ال کلاسیکو به نقل آمار و ارقام

[nae]

شايد در هر دهه يك فراز جدي از جدال مادريد و بارسا در تاريخ ثبت شده باشد اما همان نقطه تاريخي براي دميدن در آتش زير خاكستر كاتالونيا و مادريد كافي بوده است.
رقابت ميان دو باشگاه بارسلونا و رئال مادريد در دهه 50 زماني كه باشگاه‌ها بر سر جذب آلفردو دي استفانو با يكديگر درگيري داشتند، بالا گرفت. دي استفانو سرانجام به رئال مادريد پيوست و نقش عمده‌اي در موفقيت‌هاي اين باشگاه ايفا كرد.
دهه 60 شاهد اولين رقابت اين دو در اروپا بوديم. در اين دهه، رئال مادريد و بارسلونا دو بار در ليگ قهرمانان اروپا برابر يكديگر صف آرايي كردند كه رئال مادريد در سال 1960 به پيروزي دست يافت و بارسلونا نيز دوئل سال 1961 را به سود خود به پايان برد.
داستان رقابت دو باشگاه براي جذب بازيكنان بزرگ در دهه 80 پيرامون برند شوستر و در دهه 90 براي مايكل لادروپ تكرار شد.

در سال 2000 جدال ميان بارسا و رئال به دنبال تصميم لوئيس فيگو مبني بر جدايي از بارسلونا و پيوستن به رئال مادريد، اوج گرفت. مردم كاتالونيا به او لقب خائن بزرگ دادند و مردم مادريد وي را با پسوند مرد آزاد شده صدا مي‌زدند.
دو تيم باز هم در ليگ قهرمانان اروپا و اين بار در نيمه نهايي سال 2002 با يكديگر روبرو شدند كه اين بار رئال مادريد با درخشش رائول و زيدان توانست به فينال رقابت ها راه يافته و برابر لوركوزن به عنوان قهرماني دست پيدا كند. در آن سال رئالي‌ها با پيروزي برابر بارسا از سوي رسانه هاي اسپانيا عنوان "بازيگران بازي بزرگ قرن " را بدست آوردند.

ال‌كلاسيكودربي فردا شب در نيوكمپ ساعت 23:30 به وقت تهران به قضاوت ايتورالده گونسالس كليد مي‌خورد و جنگ شماره 161 را رقم مي‌زند.

دو تيم تا كنون 160 بار برابر يكديگر صف‌آرايي كرده‌اند. رئال مادريد 68 پيروزي و بارسلونا 62 پيروزي را به نام خود ثبت كرده‌اند و در كل 30 تساوي بين دو طرف رقم خورده است.
اين دو تيم خارج از لاليگا، 28 بار در جام حذفي برابر يكديگر قرار گرفته‌اند كه طي آن رئال مادريد 9 بار و بارسلونا 14 بار به پيروزي رسيده‌اند.
اگر همه بازي‌هاي تاريخ اين دو باشگاه برابر يكديگر را محاسبه كنيم به طور كلي، اين دو تيم 208 بار برابر يكديگر بازي كرده‌اند و طي آن رئال مادريد به 85 پيروزي و بارسلونا به 81 پيروزي دست يافته است.
42 تساوي نيز در اين ميان رقم خورده است.
حضور مورينيو روي نيمكت رئال مادريد و رويارويي او با پپ گوادريولا از نكات جالب توجه بازي فردا است.

[nae]

جوزپه گوارديولا در جمع خبرنگاران سراسر جهان كه براي پوشش خبري ال‌كلاسكيو دربي راهي شهر بارسلونا و ورزشگاه نيوكمپ شده‌اند تصريح كرد: هواداران بارسلونا از ما انتظار پيروزي دارند اما چون آنها را به خوبي مي‌شناسم مي‌دانم كه پيروزي يك بر صفر يا دو بر يك براي آنها خوب نيست و در اين مورد به آنها حق مي‌دهم. ما محكوم به يك پيروزي قاطعانه هستيم و طوري بايد هر 3 امتياز بازي را تصاحب كنيم كه رئال مادريد هيچ حرفي براي گفتن نداشته باشد.
وي افزود: بازي فردا شب براي ما فرصتي براي تولد دوباره است و مطمئن باشيد پس از تصاحب صدر جدول در بازي فردا ديگر آن را از دست نخواهيم داد.

