امیر خسرو دهلوی غزلیات امیر خسرو دهلوی

[ساقي]

اين جناب امیر خسرو دهلوی ارادت خاص دارن به « ساقي »
کم کم دارم دلباخته شعراش ميشم ، هيچکي آدرسي چيزي
از خودش نداره ......

گدایی از در می خانه باید دم به دم کردن
سفالین کاسه ی می را خیال جام جم کردن
دمادم کار ساقی چیست در می خانه می دانی
به مخموران قدح دادن به مسکینان کرم کردن
صبا ای کاش می گفتی بدان آهوی مشکین مو
که بعد از رام گردیدن، خطاکاری است رم کردن
زلیخا را محبت کرد رسوای جھان آخر
که بی تقصیر یوسف را نباید متھم کردن
زبان تیشه با فرهاد گفتا در دم رفتن
که راه کوی شیرین را ز سر باید قدم کردن
فلک از کعبه ی کویش مرا بیرون کشید امشب
که نتوان قتل صید محترم را در حرم کردن
پی تعظیم ابروی کجش برخاستم از جا
که زیر تیغ او باید به مردن قد علم کردن
پس از کشتن به فریادم رسید آن خسرو خوبان
که داد کشتگان را می دهد بعد از ستم کردن
اگر در روضه ی رضوان خرامی، حور می گوید
که باید پیش بالای تو طوبی را قلم کردن
نھادم تا به کویت پا، نرفتم بر سر کویی
که بعد از کعبه نتوان شجره ی بیت الصنم کردن
من آن روزی که دیدم خیل مژگان تو را گفتم
که تسخیر دل شاهان توانی بی حشم کردن
نمی شاید به جرم عاشقی کشتن گدایی را
که نتواند تظلم پیش شاه محتشم کردن
خدیو دادگستر ناصرالدین شاه دین پرور
که می باید به هر حکمی وجودش را حکم کردن
شھنشاها بھر شعری مگر نامت رقم کرده
که اشعار فروغی را به زر باید رقم کردن