قسه ی خوش...

[behnam5555]

له زه‌ماوه‌ندێکدا دو گۆرانی‌بێژ شایی ده‌گێڕن, وایان دانابو یه‌ک له‌وان شاباشه‌کان وه‌رگرێ و پاشان به‌یه‌که‌وه به‌شی بکه‌ن.
ئه‌وه‌ی شاباشه‌کانی وه‌رده‌گرت دوای هه‌ر دو سێ گۆرانی‌یه‌ی، خۆی به بیانوی ده‌ست به ئاوگه‌یاندن ون ده‌کرد.
وای لێ هات ئه‌وی تر وه‌ شک که‌وت و ئه‌ویش وه‌دوای ‌که‌وت.
که چاوی لێ کرد، هاوڕێکه‌ی هه‌ر جاره به‌شێک له پاره‌که، ده‌شاردرێته‌وه.
هیچ ده‌نگی نه‌کرد تا زه‌ماوه‌ند کۆتایی هات و کاتی به‌ش کردنی شاباش کوتی:
دابێنه بزانین چه‌ندمان به‌ر که‌وتوه.
کابرا کوتی:
ئه‌وه‌تا، ئه‌وه‌ش ده‌سکه‌وتمان.
کابرای که له هه مو شتی ئاگادار بوو کوتی:
ئا بێ‌زه‌حمه‌ت جه‌مه‌دانه‌که‌ت هه‌ڵگره، له دڵم چه‌قیوه شتێکی تێدایه.

گۆرانی‌بێژ شایی کوتی:
ئای خۆ ڕاست ده‌که‌ی، ئه‌وه پوڵی تێدایه.
بێ و نه‌بێ ئه‌و ده‌مه‌ی شاباشه‌که‌م وه‌رگرتووه سه‌رم خوریوه و ئه‌وه‌نده پاره‌یه چۆته ئه‌وێوه!

کابرا کوتی:
باشه قه‌یدێ ناکا.
نازانم بۆ دیسان وام به خه‌یاڵ داهات گیرفانی کراسه‌که‌شت شتێکی تێدا. ئه‌رک نه‌بێ، ئه‌ویش چاو لێ که.
گۆرانی‌بێژ شایی کوتی:
کوڕه به‌سه‌ری تۆ ڕاست ده‌که‌ی.
خۆ لێره‌ش پوڵی تێدا. ئه‌وه‌تا ئه‌وه‌شم دانا.

کابرا کوتی:
خه‌جاڵڵه‌تتم، پێم وابێ گۆره‌ویه‌که‌شت هێندێک پاره‌ی تێدا.
لێره‌دا دۆسته‌که‌ی توڕه بو وتی:
"سه‌گباب ئه‌گه‌ر خدری زینده‌ی، بۆ هاتویی شایه‌ری‌یه ده‌که‌ی؟!!"