[nae]

خوزه مورينيو كه با سخنراني‌ها و مصاحبه‌هاي اخير خود به اندازه كافي فضاي اردوگاه بارسلونا را به هم ريخته در جديدترين اظهارنظر خود ضمن پاسخگويي به منتقدين رئال مادريد، تصريح كرد: مشكلي براي شكست دادن بارسلونا نداريم و برايم بسيار بديهي و روشن است كه برابر بارسلونا به پيروزي مي‌رسيم اما تنها چيزي كه گاهي مرا به فكر وادار مي‌كند فضاي نيوكمپ است كه مي‌تواند كتاب ال‌كلاسيكودربي را به سود بارسلونا ورق بزند.
وي گفت: هواداران بارسلونا با هواداران ساير تيم‌ها فرق دارند و اين احتمال وجود دارد كه با توجه به نتايج انتخابات پارلماني فضاي نيوكمپ را به تشنج نزديك كنند.
اظهارات تحريك آميز مورينيو از سوي روزنامه‌هاي كاتالونيايي محكوم و تقبيح شده است.

[nae]

مايكل لادروپ در سال 1989 بعد از دوران ضعيف و كم‌فروغش در يوونتوس توسط كرايف عضو بارسلونا شد و آنجا بود كه دوران اوجش رقم خورد. او نتايج بسيار خوبي همراه با آبي و اناري‌ها كسب كرد.
سال 1994 سالي بسيار پر حاشيه و جنجالي براي اين ستاره بود.
در آن سال بارسلونا روماريوي برزيلي را به خدمت گرفت و طبق قوانين اسپانيا در آن وقت نمي‌توانست همزمان با چند بازيكن خارجي ديگر بازي كند. همين امر نيمكت‌نشيني هاي طولاني مدت لادروپ را در پي داشت. اتفاقي كه باعث شد از تيم جدا شده و راهي رئال مادريد شود.
لادروپ براي انتقام بيشتر از كرايف در ال‌كلاسيكو‌ دربي همان سال خوش درخشيد و در پيروزي 5 بر صفر قوهاي سفيد و شكستن طلسم پيروزي‌هاي سريالي بارسا نقش پررنگي داشت.

[nae]

جايي كه با وجود تبديل جهان به دهكده كوچك جهاني و پاك شدن آخرين ردپاي سيم‌خاردارهاي مرزي در اروپاي سبز، هنوز هم بوي خون‌هاي ريخته شده توسط جوخه جنايت ژنرال فرانكو به مشام مي‌رسد مي‌شود انتظار اوج گرفتن هيجان را در ال‌دربي داشت.
مردم كاتالونيا اصرار دارند هميشه تاريخ صداي رگبار ويران كننده ارتش ديكتاتوري فرانكو را در ورودي نيوكمپ بشنوند و از كودكانشان نيز بخواهند چنين حقايقي را به نسل‌هاي بعد از خود نيز منتقل كنند و فوتبال درست يا غلط، شوخي يا جدي، رسمي يا غير رسمي، بهترين بهانه براي شنيدن اين صداها است.

در اين ميان تلاش روزنامه نگاران قديمي اسپانيا براي چنگ زدن به دامن تاريخ تا حدودي خنده‌دار است چرا كه نمي‌شود در فضاي كنوني، ميان سيمان تازه رنگ شده برنابئو، استاديوم مجهز تحت قرارداد با ناسا، سقف الكترونيكي سانتياگو و سيستم هوشمند بليت فروشي مادريد يا تجهيزات به روز شده نيوكمپ و شهري مدرن و پر از گردشگر اروپايي و آسيايي حرف از خون قربانيان حادثه 1898 زد يا از جدايي كاتالونيا نوشت.

[nae]

ساموئل اتوئو مهاجم و ستاره سابق بارسلونا در پنج سال اخير كه جايگاهش در قلب همه هواداران بارسلونا انكار ناپذير است در باشگاه رئال مادريد بي‌مهري‌هاي زيادي را تحمل كرد و در نهايت نيز راهي رئال مايوركا شد تا در دام بارسلونا بيفتد.
او در سن 16 سالگي در سال 1997 مورد توجه باشگاه رئال قرار گرفت و عضو اين تيم شد ولي در سه سالي كه در مادريد بود فقط يك بازي را بطور ثابت بازي كرد و هميشه به طور قرضي به تيم‌هاي مختلف منتقل مي‌شد تا اينكه در سال 2000 به طور رسمي از اين تيم جدا شد و به مايوركا پيوست و در آنجا دوران اوجش شكل گرفت.

اتوئو در چهار فصلي كه در مايوركا بازي مي‌كرد ستاره بي چون و چراي اين تيم بود و يك جام حذفي به علاوه آقاي گلي لاليگا دست‌آورد.
هواداران رئال مادريد از فلورنتينو پرس خواستند هر طور شده وي را به مادريد بازگرداند اما ديگر دير شده بود. اتوئو چهار سال بعد به خوبي پاسخ بي‌مهري‌هاي مادريد را داد و در لباس بارسلونا درخشيد

[nae]

لوئيس انريكه را با لبخند‌ها و چهره دورانديشش مي‌شناسند و حتي هواداران حرفه‌اي بارسلونا نيز هرگز او را يك خيانتكار نمي‌دانند.
شروع فوتبال اين ستاره با تيم اسپورتينگ خيخون بود كه مقامات رئال مادريد به استعداد او پي بردند و در سال 1991 با او قرارداد امضا كردند ولي در پنج فصل حضورش در مادريد خيلي ناموفق بود و در 157 بازي تنها 15 گل به ثمر رساند. نيمكت نشيني‌هاي طولاني نيز وي را به شدت خسته و دلخور كرده بود.

انريكه پس از اتمام قراردادش به عنوان بازيكن آزاد به صورت رايگان و بدون مذاكره در مورد مبلغ قرارداد به اردوگاه رقيب سرسخت مادريد يعني بارسلونا پيوست و در آنجا اوج درخشش اين ستاره رقم خورد.
هواداران بارسلونا تا نيم فصل اول انريكه را هو مي‌كردند و دوست نداشتند يك مادريدي را تشويق كنند ولي با بازي‌هاي خيلي خوب او اين امر هم مرتفع شد.
وي تا سال 2004 دوران درخشاني را سپري كرد ودر 207 بازي 73 گل براي بارسلونا به ثمر رساند و بالاخره در سال 2004 از فوتبال خداحافظي كرد. هم اكنون انريكه در كادر فني بارسلونا فعاليت مي‌كند

[nae]

ريكاردو سامورا، دروازه‌بان افسانه‌اي اسپانيا را مي‌توان يكي از عوامل اصلي نفرت بين دو غول اسپانيايي دانست.
او در سال 1916 در اسپانيول شروع به فعاليت كرد و بعد از آن براي 3 سال با لباس بارسلونا فوتبال حرفه‌اي را تجربه كرد. وي همراه با بارسلونا جام‌هاي متعددي را به خانه برد كه مهمترينش اولين قهرماني در كوپا دل ري يا همان جام حذفي اسپانيا است.
اوج نمايش او در المپيك سال 1920 بود كه درخشش خيره كننده‌اي براي اسپانيا داشت و همين امر باعث ايجاد اختلاف با خوان گامپر رئيس سياسي و جدايي طلب وقت بارسلونا شد. سامورا از خوان گامپر درخواست بالا بردن مبلغ قراردادش را داشت. در همان سال به اسپانيول برگشت ولي يك سال از بازي محروم شد. در سال 1922 به اسپانيول پيوست (انتقال رسمي) و هشت سال در اين تيم فعاليت كرد.

سامورا در سال 1930 به رئال مادريد رفت و در اين تيم موفق به فتح اولين قهرماني در ليگ در فصل 1931-1932 شد. وي تا سال 1936 در اين تيم بازي كرد و سال‌هاي خيلي موفقي را پشت سر گذاشت. در اين مدت 4 بار توسط افراد ناشناس مورد سوء قصد قرار گرفت و از ترس مردم كاتالونيا خانواده‌اش را تحت حفاظت پليس به مادريد آورد.

اين روزها دروازه‌بانان جوان در لاليگا براي فتح دستكش طلايي سامورا تلاش مي‌كنند و او را افسانه‌اي بي بديل در دروازه‌باني مي‌دانند بي آنكه از خيانتش به مردم كاتالونيا حرفي بزنند.
او يكي از بهترين دروازه‌بان‌هاي تاريخ اسپانيا است و جايزه سامورا را به احترامش هر سال به بهترين دروازه‌بان لاليگا مي‌دهند.

