گل دست یافتند. در این گروه، شوروی موفق شد با شکست دادن بلژیک (4-1) و السالوادور (2-صفر) به عنوان تیم اول صعود نماید. مکزیک هم با پیروزی بر بلژیک و السالوادور با امتیاز برابر، ولی تفاضل کمتر نسبت به شوروی، دومین تیم راه یافته به یک چهارم پایانی از گروه اول بود. در گروه دوم، نتایج بسیار نزدیک به هم بود، ایتالیا قهرمان اروپا در سال 1968 با پیروزی در برابر سوئد (1- صفر) مسابقاتش را آغاز کرد. اروگوئه هم در اولین دیدار، اسرائیل نماینده آسیا را 2 بر صفر شکست داد. دیدار دو تیم ایتالیا و اروگوئه، بدون گل به پایان رسید و در کمال حیرت همگان، اسرائیل موفق شد پس از متوقف کردن سوئد (1-1)، ایتالیا را هم متوقف نماید (صفر-صفر). سوئد که برای صعود به همراه ایتالیا به یک پیروزی با اختلاف دو گل نیاز داشت، تنها توانست یک بار دروازه اروگوئه را باز کند تا اروگوئه به عنوان تیم دوم این گروه صعود کند. در گروه سوم، انگلیس مدافع عنوان قهرمانی، توانست رومانی و چکسلواکی را با نتایج مشابه یک بر صفر شکست دهد ولی در برابر برزیل که برای اعاده حیثیت به مکزیک آمده بود، یک بر صفر مغلوب شد تا پس از این تیم که چکسلواکی را 4-1 و رومانی را 3-2 شکست داده بود، به مرحله بعد صعود نماید. آلمان غربی، اولین تیم صعود کننده گروه چهارم بود. این تیم هر سه تیم مراکش (2-1)، بلغارستات (5-2) و پرو (3-1) را به راحتی شکست داد تا بالاتر از پرو جواز حضور در یک چهارم نهایی را بدست آورد.

در مرحله یک چهارم نهایی، ایتالیا در یک بازی تماشایی میزبان مسابقات را 4-1 مغلوب کرد. اروگوئه با تک گل اسپاراگو، تیم قدرتمند شوروی را شکست داد. برزیل با گلهای ریوه لینو، توستائو (2 گل) و جرزینهو، تیم شگفتی ساز پرو را 4-2 از پیش رو برداشت. آلمان غربی هم موفق شد پس از تساوی با انگلیس در وقت قانونی بازی، در وقت اضافی با تک گل گردمولر، به نیمه نهایی صعود نماید.
در مرحله نیمه پایانی، ایتالیا و آلمان غربی در برابر هم قرار گرفتند. در این مسابقه نفس گیر که 80000 تماشاگر آن را نظاره می کردند، ابتدا بونین سینیا در دقیقه 7، ایتالیا را پیش انداخت، این برتری تا آخرین لحظات بازی ادامه داشت، اما در دقیقه 90، شنلینگر که چهارمین جام جهانی را با پیراهن آلمان تجربه می کرد؛ بازی را به تساوی کشاند. دو تیم، در وقتهای اضافی، نمایشی خارق العاده را ارائه دادند. هیجان حاکم بر بازی چنان بود که بکن باوئر علی رغم شکستگی دست، به بازی ادامه داد. ابتدا گردمولر آقای گل جام جهانی 70، آلمان را پیش انداخت ولی یک دقیقه بعد بورگنیش نتیجه را مساوی کرد. در دقیقه 103، لوئیجی ریوا چهره استثنایی ایتالیا، درخط حمله گل برتری را به ثمر رساند. 6 دقیقه بعد، گردمولر دهمین گل خود را در این دوره به ثمر رساند تا یک بار دیگر همه چیز مساوی شود، ولی تنها یک دقیقه وقت لازم بود تا جیانی ریورا با گل خود، پایان بخش این ماراتن تماشایی فوتبال باشد وایتالیا را پس از 32 سال، فینالیست جام جهانی کند. در دیگر دیدار این مرحله، تیم برزیل در ادامه پیروزیهای درخشانش، اروگوئه را 3 بر یک در هم کوبید تا برای سومین بار طی 12 سال، در بازی نهایی جام جهانی حضور یابد. در دیدار رده بندی، آلمان غربی با تک گل وولفانگ اوورات به برتری دست یافت تا صاحب مدال برنز شود.
دیدار پایانی در بیست و یکم جولای 1970، در حضور 110000 تماشاگر در ورزشگاه آزتک مکزیکوسیتی برگزار شد. تیم برزیل با هدایت ماریوزاگالو (مهاجم برزیل در جامهای 1958 و 1962) و حضور ستارگانی چون پله، کارلوس آلبرتو، جرزینهو، توستائو، ریوه لینو و جرسون شایستگی کامل برای قهرمانی داشت. این تیم درحالی در برابر ایتالیا صف آرایی نمود که هر پنج مسابقه قبلی خود را با اقتدار پشت سر نهاده بود. سلطان پله، ستاره بی بدیل جهان فوتبال در دقیقه هجدهم با یک ضربه سر تماشایی، برزیل را پیش انداخت. بونین سینیا در دقیقه 37، دروازه برزیل را باز نمود تا فشار روی ایتالیایی ها کمتر شود. دو تیم با همین نتیجه به رختکن رفتند. با شروع نیمه دوم، این برزیلی ها بودند که با ارائه یک بازی بی نظیر سه بار دیگر دروازه حریف اروپایی خود را گشودند تا فاتح همیشگی جام ژول ریمه شوند. طبق قانون فیفا، برزیل به عنوان اولین تیمی که سه بار فاتح جام جهانی شده بود، تندیس طلایی جام را برای همیشه از آن خود ساخت.
تابلوی افتخار

تعداد تیمهای شرکت‌کننده : 16 تیم
رده‌بندی نهایی : 1- برزیل 2- ایتالیا 3- آلمان غربی 4- اروگوئه

تعداد مسابقات : 32 بازی
تعداد گل : 95 گل
بهترین خط حمله‌ : برزیل (19 گل)
بهترین خط دفاع : انگلستان (4 گل)
آقای گل : گرد مولر ( آلمان غربی 10 گل)
بهترین بازیکن : پله (برزیل)
مجموع تماشاگران : 1673975 نفر
دیدار فینال ‌ـ ورزشگاه آزتک ( 21 ژوئن 1970 - مکزیکوسیتی)
برزیل 4 - ایتالیا 1
گلها : پله (19)، جرسون (65)، جرزینهو (70) آلبرتو(86) برای برزیل ؛ بونین سنیا(37) برای ایتالیا
داور : گلوکنر (آلمان‌شرقی)
تماشاگر: 107000 نفر
برزیل : فیلیکس، کارلوس آلبرتو، برتیو، پیاتزا، اورالدو، کلودو آلدو، جرسون، جرزینهو، توستائو، پله، ریوه‌لینو
ایتالیا : آلبرتوسی، سرا، بورگنیش، برتینی(جولیانو)، روشتو، فاچتی، دومنگینی، ماتزولا، دسیستی، بونین سنیا (ریورا)، ریوا