|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر و ادبیات در این قسمت شعر داستان و سایر موارد ادبی دیگر به بحث و گفت و گو گذاشته میشود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
02-10-2010
|
||||
|
||||
ارمغان فرشته
ارمغان فرشته با نوازشهای لحن مرغکی بیدار دل بامدادان دور شد از چشم من جادوی خواب چون گشودم چشم ، دیدم از میان ابرها برف زرین بارد از گیسوی گلگون ، آفتاب جوی خندان بود و من در اشک شوقش گرم گرم گرد شب را شستم از رخسار و جانم تازه شد شانه در گیسوی من کوشید با آثار خواب وز کشکشهاش طرح گیسوانم تازه شد سایه روشن بود روی گیتی از خورشید و ابر ابر ها مانند مرغانی که هر دم می پرند بر زمین خسسبیده نقش شاخهای بید بن گاه محو و گاه رنگین لیک با قدی بلند بره ها با هم سرود صبحدم خواندند و نیست جز : کجایی مادر گمگشته ؟ قصدی ز آن سرود لک لک همسایه بالا زد سر و غلیان کشید جفت او در آشیان خفته ست بر آن شاخ تود آن نشاط انگیز روح شادمان بامداد چون محبت با جفا آمیخت در غمهای من حزن شیرینی که هم درد است و هم درمان درد سایه افکن شد به روح آسمان پیمای من  خنده کردم بر جبین صبح با قلبی حزین خنده ای ، اما پریشان خنده ای بی اختیار خیره در سیمای شیرین فلک نام تو را بر زبان آوردم تابنده مه ، جانانه یار ناگهان در پرنیان ابرها باغی شکفت وز میان باغ پیدا شد جمالی تابنک آمد از آن غرفه ی زیبای نورانی فرود چون فرشته ، آسمانی پیکری پر نور و پاک در کنار جوی ، با رویی درخشان ایستاد وز نگاهی روح تاریک مراتابنده کرد سجده بردم قامتش را لیک قلبم می تپید دیدمش کاهسته بر محجوبی من خنده کرد من نگفتم : کیستی ؟ زیرا زبان در کام من از شکوه جلوه اش حرفی نمی یارست گفت شاید او رمز نگاهم را به خود تعبیر کرد کز لبش باعطر مستی آوری این گل شکفت ای جوان ، چشمان تو می پرسد از من کیستی من به این پرسان محزون تو می گویم جواب من خدای ذوق و موسیقی خدای شعر و عشق من خدای روشنیها من خدای آفتاب از میان ابرهای خسته این امواج نور نیزه های تیرگی پیر ای زرین من است خسته خاطر عاشقان هستی از کف داده را هدیه آوردن ز شهر عشق ، ایین من است نک برایت هدیه ای آورده ام از شهر عشق تا که همراز تو باشد در غم شبهای هجر ساحلی باشد منزه تا که درج خاطرش گوهر اندوزد ز غمهای تو در دریای هجر اینک این پکیزه تن مرغک ، ره آورد من است پیکری دارد چو روحم پاک و چون مویم سپید این همان مرغ است کاندر ماورای آسمان بال بر فرق خدای حسن و گلها گسترید بنگر ای جانانه توران تا که بر رخسار من اشکهای من خبردارت کنند از ماجرا دیدم آن مرغک چو منقار کبود از هم گشود می ستاید عشق محجوب من و حسن تو را
__________________
Nunca dejes de soñar
هرگز روياهاتو فراموش نكن 
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 10:27 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.