آغاز به کار مجدد Lhc در شهریور ماه

[deltang]

مسؤلین سرن اعلام کردند که پیش بینی می شود تا اواخر شهریور88/ سپتامبر 2009، ذرات پروتون مجددا به دور «برخورد دهنده بزرگ هادرونی»(LHC)، که 27 کیلومتر قطر دارد به گردش درآیند.

به دلیل افزایش قیمت انرژی در زمستان، 8 میلیون یورو به صورت ­حساب برق LHC اضافه خواهد شد که معادل 40 درصد از هزینه سالیانه این دستگاه است. با این حال انتظار می ­رود فیزیکدانان این مرکز تا سال 1389/2010، در چهار آزمایش بزرگ LHC همه جوایز را درو کنند. آنها باید تا آن زمان، در رقابت با آزمایشگاه تواترون فرمی لب، داده­ های کافی را در برخوردی با 10 تریلیون ولت انرژی جمع ­آوری کنند تا شاید متوجه علائمی از وجود ذرات بنیادی جدید شوند.
تاریخی که مسؤلین این پروژه برای آغاز به کار مجدد LHC پیش ­بینی کرده ­اند، به طور عجیب و نگران­ کننده­ ای مشابه با برنامه ریزی سال گذشته است که طی آن در روز 19شهریور/10سپتامبر دستگاه LHC روشن شد. اما 9 روز بعد یک نقص الکتریکی موجب قطع شبکه ­ای از لوله­ های هلیوم مایع آن شد و دستگاه را غیر قابل استفاده کرد.
مهندسان سرن (CERN) اکنون در حال نصب یک دستگاه هشدار دهنده پیش هنگام بر روی LHC هستند تا افزایش نانو اهمی مقاومت را در سیم­ های ابررسانایی که توان آهنرباهای LHC را تامین می­ کنند شناسایی و کنترل کنند. این دستگاه همچنین به منظور کاهش آسیب جانبی دستگاه به مشابه سال قبل، باعث می ­شود تا فشار اضافی مغناطیس ­ها توسط دریچه ­های کاهش فشار کنترل و تعدیل شوند. قرار است تا پایان امسال نیمی از این دریچه ­ها در جای خود تعبیه شوند.

تصویری ترکیبی از تونل LHC که در 100 متری زیر زمین واقع شده است

LHCبزرگترین ماشین علمی ساخته دست بشر است که به تحقیق درباره بنیان ­های سازنده ماده و ابعاد مجهول کیهان پیرامون ما می­ پردازد. این آزمایشگاه با شبیه ­سازی رویدادی مشابه آنچه در 13.7 میلیارد سال پیش به هنگام وقوع انفجار بزرگ به عنوان مبدا کیهان رخ داد، به دنبال بنیادی ­ترین ذرات سازنده ماده است. برخورد دهنده­های ذرات، با برخورد دادن ذرات بارداری همچون پروتون - که در میدان­ های عظیم الکترومغناطیسی به سرعت ­های سرسام آوری نزدیک به سرعت نور می ­رسند- ذرات آزاد شده در این فرایند را مورد مطالعه قرار می ­دهند. پیش از این، برخورد دهنده­ های تواترون (Tevatron) در آزمایشگاه فرمی و نیزRHIC واقع در ایالات الی نویز و نیویورک، رازهای بسیاری را از جهان محصور در ابعاد زیراتمی فاش کرده بودند. اما انرژی بسیار بیشتر برخوردها و نیز حسگرهای پیشرفته­ تر LHC، به بشر این امکان را خواهد داد تا کشفیات شایان توجهی را در حوزه فیزیک جدید به انجام برساند.
کوچک ­ترین ذره­ ای که تا کنون وجود آن به اثبات رسیده است، کوارک نام دارد. در اصطلاح فیزیک، هر ذره ­ای که از تجمع کوارک ­ها به وسیله نیروی قوی هسته ای بوجود آید، هادرون (Hadron) نامیده می ­شود. نوترون ­ها و پروتون­ها نمونه­ هایی از ذرات هادرونی هستند.
مهمترین هدف علمی LHC، وسعت بخشیدن به دانسته ­های ما پیرامون کیهان است. سوالات ویژه ­ای که LHC در صدد پاسخ به آنهاست، شامل جستجو به دنبال "هیگز- بوزون" (ذره هیگز ذره ای است که بنا به مدل هیگز، عامل جرم دار شدن ذرات بنیادی است) جستجو به دنبال ماده تاریک؛ تلاش برای پی­بردن به علت عدم تقارن ماده- پادماده و نیز مطالعه بر روی نوع جدیدی از ماده موسوم به QGP یا پلاسمای کوارک گلوئون است.
در حال حاضر مقبول­ ترین مدل ارائه شده در این زمینه «مدل استاندارد» نام دارد. هر چند مدل استاندارد، ناقص است و تنها قسمت مرئی جهان ما را توصیف می ­کند اما دانشمندان امیدوارندLHC با کشف ذره هیگز یا هر ذره دیگری با رفتارهای مشابه، مدل استاندارد را تکمیل کند و ما را فراتر از مدل استاندارد کنونی ببرد؛ به 95 درصدی از جهان که برای ما غیر قابل مشاهده است!