معرفی فیلم

[زکریا فتاحی]

شعبده‌باز - THE ILLUSIONIST

سال تولید : ۲۰۰۶
کشور تولیدکننده : جمهوری چک و آمریکا
محصول : برایان کوپلمن، دیوید لوین، مایکل لندن، کتی شولمن و باب یاری
کارگردان : نیل برگر
فیلمنامه‌نویس : نیل برگر، برمبنای داستان کوتاهی نوشتهٔ استیون میلهاوزر
فیلمبردار : دیک پوپ
آهنگساز(موسیقی متن) : فیلیپ گلس
هنرپیشگان : ادوارد نورتن، پل جیاماتی، جسیکا بیل، روفوس سیوئل، ادی مارسان، جیک وود، آرون جانسن، الینور تامیلنسن و تام فیشر
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه


شعبده‌بازی با قابلیت‌های مافوق‌طبیعی، سعی می‌کند با استفاده از قدرت و توانائی‌اش، به عشق دوران کودکی‌اش، دختری از طبقات مرفه جامعه دست یابد و بدین وسیله ساختارهای اجتماعی خشک و بستهٔ وینِ اواخر قرن نوزدهم را متزلزل کند. اگرچه عشق نافرجام بین ̎آیزنهایم̎ (نورتن) پسر یک گنجه‌ساز، و ̎سوفی فون تشن̎ (بیل)، دختری اشراف‌زاده، در نهایت به سرخوردگی مرد جوان و ترک اتریش و زیر پا
گذاشتن دنیا انجامیده، ولی باعث نشده هیچ‌گاه او امید پیوندش را با این شاهزاده خانم از دست بدهد. ̎آیزنهایم̎، پانزده سال بعد به‌عنوان یک شعبده‌باز معروف و بااستعداد به وین باز می‌گردد؛ اما امیدش به ملاقات ̎سوفی̎ و پیوندش با او با شنیدن خبر نامزدی او با ̎شاهزاده لیوپولد̎ (سیوئل) نقش بر آب می‌شود. در حالی‌که تنش میان ̎آیزنهایم̎ و ̎لیوپولد̎ بالا گرفته، ̎بازرس پلیس اول̎ (جیاماتی) با وجود سرسپردگی رسمی‌اش به شاهزادهٔ قدرتمند، بیش از پیش نسبت به ̎آیزنهایم̎ احساس هم‌دلی و هم‌دردی پیدا می‌کند.
● شور و هیجان و تردستی و قتل در وین سال‌های ۱۹۰۰، از شعبده‌باز فیلم جذابی ساخته است. دومین فیلم برگر (مصاحبه با آدم‌کش، ۲۰۰۲) با دقت و ظرافت، تهیه و ساختاربندی شده است. فیلم، حکایت شعبده‌بازی است که حقه‌های روی صحنه‌اش چنان خارق‌العاده‌اند که در نهایت ساختار امپراتوری اتریش/ مجارستان را به خطر می‌ندازد. حوادثی که توصیف می‌شود، از تماشاگر می‌خواهد که منطق را دور بیندازد و برخی از حقه‌ها احتمالاً هرگز به‌طور زنده و در سالن پُر از مخاطب، عملی شدنی نیستند؛ ولی اعتقاد برگر به کار و بازیگران حرفه‌ای‌اش، هم‌راه با امواج پیش‌برندهٔ موسیقی گلس و شکوه و عظمت معماری و مناظر زیبای وینِ اوایل قرن، آن‌چنان قانع‌کننده هستند که دل به این سفر بسپاریم (البته فیلم به شدت از لوکیشن‌های پراگ ـ به‌جای وین ـ سود برده است). ̎آیزنهایم̎، شخصیت اصلی ماجرا، عمداً ناشناس و دور از دسترس توصیف شده و هوش و قابلیت‌هایش، ابرانسانی به نظر می‌رسد ولی موتور زندگی‌اش، بیش از هر چیز، عشقی از دست رفته است. در چارچوب همین محدودیت‌ها، نورتن چهره‌ای تأثیرگذار از خود ارائه داده ـ مردی که اگر بداند کاری را نمی‌تواند به انجام برساند، هرگز وارد کارزار نمی‌شود.