کلوب بچه های بخش روانشناسی و خودشناسی

[GolBarg]

نوشته اصلی توسط omid7

ابتدا جا داره از همه دوستان خوبم تشكر كنم
هيچ وقت نگفتم كه من براي اين سايت زحمت كشيدم،
ولي هميشه سعي مي كردم بخشم بخش به دردبخوري باشه

آره مينا خانوم شما درست ميگين، من تو ماجراي بن شدن شما واقعا مقصر بودم
همين جا باز ازتون عذرخواهي مي كنم

رزيتا خانوم شما هميشه نسبت به من لطف داشتين
اولين نفري كه تو اين فروم ديدم شما بودين و هميشه بهم كمك كردين، بازم ازتون ممنونم

در مورد توتي: توتي عشق دوران نوجواني من بود،الان حدود 10 سالي از اون دوران ميگذره
تو فوتبال هيچ كس رو به اندازه توتي دوست ندارم

تو اين مدتي كه توي فروم شما بودم، خب اتفاقات خوب و بد زيادي رخ داد
خيلي وقت ها بحث داشتيم بعضي وقت ها دعوا كرديم كه البته منم تا حدودي مقصر بودم
با هم خنديديم روزا و شبهاي خوبي داشتيم كه همه اينها باعث شد نسبت به هم يه شناخت نسبي پيدا كنيم

واقعيتش اينه كه من هنوز نتونستم با خودم كنار بيام در مورد يك مساله كه ممكنه بعضي هاتون بدونين

اره روزهای خوبی بود ...مهم اینه که یاد بگیریم..من که از یه سری تغییراتی که در خودم بوجود اومده خوشحالم..هر چند لاک پشتی عمل میکنم...
بابت اون موضوع خودمم من دیگه ناراحت نیستم فقط ازت میخوام تکرار نشه..ممنونم
اون مسله ی که امید تو رو هنوز ازار میده به نظرت چطور میشه حل کرد..میخواهم راهکار بدی ...

نوشته اصلی توسط آريانا

سلام امید چطوری آرکاداش ؟ چه لفظ قلم ( لفس قلم ) ( لفص غلم ) صحبت میکنی پروفسور..
الان مگه توی فروم دیگه ای ؟ بیکاریا
اگه از 10 سالگیت به جای توتی روی دختر همسایتون تمرکز کرده بودی و عاشقش بودی..الان 2 تا بچه ام داشتی...
ولی با همه اینا بچه ها هنوز دوست دارن و بهت عشق میورزند. هر چند که من کلا باهات مشکل دارم.

سلام ارایانا جان....
چی تو رو از امید ناراحت میکرد؟