[nae]

هرچند ريشه هر دو طرف در سلطنت نهفته و تاج پادشاهي بر سر هر دو آرم بارسلونا و رئال مادريد در بدو امر خودنمايي مي‌كند اما نماينده كاتالونيا خيلي زود رنگ مردمي گرفت و به سمت سياست و مبارزه با دولت گرايش يافت.
اين امر باعث شد بارسلونا نه تنها فراتر از يك باشگاه بلكه در اكثر مواقع چيزي منهاي يك باشگاه ورزشي باشد و البته اين ويژگي همچنان افتخار هواداران بارسلونا محسوب مي‌شود.

در تمام اين سال‌ها رئال مادريد فقط و فقط يك باشگاه بوده و وقتي در موزه برنابئو قدم مي‌زنيد برخلاف موزه نيوكمپ چيزي كه چشم بيننده را مي‌نوازد فوتبال و فوتبال و فوتبال است و ديگر خبري از شعارهاي سياسي، چهره جان باختگان جنگ سويل، صحنه‌هايي از شورش خياباني مردم و كاريكاتورهايي براي تمسخر دولت نيست كه نيست.

باشگاه بارسلونا براي مردم كاتالونيا چيزي فراتر از يك باشگاه است، چرا كه به نظر مي‌رسد بارسلونا با ايده‌هاي دموكراتيك خود هميشه در خدمت جدايي طلبي مردم نسبت به خاك اسپانيا است.
برخلاف اين مسئله، براي بيشتر اهالي كاتالان همانند بسياري از اسپانيايي‌ها، رئال مادريد به عنوان يك باشگاه دولتي شناخته مي‌شود. به هر حال، در دوران جنگ هاي داخلي اسپانيا، اعضاي هر دو باشگاه همچون جوزپ سانيول و رافائل سانچس خوئرا به وسيله پيروان فرانكو آسيب‌هاي بسياري را متحمل شدند.

[nae]

ادواردو ايتورالده گونسالس داور 43 ساله و بين المللي اسپانيا قضاوت ديدار ديدني و حساس بارسلونا و رئال مادريد كه فردا شب برگزار مي شود را بر عهده دارد.
اين دندان‌ساز فارغ التحصيل از كالج علوم طبيعي باسك، متولد آرانكودياگا از ايالت باسك است، سرزميني كه هنوز هم داغ جنايت‌هاي فاشيست‌هاي فرانكو را روي پوسته نيمه اسپانيايي، نيمه فرانسوي خود حس مي‌كند.

گونسالس از سال 1995 قضاوت رسمي در لاليگا را آغاز كرد و از سال 1998 در فهرست داوران رسمي فيفا وارد شد.
وي سابقه قضاوت در دربي تهران را نيز در كارنامه خود يدك مي‌كشد و در يك نشست خبري جدال پرسپوليس و استقلال را يكي از 10 قضاوت سخت خود توصيف كرده است.

پدربزرگ ادواردو وقتي نفس عميق مي‌كشيد درد ناشي از حمله سرب به كيسه‌هاي هوايي شش‌ها آزارش مي‌داد، او در هنگام فرار از مرز اسپانيا به سمت مناطق جنوبي فرانسه توسط نيروهاي سري ارتش مخوف ژنرال فرانگو بازداشت شد و براي 6 ماه تحت شكنجه هولناكي قرار گرفت كه در مواقع تعريف آن نيز دچار درد و تشنج مي‌شد.
آنتون ايتورالده پدر ادواردو نيز يك داور بوده ولي نيمه دوم زندگي خود را با يك دست مصنوعي سپري كرده است. دست راست او در جنگ‌هاي داخلي اسپانيا در جبهه مردم عليه سلطنت‌طلبان قطع شد.

يكي از براردان ايتورالده نيز داور است و در ليگ باشگاه‌هاي فوتسال اسپانيا مشغول به كار داوري است.
ادواردو ايتورالده گونسالس در مجموع داوري خود، 244 كارت زرد و 17 كارت قرمز از جيب خود خارج كرده و 13 پنالتي بيشتر اعلام نكرده است.
او معمولا خيلي سخت پنالتي مي‌گيرد و براي نشان دادن كارت قرمز بايد همه شرايط را به با خود همراه ببيند.
علاقه زيادي به تذكر جدي دادن به بازيكنان دارد و يكي از افتخارات زندگي‌اش اين است كه تا كنون با هيچ خبرنگاري مصاحبه نكرده و محبوبيت يا شهرتش هيچ ارتباطي به دنياي رسانه ندارد.