|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|||||||
| مطالب آزاد در این تالار مطالبی که موضوعات آزاد و متفرقه دارند وجود دارد بدیهیست که کنترل بر روی محتوای این تالار بیشتر خواهد بود |
 |
|
|
ابزارهای موضوع | نحوه نمایش |
|
|
|
#1
09-25-2010
|
||||
|
||||
منم خیلی وقت بود پایه بودم ولی چون کسی نیومد منم زود میگیرم میخوابم
 کمال همنشینی در من اثر کرد وگرنه من هم شب زندار بودم آخر قافیه شد. 
__________________
|
| کاربران زیر از مهدی به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#2
09-25-2010
|
||||
|
||||
اكنون نه وقتِ خواب و خور ، پيمانه گرديده ست پّر
اي عاشقان ، اي بيشماران ! پيروان ! راهي دراز و بي كران من خسته ام اي نازنين . در خواب خلقي ناتوان شب زنده داران را كجا ؟
__________________
|
| کاربران زیر از مهدی به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#3
09-25-2010
|
||||
|
||||
يادمان باشد زنده بودن را به بيداري بگذرانيم
چرا كه زماني دراز به اجبار خواهيم خفت ....
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
| کاربران زیر از رزیتا به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#4
09-25-2010
|
||||
|
||||
شعر حضرت حافظ برا شب زنده دارها
من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست که چشم باده پیمایش صلا بر هوشیاران زد کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد ******** شکرانه را که چشم تو روی بتان ندید
__________________
|
| کاربران زیر از مهدی به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#5
09-25-2010
|
||||
|
||||
|
خاطر بی آرزو از رنج یار آسوده است خار خشک از منت ابر بهار آسوده است گر به دست عشق نسپاری عنان اختیار خاطرت از گریه بی اختیار آسوده است هرزه گردان از هوای نفس خود سرگشته اند گر نخیزد باد غوغا گر غبار آسوده است پای در دامن کشیدن فتنه از خود راندن است گر زمین را سیل گیرد کوهسار آسوده است کج نهادی پیشه کن تا وارهی از دست خلق غنچه را صد گونه آسیب است و خار آسوده است هر که دارد شیوه نامردمی چون روزگار از جفای مردمان در روزگار آسوده است تا بود اشک روان از آتش غم باک نیست برق اگر سوزد چمن را جویبار آسوده است شب سرآمد یک دم آخر دیده بر هم نه رهی صبحگاهان اختر شب زنده دار آسوده است رهی معیری
__________________
زمستان نیز رفت اما بهارانی نمی بینم بر این تکرارِ در تکرار پایانی نمی بینم به دنبال خودم چون گردبادی خسته می گردم ولی از خویش جز گَردی به دامانی نمی بینم چه بر ما رفته است ای عمر؟ ای یاقوت بی قیمت! که غیر از مرگ، گردن بند ارزانی نمی بینم زمین از دلبران خالی است یا من چشم ودل سیرم؟ که می گردم ولی زلف پریشانی نمی بینم خدایا عشق درمانی به غیر از مرگ می خواهد که من می میرم از این درد و درمانی نمی بینم استاد فاضل نظری
|
| کاربران زیر از رزیتا به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
#6
09-25-2010
|
||||
|
||||
__________________
|
| کاربران زیر از مهدی به خاطر پست مفیدش تشکر کرده اند : | ||
|
| کاربران در حال دیدن موضوع: 1 نفر (0 عضو و 1 مهمان) | |
حالت ترکیبی
|
|
اکنون ساعت 03:52 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد.