|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| شعر در این بخش اشعار گوناگون و مباحث مربوط به شعر قرار دارد |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
04-25-2008
|
||||
|
||||
در دور دست
قويی پريده بی گاه از خواب شويد غبار نيل ز بال و پر سپيد لب های جويبار لبريز موج زمزمه در بستر سپيد در هم دويده سايه و روشن لغزان ميان خرمن دوده شبتاب می فروزد در آذر سپيد همپای رقص نازك نيزار مرداب می گشايد چشم تر سپيد خطی ز نور روی سياهی است گويی بر آبنوس درخشد رز سپيد ديوار سايه ها شده ويران دست نگاه در افق دور كاخی بلند ساخته با مرمر سپيد ... سهراب سپهری
__________________
. . .ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام «اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت دیوونه از رودخونه گذشت ... 
|
|
#2
04-26-2008
|
||||
|
||||
مشاعره با شعر نو
در گذرگاهت سرودی دگر گونه آغاز کردم...احمد شاملو
__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
|
|
#3
04-26-2008
|
||||
|
||||
|
میوه بر شاخه شدم
سنگپاره در کف کودک طلسم معجزتی مگر پناه دهد از گزند خویشتنم چنین که دست تطاول به خود گشاده منم ...! احمد شاملو
__________________
. . .ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام «اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت دیوونه از رودخونه گذشت ...
|
|
#4
04-26-2008
|
||||
|
||||
|
مثل عبور نور است
مثل عبور نوروز مثل صدای آمدن روز است آنروز ناگزیر که می آید روزی که عابران خمیده یک لحظه وقت داشته باشند و آفتاب را در آسمان ببیند... زنده یاد قیصر امین پور
__________________
|
|
#5
04-27-2008
|
||||
|
||||
مشاعره با شعر نو
(تکه ای از شعر لوح گور)
__________________
This city is afraid of me
I have seen its true face
|
|
#6
04-27-2008
|
||||
|
||||
|
در تاريکی بی آغاز و پايان
دری در روشنی انتظارم روييد. خودم را در پس در تنها نهادم و به درون رفتم اتاقی بی روزن تهی نگاهم را پر كرد. سايه ای در من فرود آمد و همه شباهتم را در ناشناسی خود گم كرد. پس من كجا بودم؟ شايد زندگی ام در جای گمشده ای نوسان داشت و من انعكاسی بودم كه بيخودانه همه خلوت ها را بهم می زد در پايان همه روياها در سايه بهتی فرو می رفت ... سهراب سپهری
__________________
. . .ای مردمان ای مردمان از من نيايد مردمی ديوانه هم ننديشد آن كاندر دل انديشيده ام «اگر تنهاترین تنهایان جهان باشم خدا با من است» «او جانشین همهء نداشتنهای من است» «معلّم شهید دکتر علی شریعتی»
تا عاقل به دنبال پل می گشت دیوونه از رودخونه گذشت ...
|
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 08:28 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.