اندر حکایات زندگی دکتر حسابی

[bigbang]

مرگ بدون قداره برای ما ننگ است

خودم در آن شرایط بد جنوب با تمام مواظبت به اسهال خونی گرفتار شدم و به حال مرگ افتادم ولی توانستم نجات پیدا کنم . یکی از همراهانم مرد شجاعی از تنگستان بود . بیماری او چندان شدید شد که احساس کرد لحظه های پایانی عمرش را سپری میکند .

در آن لحظه غم انگیز که سر آن مرد شجاع روی زانو من بود ، اشاره کرد سرم را جلوی دهانش ببرم . چون گوشم را به دهان او نزدیک کردم ، با صدای ضعیف و خفیف و با زحمت بسیار گفت: (( خواهش میکنم قداره من را بیاور و به کمرم ببند تا بدون قداره از دنیا نروم ، زیرا برای یک تنگستانی مرگ بدون قداره ننگ است ))

این خاطره را هرگز فراموش نمی کنم . من در آن لحظه فهمیدم همین عرق ملی و و شجاعت و تعصب عمیق آن مردم سبب شده تا حماسه ها و اسطوره هایی در تاریخ ما بیافرینند .