عماد خراسانی - اشعار عماد خراسانی

[ساقي]

پيد ا شد و پيدا شد گمگشته ما امشب
مي چرخم و مي رقصم با باد صبا امشب
در كلبه ما خورشيد مهمان شده باز امشب
يك روز نشد با ما اين چرخ و فلك همراه
گوئي من و دل هستيم مهمان خدا امشب
بر زانوي من دلدار بنهاده سر زيبا
گر سرد همش در پاي كاري است بجا امشب
پروانه مرا عمري اسباب شگفتي بود
كار تو، ولي دارم خود حال تور ا امشب
ديوانه دل مسكين باور نكند اين بخت
حق دارد اگر دارد صد چون و چرا امشب
وه وه كه چه سرمستم دل مي رود از دستم
هر تار دلم دارد صد شور ونوا امشب






هر كس كه دلي چون دل ما داشته باشد
از دست غم آرام كجا داشته باشد
رنجور پريشي كه بجان دشمن خويش است
ديگر ز كه اميد دواداشته باشد؟
گر مهر به مريخ خورد ماه به ناهيد
غم نيست كسي را كه خدا داشته باشد
تا هرخس و خاري نكند دعوي مستي
خوشتر كه ره عشق بلا داشته باشد
ما بنده رخسار نگوئيم و ليكن
قربان جمالي كه صفا داشته باشد
غم نيست دلم گر زجهان هيچ ندارد
تنها اگر اي ماه تو را داشته باشد
زندان جهان بهر عماد است چو فردوس
گر صحبت ارباب وفا داشته باشد