مشاعره واژه ای

[kalantar48]

نفس

آن نفس باخته غواص جگرسوخته‌ام
که بجز آبله‌ء دل ، گهری نیست مرا
روزگاری است که با ریگ روان همسفرم
می‌روم راه و ، ز ِ منزل خبری نیست مرا
گر چه چون سرو تماشاگه اهل نظرم
از جهان جز گرهِ دل ثمری نیست مرا

[haj_amir]

غواص بحر عشقم، بر ساحل تمني
چندين صدف گشادم، هم گوهري ندارم

[kalantar48]

گوهر

گوهر پاک ببايد که شود قابل فيض
ور نه هر سنگ و گلی لولو و مرجان نشود

عشق می‌ورزم و اميد که اين فن شريف
چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود

[امیر عباس انصاری]

مرجان

گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
ور نه هر سنگ و گلی لوءلوء و مرجان نشود
اسم اعظم بکند کار خود ای دل خوش باش
که به تلبیس و حیل دیو مسلمان نشود
عشق می‌ورزم و امید که این فن شریف
چون هنرهای دگر موجب حرمان نشود
دوش می‌گفت که فردا بدهم کام دلت
سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

[haj_amir]

چو عاشق مي‌شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
ندانستم که اين دريا چه موج خون فشان دارد

[kalantar48]

موج

بر خاطر موج است گران ، دیدن ساحل
یارب تو نگه دار ز منزل سفرم را ...

[rastakhiz_tatu]

دریا

دریا نشستگانیم ای باد شرطه برخیز
باشد که باز بینیم دیدار اشنا را

[haj_amir]

آن روز کاشنا شد با من به دلنوازي
گفتم که: زود گردد بيگانه آشنايي

[kalantar48]

دلنواز

در چشم پاکبازان ، آن دلنواز پیداست
آیینه صاف چون شد ، آیینه ساز پیداست
غیر از خدا که هرگز ، در فکر او نبودی
هر چیز از تو گم شد ، وقت نماز پیداست

[rastakhiz_tatu]

خدا

زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایا
چه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا