تا ساغرت پر است بنوشان و نوش کن

[amir ahmadi]

دیدار امام برای او بهترین لحظه عمرش بود .این لحظه زیبا هرگز از خاطرش محو نمی شد چون لذت دیدار در جانش نشسته بود و او را برای همیشه مشتاق دیدار کرده بود.عبدالله بن یعفو از کوچه ها می گذشت .هر کس می توانست بی قراری را در چهره او ببیند .شوق دیدار امام ع وجودش را فرا گرفته بود.به خانه امام صادق که رسید با شتاب در زد.غلام در را گشود .عبدالله را شناخت و مثل همیشه عبدالله پله ها را پشت سر گذاشت و به اتاق امام رسید .مدتی منتظر ماند.امام صادق ع داخل شد او به احترام از جا برخاست و به امام سلام کرد .امام نیز پاسخ داد و حال او را جویا شد .عبدالله تشکر کرد و گفت: